Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

MARTELAREN NA PINKSTEREN

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

MARTELAREN NA PINKSTEREN

MEDITATIE: OPENBARING 6:10 Tot hoelang (...) oordeelt en wreekt U ons bloed niet aan hen die op de aarde wonen?

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Christus heeft alle macht ontvangen in de hemel en op de aarde. En de Geest is uitgestort, waardoor duizenden tot geloof komen. Waarom zijn er dan zoveel martelaren en lijkt Gods macht soms zo klein?

Het boek Openbaring is geschreven door de apostel Johannes. Hij werd vervolgd en verbannen naar het eiland Patmos. Hij noemt zichzelf ‘deelgenoot in de verdrukking’ (Openb.1:9). Toch twijfelt hij niet aan de macht van Jezus, de Eerstgeborene uit de doden en de Vorst van de koningen der aarde (1:5).

Johannes beschrijft dat het Lam (Jezus Christus) zegels van een boekrol opent. Paarden en ruiters brengen verschrikkingen op de aarde, zodat zelfs een kwart van de mensheid sterft. Onder de doden zijn ook veel christenen. Ze zijn als martelaren gestorven ‘omwille van het Woord van God’ (Openb.6:9). Ze stonden bekend als gelovigen in het Woord van God en vanwege hun getuigenis zijn ze uit de weg geruimd.

ZIELEN

Hun zielen bevinden zich onder het hemelse altaar. In Openbaring 8:3-5 is sprake van het reukofferaltaar, waar wierook en gebeden van de heiligen tot God gaan. Het lichaam van de martelaren is op aarde verbrand of in een massagraf gegooid. Hun zielen zijn echter naar God gegaan. Jezus heeft gezegd: ‘Wees niet bevreesd voor hen die het lichaam doden en de ziel niet kunnen doden.’ (Matt.10:28) Bij het sterven wordt de eenheid van lichaam en ziel verbroken.

Wij begraven het lichaam. Dat kan veel verdriet geven en we missen onze geliefden in het leven hier. En toch: als iemand in het geloof gestorven is, weten we dat hij of zij in de hemel is, bij God. De zielen onder het altaar hebben nog geen lichaam; dat gebeurt pas later, bij de opstanding. Toch hebben de zielen in de hemel blijkbaar wel een bewustzijn. De zielen roepen tot God en noemen Hem de heilige en waarachtige Heerser (6:10). Wij begrijpen Hem lang niet altijd, maar Hij heerst over alle gebeurtenissen. De martelaren vragen naar de tijd die nog verstrijken zal. ‘Tot hoelang (...) oordeelt en wreekt U ons bloed niet aan hen die op de aarde wonen?’ Dat klinkt nogal wraakzuchtig. Kan dat wel? Is het niet beter om te bidden om vergeving? Met ‘oordelen’ is een rechtszaak bedoeld. Laat de Rechter van hemel en aarde een rechtvaardig vonnis vellen over het begane onrecht.

Maar waarom vragen ze dan ook om wraak? Eigenlijk kan dit woord beter vertaald worden met ‘vergelden’, een straf opleggen. Het betreft een rechtvaardige straf die door het gerechtshof opgelegd wordt. Het is zeker niet de bedoeling dat de martelaren hun emoties afreageren. Ze geven het recht over in Gods hand.

UITZICHT

Als reactie op deze vraag krijgen de martelaren een lang, wit gewaad, als teken van hun onschuld en reinheid. Na deze bemoediging klinkt de boodschap dat het aantal van de martelaren nog niet volledig is. De lezers van het boek Openbaring vernemen zo dat het lijden van de gelovigen voorlopig doorgaat.

Wie het dagelijkse nieuws op zich laat inwerken, kan moedeloos worden: zoveel geweld, zoveel onrecht... Waar is God? Toch komt er eens uitkomst en zal er recht gedaan worden. Jezus is in de hemel, maar Hij blijft betrokken bij de gebeurtenissen op aarde. Hij is vernederd en zelfs gedood op aarde. Zijn volgelingen kan hetzelfde overkomen. Voor ons klinkt de oproep ons kruis op ons te nemen en Hem na te volgen. Dat betreft niet alle moeiten van het leven, maar vooral de smaadheid om Christus’ wil. Hoe moeilijk het leven ook kan zijn, een christen heeft uitzicht. ‘Na de dood is het leven mij bereid.’ Sterven is voor de gelovigen: naar de hemel gaan. Toch is daar nog niet het einddoel bereikt. Het hemelse verblijf is tijdelijk. Straks komt de opstanding met een vernieuwd lichaam en gaat het weer om de aarde, om daar met Christus te zijn.

HEILIG ONGEDULD

In de tussentijd kan er sprake zijn van een heilig ongeduld: Hoelang nog? Wanneer? Maranatha! Wat is het belangrijk om te bidden voor vervolgde christenen. Wat is het belangrijk om voor onszelf te bidden om vol te houden in het geloof. We raken zo gemakkelijk afgeleid door de waan van de dag. We kijken zo naar de wereldheersers en hun macht. Jezus lijkt zo ver weg in de hemel. Maar ‘naar Zijn Godheid, majesteit, genade en Geest wijkt Hij nimmermeer van ons.’ (HC, zondag 18).

Dr. M.J. Paul uit Ede is onder andere docent Oude Testament aan de Christelijke Hogeschool Ede.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 24 mei 2018

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

MARTELAREN NA PINKSTEREN

Bekijk de hele uitgave van donderdag 24 mei 2018

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's