De oude lijn

Voor mij ligt het bij de Banierkalender voor dit jaar bijgevoegde werk van wijlen Ds G. H. Kersten over de Nachtgezichten van Zacharia. Ik vind het een keurig boek. En zo echt, zoals wij dat altijd van onze onvergetelijke vriend gewoon waren, de lijn van de drie stukken zo door het gehele werk heengetrokken als de grote hoofdzaak, waar het voor een mens ten opzichte van de eeuwigheid op aan komt. Hoor m^ar, om een enkele greep te doen.

Op pagina 25 bovenaan lees is: „De profeet sloeg een breuke eer hij de vertroosting van het Evangelie opende. Welnu, zo handelt de Heere met al Zijn volk. Hij overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel. Dat volk wordt voor Gods rechterstoel gedaagd en met Gods recht verenigd. Reeds in de eerste overtuigingen zal het erkennen, dat de Heere recht is, al zou Hij hen verdoemen. En zo het Gode behaagde hen dieper in te leiden, zal het recht Gods hun leven afsnijden, maar om de verlossing te gronden op het verheerlijkte recht in Ghristus. Want Sion zal door recht verlost worden". En onderaan op dezelfde bladzijde luidt het: „In die (de vorige) verzen heeft de profeet het volk bepaald bij de zonden en on­ gerechtigheden, jegens God bedreven, en bij de ellenden, die daarvan het noodwendig gevolg waren. Nu volgt de vertroostende profetie. Alzo ging de bepaling bij de schuld vooraf en volgde de vertroosting (curs. van mij). De wet gaat het Evangelie voor. De wet is een tuchtmeester tot Christus. Velen in onze dagen willen buiten de verdoemende kracht van de wet om zich Christus toeëigenen en op Zijn zaligheid hopen. Hoe kan dat? Wie zal in waarheid ooit tot Christus komen, dan een gans verbrijzeld zondaar? En wij worden alleen verbrijzeld door de hamer van Gods wet. De ontdekking van zonde en schuld gaat steeds de vertroosting van het Evangelie vooraf. Dat wij ons toch niet vleisn met een bedriegelijke hope. Het gaat op de eeuwigheid aan.... Voor de vertroosting van de profetie heeft Zacharia plaats bereid door de ontdekking van de zonden."

Nu, wat is dat nu anders dan dat de onherborene wordt aangewezen, dat hij alleen door souvereine eenzijdige genadebediening in de weg van de ware hartverbrijzeling door de wet deel ontvangt aan de vertroostingen des Evangelies! Neen, daar wordt hem geen belofte of vermeende genade in de hand gestopt om het aan te pakken. Ook gaat het Evangelie of een algemene belofte hier niet aan alles vooraf. En hoe zou men dan Ds Kersten nog voor de kar willen spannen van dat algemene aanbod van genade? Neen, het is hier dezelfde lijn als bij de oude Kruisgemeenten en de Ledeboeriaanse gemeenten; dezelfde lijn, die ook wij thans voorstaan tegenover verwatering en verbastering van de zuivere leer. We hebben het al zo menigmaal gezegd en Ds Kersten vaak gecite^erd uit oude „Saambinders", uit zijn , , Meer dan overwinnaars", en nu ook uit dit zijn laatst verschenen werk. Men leze dan toch Ds Kersten niet door een eigengemaakte, onzuivere bril, maar zoals hij het zelf zag en wilde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen