OP DE VROUWENVERENIGING

In de Christelijke Gereformeerde Kerken staat het er iets minder goed voor. Voor het nieuwe jaar bedankten er zes plaatselijke verenigingen. Dat is eigenlijk ieder jaar het geval, volgens mevrouw H. den Hertog-van 't Spijker, voorzitter van de Bond van Christelijke Gereformeerde Vrouwenverenigingen.

Er zijn nu 114 verenigingen aangesloten bij de bond, die sinds 14 januari CGK-vrouw heet. ‘Veertig jaar geleden kwamen er 2000 leden op de jaarlijkse bondsdag. Nu schommelt het totale ledenaantal rond dat getal. Het probleem is dat er momenteel overwegend oudere dames lid zijn.’

AANWAS

Bij de hervormde bond zijn 259 plaatselijke verenigingen aangesloten, die samen ongeveer 9000 leden hebben. Jonker: ‘Na de kerkscheuring in 2004 hebben we een behoorlijke klap gehad wat het ledenaantal betreft. Dat heeft nog een tijd nagedruppeld, maar inmiddels is dit uitgefilterd. We hebben nu met natuurlijk verloop te maken. Oudere leden overlijden of ze moeten bedanken vanwege hun leeftijd.’

Twee of drie verenigingen zeggen er per jaar op, omdat er bijvoorbeeld geen bestuurslid meer is dat kan voorzitten. ‘Mensen blijven dan wel De Hervormde Vrouw lezen, maar ze komen niet meer bij elkaar.’

Dat het minder goed zou gaan met vrouwenverenigingen, is volgens haar vooral een indruk. ‘We zien vaak dat zich in een gemeente een nieuwe vereniging met jongere vrouwen gevormd heeft en dat daar wel nieuwe leden bijkomen. Dat kan met de invulling te maken hebben. Jongere vrouwen en vrouwen van middelbare leeftijd komen bewust voor de bijbelstudie. Ouderen lezen soms ook nog notulen of een verhaal, al komt dat niet zo vaak meer voor.’ Mevrouw Den Hertog begrijpt eigenlijk niet zo goed waarom het niet goed lukt om de aanwas op peil te houden. ‘Als ik hoor wat jongere vrouwen op een vrouwenochtend doen, dan verschilt dat niet zoveel van wat wij doen. Toch spreekt het minder aan,’ stelt ze met spijt vast.

GEEN CONCURRENTIE

De hervormde vrouwenbond heeft een PR-commissie die met plaatselijke verenigingen meedenkt over het vitaal houden van de vereniging. Het imago van een vereniging kan mensen ervan weerhouden zich aan te sluiten, leert de ervaring. ‘Als er enkele jaren geen leden bijkomen, vragen we of het mogelijk is een nieuwe vereniging ernaast op te richten. Daaraan kunnen andere vrouwen dan op hun eigen manier invulling geven. Sommige dingen zoals een kerstavond kun je samendoen.’

ELKAAR OPBOUWEN

Wie: Marijke Werksma-Abrahamse (75)

Waar: vrouwenvereniging ‘Lydia’ in Zwolle

Lid: sinds 1994, 20 jaar voorzitter

‘De vrouwenvereniging betekent heel veel voor me. Het geeft veel voldoening en we bouwen elkaar op vanuit Gods Woord. We hebben een fijne vereniging met een warme sfeer. Als leden niet komen, hebben ze daar echt een goede reden voor. We behandelen tijdens onze bijeenkomsten een bijbelstudie uit De Hervormde Vrouw. Die bereiden we altijd met een paar bestuursleden voor.

Met Kerst hadden we een diaklankbeeld met de mannenvereniging erbij. Dat was een warme fantastische middag. Omdat we de kerstliturgie uit De Hervormde Vrouw niet wilden missen, hebben we die op verzoek van de leden twee weken voor onze kerstmiddag gelezen.’

DALENDE LIJN

‘We hadden eerst een avondvereniging, maar we vergaderen tegenwoordig op dinsdagmiddag van twee tot vier uur. Dat tijdstip hebben we gekozen voor de ouderen. We hebben één lid van 63, de rest is tussen de 70 en 93 jaar. De meesten gaan niet graag 's avonds de deur uit.

Onze vereniging is 65 jaar geleden begonnen met twaalf mensen. Dat is opgelopen tot 112, maar nu zitten we in een dalende lijn wegens overlijden en ouderdom. We hebben nog 27 leden. Er melden zich geen nieuwe vrouwen aan. Dat is jammer, want ze missen veel. Het klinkt naar, maar we sterven uit. We hebben bestuursleden die 80 zijn. Omdat er bij ons niets meer bijkwam, hebben we 25 jaar geleden vrouwenkring ‘Hadassa’ opgericht. Die vergadert 's morgens. Leden komen niet vandaar naar ons over. Jongeren denken iets anders. Wij zingen bijvoorbeeld meer psalmen. De openingsmiddag en de paasviering doen we samen. De onderlinge verhouding is heel goed.’

POSITIEVE BIJEENKOMSTEN

‘Wij vinden het jammer dat onze vereniging krimpt, maar we hebben ondanks dat goede positieve bijeenkomsten. Als bestuur letten wij goed op onze leden. Zieken worden bezocht en ook de verjaardagen vergeten we niet. We blijven doorgaan zolang de Heere ons als bestuur daar de kracht voor geeft.’

Het kan gevoelig liggen als er een vereniging naast komt, beseft Jonker. ‘We proberen als landelijk bestuur die gedachte altijd om te buigen: als vrouwen van de gemeente elkaar maar ontmoeten rond een open Bijbel. Dan gaat de concurrentie eruit.’

OPHEFFEN

Als er in een gemeente een vrouwenvereniging moet verdwijnen, is dat wel jammer, aldus de voorzitter. ‘Vaak gaat het om zeer betrokken vrouwen, die al heel lang de vereniging bezoeken. Ze steken er veel op en het is een onderdeel van hun leven geworden.’

Den Hertog vindt het opheffen van een vereniging niet onoverkomelijk ‘als er maar iets voor in de plaats komt. Als jonge vrouwen zich nergens aan geven in de gemeente, is dat geen goede ontwikkeling. Dat je 's zondags je preek haalt en verder nooit iets van je laat horen, vind ik niet goed. Het is belangrijk dat vrouwen met de Bijbel bezig zijn en toegerust worden om wat in de Bijbel staat toe te passen in hun eigen leven en het leven om hen heen’. Den Hertog signaleert ook dat sommige vrouwen liever met hun man op een bijbelstudiegroep zitten.

BEWUSTE KEUZE

Dat steeds meer vrouwen werken, speelt volgens beide voorzitters ook een rol bij de terugloop. Daarbij komt dat veel oma's oppassen en dan ook vaste dagen hebben die ze niet kunnen verschuiven. Den Hertog: ‘Ik ben niet jaloers op de generatie van mijn dochter. Mensen hebben het nu zoveel drukker dan wij vroeger. Dat kan geen goede ontwikkeling zijn. Tegelijk heb ik het idee dat jonge vrouwen wel behoefte hebben om elkaar te treffen.’

Jonker: ‘We zien aan de ene kant vrouwen die een bewuste keuze maken. Ze hebben een gezin, werk en sociale verplichtingen, maar willen daarnaast ook een moment om met vrouwen van de gemeente samen met de Bijbel bezig te zijn. Anderen lukt dat niet. Ze hebben zoveel ballen in de lucht te houden.’

Doordeweeks valt het daardoor soms tegen om mensen op de been te krijgen, merkt het hervormde bestuur op. Daarom is het ook op vier zaterdagen per jaar bijeenkomsten gaan beleggen. Dat slaat aan. Hier komen zo'n 800 vrouwen bij elkaar.

GEDEGEN BIJBELSTUDIE

Wie: Margreet Korevaar-Verhoef (48)

Waar: bijbelstudiekring voor vrouwen ‘Sola Gratia’ in Bleskensgraaf

Lid: vanaf 1993, sinds drie jaar penningmeester; twaalf jaar lid geweest van het regiobestuur Alblasserwaard.

