NIEUW HUIS

‘Hier ergens moet het zijn...’ zegt Jaap, terwijl we in de volle auto voorthobbelen over de onverharde weg. Links van de weg staat suikerriet en rechts liggen droogstaande rijstvelden. Voor ons ligt een klein dorp. Hoe dichter we bij het dorp komen, hoe drukker het wordt. Overal staan auto’s geparkeerd en er lopen veel mensen. En zo aan de pumps en strakke colberts te zien komen velen uit de stad.

Enkele weken hiervoor kregen we een uitnodiging om te vieren dat het huis van onze vriendin afgebouwd is. Nou ja, afgebouwd... Er is op de kalender gekeken en via ingewikkelde berekeningen is bedacht dat deze datum de geluksdatum was om het huis officieel te openen. Het huis is in zoverre klaar dat er op de onderste verdieping tegels op de grond liggen. Het beton op de derde verdieping is nog nat.

Een opening van een huis wordt altijd groots gevierd en deze opening is geen uitzondering. Op het dorpsplein naast het huis staan zeker zeven grote pannen en wokken waarin van alles klaargemaakt wordt. Vlees is er in overvloed en in een doos van piepschuim liggen zelfs garnalen op ijs. De voordeur van het huis is rood versierd, de grond ervoor is rood van vuurwerkafval. Voor de deur staan, tot grote vreugde van onze kinderen, schalen met snoep en zonnebloempitten.

Zodra we binnenkomen, zien we een kamer tjokvol met voorwerpen van bijgeloof en voorouderverering. Achter in de kamer staat, hoog opgesteld, een goud gekleurd, rood verlicht altaar met daarvoor wierook en kaarsen. Voor het altaar staan tafels waarop tussen wierook, nepgeld en kunstig versierd eten liggen. Een haan, een varkenskop, ham, fruit, drinken. Alles is uit de kast gehaald om de geesten gunstig te stemmen. De zware wierookgeur trekt door het hele huis.

We bidden of God Heer van dit huis wil worden. Gewoon, omdat voor Hem niets onmogelijk is

Verspreid door het huis staan ronde tafels met daarop eten in overvloed. Op de tweede verdieping schuiven we aan. Voordat we gaan eten, bidden we en vragen we of God Heer van dit huis wil worden. Tegen alle geluksdata, nepgeld, glitter, varkenskoppen en vuurwerk in. Gewoon, omdat voor Hem nou eenmaal niets onmogelijk is.

Marieke den Butter-Kommers is moeder van acht kinderen en woont in Zuidoost-Azië, waar zij en haar man als kerkplanters en in de koffiehandel werken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen