Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

BLIJVEN VERTROUWEN

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

BLIJVEN VERTROUWEN

De HEERE zal voor u strijden, en ú moet stil zijn. EXODUS 14:14

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

De HEERE leidt Israël op de weg naar de Schelfzee. De Israëlieten zitten als ratten in de val. Een stortvloed van vragen en verwijten komt over hun lippen. Waren er in Egypte geen graven? Mozes, hoe heb je ons dit kunnen aandoen?

Op het eerste gezicht is de weg naar de Schelfzee een doodlopende weg. Israël loopt een soort fuik binnen. In het oosten is de zee, in het zuiden en westen zijn bergen. Bij Pi-Hachiroth is een rij steile, hoge rotsen, waar je niet zomaar overheen vlucht.

Plotseling verschijnen er stofwolken achter Israël. Het leger van de farao komt eraan. Vooral zijn tweewielige, met ijzer beslagen strijdwagens, zijn berucht. Die zijn snel en uiterst wendbaar. Aan de as werd een zeis of sikkel bevestigd. Stormde zo'n wagen in vliegende vaart op de vijand aan, dan werd het voetvolk letterlijk neergemaaid. Dan is die angst van Israël toch meer dan begrijpelijk? Farao kent geen genade. Hij is de man die zwepen liet knallen en baby's verdronk.

NOCHTANS

Het opvallende in dit hoofdstuk is dat vrijwel iedereen de HEERE vergeten is. Egypte heeft door de tien plagen allang gemerkt dat er met de God van Israël niet te spotten valt. Toch verhardt farao zich. Ook Israël is vergeetachtig. God is vóór hen, wie zal dan tegen hen zijn? Nú al zijn ze het kwijt.

Maar Mozes lijkt de rust zelf. ‘Wees niet bevreesd, houd stand, zie het heil van de HEERE.’ Hoe kan dat? Wel, hij heeft de stem van de HEERE gehoord. ‘Ik zal ten koste van de farao en ten koste van heel zijn leger geëerd worden, zodat de Egyptenaren zullen weten dat Ik de HEERE ben.’ (Ex.14: 3-4)

Daar houdt Mozes het op. Hij kan nog niet bekijken hoe het verder moet. Maar één ding staat vast: God liegt niet. Zou Hij Die Zijn volk uit farao's klauwen heeft bevrijd, het nu op het strand van de Schelfzee laten omkomen? Mozes houdt vast aan het Woord van de HEERE. Dat is geloven. Al snappen we er niets van, het geloof zegt ‘nochtans’. ‘Al wat Hij ooit beloofd heeft, zal bestaan.’ Hoe? Laat dát maar aan de HEERE over. ‘Jullie moeten stil zijn, Hij zal voor u strijden.’

Al snappen we er niets van, het geloof zegt ‘nochtans’

En het wonder geschiedt. God maakt een pad over de zeebodem. Voor Israël is dit de weg ten leven, voor Egypte de weg naar het graf. De vijand is verslagen en Israël hoeft er nog geen vinger voor uit te steken. ‘Des HEEREN werken zijn zeer groot.’

LAM

De HEERE strijdt voor Zijn volk. Dat heeft Hij allermeest waargemaakt in het zenden van Zijn Zoon. In de paaszaal legt de Heiland het verband tussen de uittocht uit Egypte en Zijn kruisweg. Sinds Genesis 3 zitten we op een doodlopend spoor, klem aan alle kanten, schuldig aan alle geboden. En de duivel laat ons niet zomaar uit het diensthuis van de zonde vertrekken. Zo mogelijk brengt hij ons tot wanhoop.

Maar daar verschijnt Jezus. Hij laat Zich neermaaien tot in de kruisdood en de Godverlatenheid. Door Zijn bloed komt er een verse en levende weg. In Exodus 14 wordt de Schelfzee overgestoken, in de Heere Christus wordt de kloof tussen God en mens overbrugd. In Exodus 14 wordt farao met zijn leger verslagen, Christus overwint duivel, dood en hel.

KINDERLIJK VERTROUWEN

De HEERE zal voor u strijden. En ik? Ik mag stil zijn. Niet in valse lijdelijkheid, maar in kinderlijk vertrouwen op Hem. Niet omzien naar de dreigende stofwolken, maar opzien naar die lichtende wolkkolom. Dat is de geloofshouding van Psalm 62: ‘Mijn ziel is immers stil tot God.’

En is dát niet vaak onze strijd, om te worden als een kind? Om het niet meer te verwachten van mijn stoere prestaties, mijn mooie verhalen en mijn vrome gevoelens. Mijn eigen vlot brengt me niet aan de overkant. Ik kom er alleen door Hem, Die onderging in de golven van Gods toorn en Die opstond uit het graf.

Aan het eind van onze mogelijkheden baant Hij de weg door de dood. De machten die ons in dreigen te halen, zijn vele. Maar van Hem is het Koninkrijk, en de kracht, en de heerlijkheid. Ziende op Hem wordt het echt stil van binnen. De stilte van de aanbidding. ‘De lofzang klimt uit Sions zalen tot U met stil ontzag.’

(Ps.65)

Ds. H.J.T. Lubbers is predikant van de hervormde gemeente te IJsselmuiden/Grafhorst.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 juli 2016

De Waarheidsvriend | 20 Pagina's

BLIJVEN VERTROUWEN

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 juli 2016

De Waarheidsvriend | 20 Pagina's