‘Het is heel fijn om tien vaste momenten in het jaar te hebben om een gedegen bijbelstudie te doen. Het is mooi om elkaar rond een geopende Bijbel te ontmoeten en daarover met elkaar in gesprek te gaan. Dat vind ik leerzaam en verrijkend. Juist door de diversiteit aan leeftijden leer je van elkaar.

Over het algemeen praten de jongere vrouwen gemakkelijker en spontaner, maar de oudere dames hebben vaak meer levenservaring of kennis. Onze vereniging heeft 75 leden. Dat aantal is behoorlijk stabiel. Het jongste lid is 32, het oudste 88. Meer dan de helft is jonger dan 55 jaar. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat onze oudere leden wel de meest trouwe leden zijn, de jongere leden laten nogal eens verstek gaan. Gemiddeld zijn er tussen de 35 en 45 leden aanwezig. We komen bij elkaar op acht avonden en twee ochtenden (met crèche).

Het zou mooi zijn als vrouwen de bijeenkomsten in hun agenda zetten en deze niet te makkelijk laten schieten. We staan er toch op dat onze kinderen naar catechisatie gaan? Laten we als ouderen dan ook een kring of vereniging bezoeken binnen de eigen kerkelijke gemeente. Dat is zo waardevol.’

NIEUWE LEDEN

‘Zelf werd ik ooit uitgenodigd door mijn toenmalige buurvrouw. Ik vond het er zo fijn dat ik altijd lid ben gebleven. Mensen persoonlijk uitnodigen is nog steeds onze manier. Ieder nieuw seizoen nodigen bestuursleden een paar dames uit. Die ontvangen dan een welkomstpakketje met de Hervormde Vrouw, een boekenlegger en informatie over de bijbelstudiekring. Persoonlijk vragen werkt het beste. Dit seizoen verwelkomden we zes nieuwe leden.’

VERANDERINGEN

‘Om bij de tijd te blijven verandert er wel eens wat op onze vereniging. Twee jaar geleden hebben wij onze naam veranderd van ‘vrouwenvereniging’ naar ‘bijbelstudiekring voor vrouwen’. Verder zingen we tegenwoordig naast de psalmen, begeleid op het orgel, iedere bijeenkomst ook één of meer liederen uit Op Toonhoogte. Deze worden meestal begeleid door gitaar.

Langzaam maar zeker zijn we elkaar steeds meer bij de voornaam gaan noemen. Dat maakt het net persoonlijker. Verder hebben we de ‘jaarvergadering’, die we samen met de mannenvereniging beleggen, veranderd in een ‘thema-avond’. We lezen geen notulen of financiële verslagen meer voor.

Sinds kort zijn er naast de bijeenkomsten met uitsluitend de bijbelstudie uit De Hervormde Vrouw, ook vier creatieve ontmoetingsochtenden. Dat wordt echt gewaardeerd. Het is laagdrempelig en voor iedereen toegankelijk.

Ik hoop en bid dat de vereniging zo mag blijven doorgaan. Als wij dit uit Gods hand ontvangen en wij in alle vrijheid al die mogelijkheden krijgen tot bijeenkomsten en bijbelstudie, zouden wij dan niet trouw zijn in het bezoeken daarvan?’

ANDERE KOERS

De neergaande lijn blijkt lastig om te buigen. Reden voor het bestuur van CGK-vrouw om dit jaar een andere koers te gaan varen en het werk te verbreden. Het richt zich voortaan niet meer alleen op de vrouwenverenigingen, maar op alle vrouwen binnen het kerkverband. Daarom koos het bestuur een nieuwe, herkenbare naam en ging er half januari ook een andere website van start (www. cgkvrouw. nl). ‘De oude was saai.’

We willen toerusting geven die toegespitst is op het leven van de vrouw

Er komt bijvoorbeeld een blog en er is ook een FaceBookpagina gestart. Den Hertog: ‘Jonge mensen communiceren anders. Als bestuur moet je naar hen luisteren. Ik vind het belangrijk dat die website een platform wordt voor alle christelijke gereformeerde vrouwen.’

