DE GEESTELIJKE ONDERTROUW VAN CHRISTUS MET ZIJN KERK.

En Ik zal u Mij ondertrouwen in eeuwigheid; ja. Ik zal u Mij on^* dertrouwen in gerechtigbeid, en in gericht, en in goedertierenheid, en in barmhartigheden; en Ik zal u Mij ondertrouwen in geloof, en gij zult de Heere kennen.

Hosea 2:18-19.

Het brood, het water, de wol en het vlas, de olie en de drank van bet land (des' Hee# ren, zullen ze missen. Naakt, bloot en arm zal ze gemaakt worden, als in de dagen harer geboorte in Egyptelarid. Het zal zijn „niet Mijn volk" en geen ontferming' bij God. De uitwerping van Kanaan, de ver# stoting des Heeren, wordt hier symbolisch voorgesteld als een weer geworpen#worden in de Egyptische ellende van vroeger. De landen der ballingschap zijn anders ge» weest, namelijk Assyrië len Babyion, al is het dat Egypte 'ook menigten van Joden heeft geherbergd. Die toekomst had Mo^ zes reeds gedreigd aan Israël, in Deutero^ nomium 28:68. En ook Hosea heeft er van gesproken zeggiende: ze zullen in des Heeren land niet blijven; maar Efraïm zal weder in Egypte keren, en zij zullen in As: Syrië het onreine eten.

Toch vinden we hier bij Hosea idat er altijd een ovei^blijfsel zal zijn. Eti in dat overblijfsel zal Lo#Ammi weer worden „Mijn volk" en zal Loo=Ruchama weer be# genadigd worden. In dat overblijfsel zal Israël weer zeggen: Ik zal heengaan en keren weder tot mijn vorige man, want toen was het mij beter |dan nu. Zo zou de Heere de weg van het overspelige Is= raël met doornen betuinen en een heining== muur rondom haar maken. God zou ze kort houden en in leen weg van verdruk's» king brengen, opdat ze naar haar vorige man zou vragen.

Dat is idan weer Israels bekering. Dan wordt het een vernieuwing van de eer«« ste bekering. Een opnieuw opkomien uit Egypteland. Dan is men weer geheel naakt en bloot, hulpeloos in het bloed zijner ons» reinigheid. Het is alsof toen nog nooit zo ellendig geweest is als nu. Men heeft iets beters gekend. Mien bevindt zich schuldij» ger, dan toen de Heere vroeger trok uit Egypteland. Men heeft tegen zo grote ere* varene liefde gezondigd en trouweloos zich van God tot de wereld gewend. Nu moet men als het ware opnieuw opgetrokkien worden uit ide staat van Lo^Ammi, dat hz» tekent: niet Mijn !volk. Het moet weerwor* 'den gelijk geschreven staat: En God hoor^ de hun gekerm en God gedacht aan Zijn verbond met Abraham, met Izaak en met Jacob.

Daarom zien we hier Gods goedertierene handelingen bij Hosea met idat volk gete* kend in trekken, die ontkend zijn aan de uitleiding uit Egypte, aan de leiding door de woestijn en aan de inkomst in Kana# an. Daarom wordt er in vers 13 gespro* ken van lokken, in de woestijn voeren en naar haar hart spreken. Ook in vers 14 wordt er gesproken van het geven harer wijngaarden, vandaar af en het dal Achor tot leen ideur der hope; en aldaar zal ze zingen, als in de dagen harer jeugd, ^esn als ten dage toen zie op toog uit Egypte* land. Israël had de Heere vergeten, was aan Hem ontwend. En dat de Heere de* zulken lokt len dat in gunstige zin, opidat ze niet meer doen kan wat ze wil, geen baat meer vindt bij ide wereldse toevlucht ten en ide Heere in een weg van( tegenhep» den wandelt.

Wat is de trouw ides Heeren groot inyhet betonen van Zijn onveraniderlijke gunst en liefde over een overspelige verbondsbreek»' ster. Dan leidt ide Heere in de woestijn en spreekt door Woord en Geest naar haar hart. Gelijk een man een jonkvrouw aan zich wil vei^binden, zo wil de Heere het hart ook weer inwinnen door Zijn liefde en genade.

Zo leidt de Heere het van Hem afgezwor«« ven volk bij vernieuwing uit Egypte, door de woestijn en komt er ook weer een proeve van Kanaan. Immers daar spreekt vers 14 van. Het land voor een tijdlang woest, waar Zijn volk omdoolde, bewaart de Heere toch die wijngaarden altijd als de hare. Het dal Achor is bekend uif de intocht van Israël in Kanaan. Achan, met kinderen en vee, is daar gebracht om ge* stenigd te worden en daarna is alles met vuur verbrand. Dat auis van Achan had zich vergrepen aan de Heere bij de inne*^ ming van Jericho.' Niemand moest iets voor zichzelf nemen, want die stad, als 'eerste* ling, was voor de Heere. God trok niet op of de ban moest uit het leger zijn. Zo voert de Heere Zijn afgehoereerd volk ook wel in het dal van Achor, waarl men door Gods genade gerichten oefent over zichzelf, waar de zonden, die heerschappij hebben gevoerd, gedood worden en de Heere ze genadiglijk wiegneemt, waar ons» der men lag, zuchtte, schreide en kermde tot de levende God. O, idie schulden kun# nen alleen weggenom'en worden door Je* zus' Middelaarsverdiensten en de zonden verzoend in Zijn bloed. Dan wordt het dal der beroering een deur der hope in Christus. Dan. wordt Gods gunst bij ver^^ nieuwing gesmaakt. Dan staat men in zulk een dal als in de poorten van het eeuwige Kanaan.

A.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen