Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

TOELICHTING op de DOKDTSE KERKENORDENING 29

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

TOELICHTING op de DOKDTSE KERKENORDENING 29

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Men zou 20 zeggen, zeiden we de laatste maal in verband met Berkenwoude, wat mankeert er toch aan, dat de kerkeraad de gemeente losmaakte uit het synodaal kerkverband! Op een wettige kerkeraadsvergadering wordt het besluit genomen, en op een wettig door de kerkeraad aangekondigde en bijeengeroepen kerkeraadsvergadering met de lidmaten der gemeente, wordt ter inleiding de noodzakelijkheid van de scheiding aangewezen en wordt vervolgens de acte van losmaking voorgelezen, overeenkomstig welke dan de losriiaking wordt uitgevoerd. Een wettig kerkeraadsbesluit, een wettige vergadering, een wettige losmaking. Toch werd de kerkeraad verdreven uit de kerk met de sterke arm. En waarom dat? De kerkeraad, zo wil men, had geen besluit tot losmaking mogen nemen noch uitvoeren dan nadat naar de door de.gemeenteleden omtrent de wenselijkheid van genoemd besluit gekoesterde opvatting een onderzoek was ingesteld en die gemeenteleden zich dienaangaande hadden kunnen uitspreken. Dit komt kort uitgedrukt dus daar op neer, dat de kerkeraad niet zonder uitspraak van de leden de gemeente mocht losmaken.

Laten we eerst eens zien, waarom de kerkeraad de gemeente losmaakt uit het synodaal verband. Daar waren gewichtige redenen voor. Door de Gen. Synode van 1953 was een wanbestuur uitgeoefend, zo tegen het Woord Gods, de drie Formulieren van enigheid en de D.K.O. in. En dat door de voorstanders van de ware leer tegen de dwaalgevoelens, we zouden zeggen zo hardhandig mogelijk, van hun post weg te drukken, en vervolgens gans wederrechtelijk te besluiten om ze ook van de uitoefening van hun ambten te beroven en uit te werpen. De Synode ging dus heel verkeerd ten aanzien van de leer, wat betreft het bestaande leerverschil, en ten opzichte van de kerkregering en met name wat betreft het wederrechtelijk uitoefenen en ter uitvoering opdragen van de tucht.

De Synode vertoonde, droevig genoeg de trekken van wat art. 29 van de Ned. 'Gel. Belijdenis zo veroordeelt, als het daar luidt: Zij vervolgt degenen, die heilig leven naar het Woord Gods, en haar bestraffen over hare gebreken, gierigheid en afgoderijen.

De Synode maakte zich door haar grove wanbestuur schorsingwaardig, en verzaakte daardoor schromelijk de verplichtingen van het kerkverband jegens afzonderlijke gemeenten en kerkeraden. En deswege had ook de kerkeraad van Berkenwoude alle recht en reden om zich van zo'n kerkverband, dat de grondslagen van de kerkelijke samenleving binnen het kerkverband op die wijze aantastte, los te maken.

Vervolgens was het besluit van de kerkeraad een wettig besluit, en ging het over een rechtvaardige zaak. De kerkeraad had er het volle recht toe om een besluit tot losmaking van het kerkverband te nemen, vanwege de genoemde handelingen van wanbestuur van de zijde der Synode. Het was niet alleen een recht van de kerkeraad om de gemeente los te maken uit een zodanig kerkverband, doch ook een phcht en dure roeping, nu de grondslagen der leer.aangetast werden en met de regering en tuchtoefening der kerk zo willekeurig en met heerschappijvoering over de erve Gods en met vertrapping van alle recht en reden omgesprongen werd, en zo vierkant tegen art. 84 D.K.O. in.

De kerkeraad had ook recht en bevoegdheid als kerkeraad om een zodanig besluit te nemen, zoals art. 11 van de D.K-O. ook uitdrukkelijk aanwijst, dat de kerkeraad de gehele gemeente representeert of vertegenwoordigt. De kerkeraad als het besturend lichaam van de gemeente treedt op in Christus' naam, om het kerkverband aan te gaan overeenkomstig het akkoord van kerkelijk saamleven, dat is dan ten diepste de H. Schrift en verder de drie formulieren van enigheid met de Dordtse Kerkenordening. De kerkeraad komt het toe te beoordelen of de band bestendigd kan worden of niet en het besluit voor het een of het ander te nemen. Er was dus hier geen handelen van de kerkeraad ten opzichte van de gemeente tegen de D.K.O. in, maar jiüst zoals deze het aanwijst, zodat deze grond van beschuldiging hiermede kerkrechtelijk gesproken, weggemaaid ligt, en de kerkeraad, wat deze grond betreft, wederrechtelijk uit de kerk verdreven is.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.gergeminned.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 september 1955

De Wachter Sions | 4 Pagina's

TOELICHTING op de DOKDTSE KERKENORDENING 29

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 september 1955

De Wachter Sions | 4 Pagina's