Jonker beaamt dit: ‘Met jongeren moet je op hun eigen niveau communiceren.’ Daarom heeft ook de hervormde vrouwenbond een uitgebreide website, een FaceBookpagina en een Twitteraccount.

Den Hertog: ‘We kunnen de vrouwenbond een langzame dood laten sterven, maar dan is er in onze kerken officieel niets meer voor vrouwen. Ik zou het jammer vinden als er binnen onze kerken geen platform voor vrouwen meer is. We hopen dat het over tien jaar een levendig geheel is.’

Jonker: ‘We proberen in te springen op de mogelijkheden die vrouwen hebben en bewegen als bestuur met hen mee. We richten ons op de jonge generatie om die er weer bij te krijgen, want we zijn ervan overtuigd dat de vrouwenvereniging een goed concept is. Daarbij willen we onze oudere leden niet van ons vervreemden. Hun trouw onderstrepen we.’

VERENIGINGSBLAD

De hervormde bond verfriste daarom het blad De Hervormde Vrouw onlangs. ‘De vormgeving moet aansprekend zijn in deze tijd. Dat vinden niet alleen jongeren. Ook mensen op middelbare leeftijd moet je raken door hoe je iets presenteert. Daar spelen we dus op in,’ aldus Jonker. ‘We willen toerusting geven die toegespitst is op de leefwereld van de vrouw.’ Ze hoopt dat ook hervormd- gereformeerde vrouwen die geen lid zijn van een vereniging abonnee worden. ‘We denken er nog over na hoe we ook hen erbij kunnen betrekken.’

Het plan om tegelijkertijd de naam van het blad te wijzigen, is niet doorgegaan. ‘Daar is de tijd niet rijp voor.’ Er kwamen weliswaar goede suggesties binnen, maar een heel aantal verenigingen gaf aan de vertrouwde Hervormde Vrouw te willen houden. ‘Je denkt daarbij wel: voor jongere vrouwen is het best een statische naam. Door de nieuwe vormgeving ligt er nu meer nadruk op het woord ‘Vrouw’. Je moet als bestuur met wijsheid met zoiets omgaan en niet te vlug een omslag maken.’

Hoe komt een vrouwenvereniging tot bloei?

Jonker: ‘Een open houding van een vereniging werkt stimulerend. Vroeger heerste het gevoel dat bestuursleden alles moesten weten, maar dat hoeft helemaal niet. Het is juist mooi als je samen zoekt naar goede antwoorden. Zeg bijvoorbeeld gerust: Dit vind ik moeilijk, hoe denken jullie erover? Als mensen zich kwetsbaarder durven opstellen, werkt dat door in een vereniging. Als er zo'n open houding is van samen willen leren vanuit Gods Woord, draagt dat bij aan de bloei van een vereniging. Mensen die niet op de vereniging zitten, voelen dat ook aan. Dat maakt voor hen de drempel lager om er ook bij te komen’.

Hartelijk meeleven als vrouwen onder elkaar is ook belangrijk, aldus de voorzitter. ‘Dat je het goed hebt met elkaar, straalt ook door in de gemeente.’

Den Hertog: ‘En als er al wat jongere vrouwen lid zijn, is dat aantrekkelijk voor anderen om zich erbij te voegen. Dat je elkaar kent, is ook belangrijk. Dan houd je elkaar vast.’

RICHTING ONTVANGEN

Vrouwenverenigingen zijn vandaag de dag nog steeds van belang, denken beide voorzitters. Jonker: ‘De maatschappij is alleen maar complexer geworden. Er leven veel vragen. De antwoorden die je hoort op een verenigingsavond, plaatsen de onderwerpen ook echt in je eigen leven als vrouw. Je kunt je als leden van een vrouwenvereniging aan elkaar optrekken. Door de gezamenlijke bijbelstudie mogen we richting vanuit de Bijbel ontvangen.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen