VAN EEN ZONDARES

We lezen over haar in Lukas 7:36-55. Kennelijk is dit een vrouw die al eerder met Jezus kennisgemaakt heeft. Ze heeft van Hem vergeving ontvangen. Had ze dat nodig? Eigenlijk is dat een onnodige vraag. Wie heeft er immers geen vergeving nodig? Zonden hebben we allemaal. Deze vrouw heeft ze zeker. Ze is een zondares, weet Simon de Farizeeër wanneer hij haar in zijn huis bij Jezus signaleert. Was ze een prostituee? Een wegloopster van haar gezin? Een bedriegster? Een roddelares? Het kan allemaal. Wie wil, kan zijn eigen zonde invullen.

Daar is Jezus voor: om vergeving te schenken, zelfs om die te verdienen. Zijn naam is Jezus, omdat Hij zalig maakt van zonden. Die vrouw is om vergeving te krijgen bij Jezus gekomen. Hoe heeft ze dat klaargespeeld? Ik geloof dat het Gods werk is als een mens bij Jezus om vergeving komt. Hij zorgt dat zonden ons tot zonden worden. En dat wij komen tot Jezus als Hij ons bekendgemaakt wordt.

ANTWOORD

Zij heeft vergeving ontvangen. En nu komt ze om Jezus iets terug te geven: liefde en aanbidding. Terwijl Jezus aanligt aan de maaltijd bij Simon, knielt ze bij Zijn voeten neer. Ze doet vier dingen: eerst maakt ze Zijn voeten nat met haar tranen. Dan droogt ze die af met haar haren. Vervolgens kust ze Jezus’ voeten uitgebreid. Ten slotte zalft ze Zijn voeten. Niet met gewone olijfolie, maar met dure parfum.

Wij letten vooral op het kussen. Het was echt een uitgebreid gebeuren. Jezus zegt tegen Simon: ‘Deze vrouw heeft vanaf dat zij binnengekomen is, niet opgehouden Mijn voeten te kussen.’ (vs.45) De vrouw sprak er haar erkenning voor Jezus mee uit, haar liefde en hoogachting. Zich met de voeten van een ander bezighouden was het laagste werk, getuige het feit dat de discipelen ervoor bedankten om elkaar de voeten te wassen (Joh.13). Door zich op de voeten van Jezus te richten, gaf de vrouw aan: Hij is hoog en ik ben laag. Hij is Meester en ik ben Zijn dienares. Had ze daar moeite mee? Bepaald niet. Ze deed het met overgave, grondig en met alle inzet.

TER NAVOLGING

Dat is nu echt iemand die vergeving heeft ontvangen. Zo iemand aanbidt Jezus en wil het Hem ook laten merken. Met alle erkenning, hoogachting en liefde. Jezus’ voeten zijn niet te min. Ze zijn het juiste benaderpunt van Jezus. Hij is zoveel meer dan wij: Jezus, hoogste Heere, Zoon van God!

Het mag voor alle oprechte christenen wel iets zijn wat ze dicht bij elkaar beleven en beoefenen: Jezus’ vergeving voor hen en hun liefde voor Jezus. Daar mogen ze best eens over nadenken: hoe staat het met ons kussen van Jezus? Was het er ooit, is het er vaker, steeds? En: Zijn vóeten kussen – zou dat ook onze benadering kunnen zijn? Wat jammer dat Simon moeite heeft met wat deze vrouw doet. Hij snapt er niets van dat Jezus het toelaat. Simon is wel een vrome Farizeeër – in de positieve zin van het woord – en nog gastvrij ook, maar Jezus keurde hij weinig liefdes- en eerbetoon waardig. Bij het verwelkomen van de gasten kon er voor Jezus nog geen kus af. Dat is niet alleen jammer, dat is erg.

Laat wat de zondares richting Jezus doet, elke christen stimuleren om Jezus er niet zo koud af te laten komen zoals bij Simon het geval is.

Eén ding is zeker: deze zondares heeft de Heere Jezus veel liefde betoond, omdat haar veel vergeven was. En haar kussen van Jezus bevestigt dat Hij alle liefde waard is. Van ieder hart.

Ds. A. de Lange is predikant van de hervormde gemeente te Nieuw-Lekkerland.

Volgende week deel 2, over de afscheidskus.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen