‘BEN JIJ NOG ALLEEN?’

Of, zoals ik het ook vaak hoor, met het feit dat je ‘nog steeds alleen bent’. ‘Nog steeds alleen’, het klinkt als een onvoltooide status. Als een streven naar iets wat je nog niet bent. Alsof je als single maar één doel in je leven zou hebben, namelijk het vinden van een geschikte levenspartner.

Ik weet dat er mensen zijn die heel gelukkig zijn in hun eentje en helemaal niet wanhopig op zoek zijn naar een levensgezel. Maar ik weet ook dat er veel singles zijn die – naast het feit dat ze best gelukkig zijn – verlangen naar een relatie. Dat is niet sneu of wanhopig. Het is natuurlijk. Het zit in onze genen om ons te willen verbinden aan anderen. Dan is het niet altijd gemakkelijk om geconfronteerd te worden met weer een vrolijk getrouwde vriend of en een in blijde verwachting zijnde vriendin.

CONFRONTEREND

Ik betrap mijzelf er regelmatig op dat een van de eerste vragen die ik mensen stel is of ze een relatie hebben. Ik probeer zo’n vraag zo objectief mogelijk te stellen, maar ik ga er onbewust toch vanuit dat het voor een groot deel bepaalt wie je bent. En daar zit ook wel wat in: uit onderzoek blijkt dat we een groot deel van onze levensvreugde halen uit onze relaties.

Toch realiseer ik me dat zo’n onschuldige vraag confronterend kan zijn – en misschien zelfs pijnlijk. In de eerste plaats omdat het iemand die single is, confronteert met de pijn of het gemis dat hij of zij geen levensgezel heeft en in de tweede plaats omdat er onder deze vraag toch een soort norm lijkt schuil te gaan voor het hebben van een relatie.

Nu kun je – zowel als single als niet-single – natuurlijk krampachtig gaan proberen dat soort confrontaties te mijden en het onderwerp ‘relaties’ te ontwijken. ‘Maar dat heeft juist een averechts effect,’ reageerde een alleenstaande dame tegen mij. ‘Dat het mij pijn doet, betekent niet dat een ander niet gelukkig mag zijn!’ Integendeel. Ze vond het verschrikkelijk wanneer mensen haar maar niet meer vertelden dat ze zwanger waren of een relatie hadden en haar op die manier probeerden te ontzien. Dat zorgde er juist voor dat ze zich buitengesloten voelde.

Wat voor haar belangrijk was, was dat er ook oog was voor haar situatie. Dat ze er op sommige momenten van mócht balen dat ze geen relatie had en dat haar verdriet er mocht zijn. Maar ook dat ze op andere momenten oprecht blij kon zijn voor anderen en deelgenoot mocht zijn van vreugde over baby’s en bruiloften. Dat het feit dat ze single was op die momenten niet relevant was, maar dat ze gewoon werd gewaardeerd en gezien om wie zij was.

SOCIALE DRUK

Veel singles krijgen de vraag of ze niet te kieskeurig zijn. Misschien leggen ze de lat te hoog en willen ze te veel. ‘Zo’n leuke vent als jij kan toch genoeg leuke vrouwen krijgen?’ Het is ongetwijfeld lief bedoeld, maar het kan singles het idee geven dat het aan hun ligt dat ze geen relatie hebben.

Niet iedereen realiseert zich dat single-zijn lang niet altijd een bewuste keuze is. Sterker nog: ik denk dat iedere single op een bepaald moment in zijn of haar leven wel verlangt naar een relatie en dat ‘happy single’ geen eeuwigdurend gevoel is.

Ik sprak laatst een jonge vrouw die het ontzettend moeilijk vond dat zij geen relatie had. Haar omgeving had duidelijk de verwachting dat het er maar snel van moest komen en ook haar goedbedoelende oma stelde haar ongeveer elke week de vraag ‘waarom zij nog steeds alleen was’.

Een vraag die op haar overkwam alsof haar wel heel wat moest mankeren, dat ze nog steeds alleen was. Het zorgde ervoor dat ze haar single-zijn bijna ging zien als iets dat erg was, als iets dat niet klopte in haar leven.

Die sociale druk kan ervoor zorgen dat je aan een relatie begint om maar niet alleen te hoeven zijn. En dat is een gevaarlijke.

Haar goedbedoelende oma stelde haar ongeveer elke week de vraag ‘waarom zij nog steeds alleen was’

Want juist in een relatie kom je jezelf tegen. Als je je wanhopig in een relatie stort om maar niet alleen te hoeven zijn, ga je voorbij aan je eigen behoeften en kun je jezelf maar zo verliezen in een relatie.

GELIJKWAARDIG

Ik las eens ergens het citaat: ‘If you aren’t happy being single, you’ll never be happy in a relationship.’ (Als je als single niet gelukkig bent, zul je nooit gelukkig zijn in een relatie, red.) Het hebben van een relatie is geen garantie voor geluk. Ik heb mensen in mijn praktijk gehad die verzuchtten dat ze in hun relatie ongelukkiger waren dan dat ze ooit zijn geweest toen ze nog single waren. Vaak komt dat doordat ze zich vooral op emotioneel gebied totaal onbegrepen voelen. Dat ze hun eigen emoties en behoeften maar aan de kant hebben gezet voor de ander.

Je neemt jezelf mee in een relatie. Dus ook de manier waarop jij geleerd hebt liefde te geven en te ontvangen, de manier waarop je geleerd hebt met conflicten om te gaan (of juist niet). Het geheim van een goede relatie is dat je weet wie je bent en een positief zelfbeeld hebt (autonomie), maar dat je je ook echt verbonden voelt met je geliefde. Daarom is het belangrijk dat je weet dat jij de liefde waard bent, dat je weet wat jouw (emotionele) behoeften zijn en dat dat leidend is in een zoektocht naar een geliefde. En daarin mag je kieskeurig zijn.

Dat geldt trouwens niet alleen voor singles: ook als je een relatie hebt, is het zo dat je van jezelf moet houden om van een ander te kunnen houden. Dat je je geliefd voelt – gewoon, helemaal, zoals je bent. Psalm 139 raakt wat dat betreft de kern: God kent ons helemaal en desondanks heeft Hij ons lief. Hij weet hoe hard wij als mensen die liefde nodig hebben. En daarin zijn we volledig gelijkwaardig, single of nietsingle. We hunkeren naar onvoorwaardelijke liefde.

SUCCESVOL

Uit onderzoek blijkt weliswaar dat gelukkig getrouwde mensen gelukkiger zijn dan singles, mensen met een minder gezonde relatie zijn juist weer ongelukkiger dan singles.

Het hebben van een relatie is één ding, het goed houden van een relatie is iets anders. Daarom vind ik het mooi dat ik ook veel leuke, levenslustige singles spreek die zichzelf en de manier waarop ze relaties aangaan onder de loep nemen. Ze zijn niet wanhopig of raar of onbekwaam in de liefde. Ze zijn zich eerlijk bewust van een verlangen dat alle mensen hebben: ze willen zich graag aan iemand verbinden. En daar is niets wanhopigs aan. Integendeel: ik vind het bijzonder krachtig dat je al voordat je aan een relatie begint, weet wat je nodig hebt en weet wat je meebrengt in een relatie.

Single of niet-single, we hunkeren naar onvoorwaardelijke liefde

Wie denkt dat het hebben van een relatie echt gelukkig maakt, moet nodig het boek Getrouwd zijn is de hemel niet van Anne-Marie van Heijningen lezen. Zij benoemt daarin zonder gêne (haar eega was daar niet onverdeeld enthousiast over) de rauwe randjes van haar huwelijk, de strubbelingen en de moeite die het soms kost om een leven samen te leiden. Maar ze benoemt ook de diepe liefde en verbinding die ze ervaart met haar echtgenoot.

Een relatie vraagt hoe dan ook investering, liefde en een heleboel geduld. Daar zijn we van nature niet zo goed in. Ik vind dat niet-singles daar best iets meer van mogen laten zien.

Een relatie is geen finish, het maakt je niet onverdeeld gelukkig. Een relatie confronteert je met je tekortkomingen, met je menselijkheid. Ook in een relatie kun je alleen zijn. En dat mag best bescheiden maken.

ZIEN

Alle singles die ik spreek, willen één ding in elk geval niet: medelijden. Niets is zo erg als het gevoel dat het erg is dat je geen relatie hebt. Benoem de dingen dan liever zoals ze zijn.

Jezus was tijdens Zijn tijd op aarde ontwapenend confronterend. Hij ging lastige gesprekken niet uit de weg, Hij durfde pijnpunten te benoemen. Zijn ontmoeting met de vrouw bij de put (Joh.4) laat zien hoe liefdevol Hij dat deed. Hij zag dat deze vrouw vluchtte in relaties en Hij liet haar in een paar minuten zien hoe alles-vervullend Zijn onvoorwaardelijke liefde was.

Het kijken naar elkaar zoals Jezus naar ons kijkt, naar elkaars hart, is relatiestatus-overstijgend en kan juist zorgen voor mooie en verbindende gesprekken. Dat betekent niet dat je er niet over mag praten (juist wel), maar dat het niet relevant is voor de waarde die iemand heeft. ‘Ben jij nog steeds alleen?’ wordt dan een vraag die er totaal niet toe doet. Behalve dan wanneer je oprecht geïnteresseerd bent in het hart van de ander.

Drs. Cocky Drost-de Wit uit Rhenen is relatiecoach.

TIPS:

Voor singles:

• Naar een relatie verlangen is heel natuurlijk. Dat is niet sneu of wanhopig. Spreek liever uit dat je naar een relatie verlangt dan dat je doet alsof het je niets doet.

• Probeer open te zijn als iets je raakt. Voor veel niet-singles is het lastig om de juiste vragen te stellen.

Voor niet-singles:

• Toon oprechte betrokkenheid en empathie (dat is iets anders dan medelijden). Heb je het idee dat je een gevoelige vraag stelt, benoem dat gewoon en geef ruimte voor de gevoelens van je gesprekspartner.

• Sluit singles niet buiten als je gelukkig bent in de liefde. Maar sluit hen ook niet buiten als je minder gelukkig bent.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen