VRAGEN.

X vraagt wie Woutherus Bekker was. Antwoord: Woutherus Bekker werd ge* boren 1821i en was vele j, aren, in de 2e helft der 19e eeuw, predikant te Amstendam, waar hij in zijn kerkgebouv/ „Nazareth", Bamdesteeg K 254, vele mensen trok. Bek* ker was in zijn prediking op ide man af, en dat wordt door sommigen genoemd, dat hij ruw*gereformeerde preken gaf. Hij was echter een man die vele Hervormlde predikanten beschaamd maakte door zijn optreden tegen ide Groningse predikant Meyboom en andere dwaalgeiesten daar. Hij verdedigde ook ide Godheid van Christus tqgen Ds. H. J. Budding, toen deze Ariaan geworden was. Hij gaf ook verschillende werken van oude en rechtzinnige schrijvers weer uit, o.a. „Het verbond der wierken", de 10e aam'enspraak uit het Examen van tolerantie van Comrie en Holtius. Hij was dan ook een overtuigd voorstander van de zuivere leer der Vaderen, die is naar de godzaligheid. Wel was hij soms wat ruw en pikant in zijn uitdrukkingen; daarom leze men hem met oordeel des onder* scheids. Men verwijt hem wiel dat hij anti* nomiaan was, maar men leze zijn geschrif* ten zo, dat men ze verstaat zoals ze werken lijk zijn. En dan blijkt dat hij 'de antinomi* aan bestrijdt. Hij stond, naar ik meen, ial* leen als predikant, aan geen kerkverband verbonden. Hij was verder een man, die van de leer der drie verbonden en vajn zo'n algemeen .aanbod van genade en die alge* mene beloftqn voor ieder, niets hebben moest. Hoor maar! In zijn „Eens christens reize naar het land van Immanuel, " Uitg. Kampen, 1929, p. 178, zegt hij: Nu wordt er van de hemel gebazumld en door een eigengemaakt Evangelie geleerd: Gij moet maar geloven dat Jezus voor u gestorven is. Nu komt het er maar op aan of de miensen geloven willen; of dit geloof nu een weinig buiten de haak is, 'en wat sche* ve lijnen heeft, dat is minder; zo nauw moeten we niet kijken, want het is geen nieuwmodische rok, die om het lijf moet sluiten, * het is maar om zaHg 'te worden. Door zulke lallierihainidsstheoloigEiti is het E* vangelisch gezang in de kerk gekomen:

Met mijn diepen val bewogen. Schonk Gods gunste mij de hand.

Zo stelt hij de mannen van de algemene verzoening en van die algemene belofte, die men maar aanpakken moet, aan de kaak. Over het verbond der genade ver* klaart hij op p. 193: Het verbond der ge* nade is geen op zichzelfstaand verbond, dat wat zijn natuur betreft, verschilt van het verbond der verlossing. Dit verschil ligt .alleen in het verschil ider uitdrukkingen die men daar voor gebruikt en hare oor* sprong hebben gevonden door zulke god* geleerden, die een ruimer veld vonden in een verhcnd ider gienade idan in een ver* boinid der verlossing*. W.ant lieten zij het verbond der verlossing als een op zichzelf* staand verbond, dan slikte men het woord verbond als een achterste syllabe weder in, en predikte alleen de verlossing van zonda? ' ren. Men meende dat in die verlossing een .algiemenie aanbieding lag opgesloten. God bood de mens de genade aan; .de mens nam van zijn kant op voorwaarde van ge* geloof en bekering, die genaide aan. Uit zulk een onwettige vermenging kwam een gedrocht in de godgeleeBde wereld dat de naam van genadeverbond voerde. Ik zeg niet dat alle godgeleerden van dit doel uit* gingen, maar onze zogenaamde „vaderland* se" kerk(? ) heeft .altijd een invalidenhuis gehad voor geestelijke sukkelaars."

Men ziet het, hoe Bekker hier opkomt voor de zuivere leer der waarheid, en optrekt t^gen ide dwalingen van de idrie*verbonden en van. dat algemene aanbod van genade, zoals hij idat ook, wat het laatste betreft, nog weer breder doet in een preek over de verborgen schat in de akker, waarop we reeds wezen in, de Wachter Sions van vrijdag 2 sept. 1954, no. 2 vjain de Ze jaar* gang. Hij treedt daar in dat verband ook pp tegen de Antinomianen en de Neonomia? * nen en dergelijke schadelijke geesten.

Hij wilde in dezelfde lijn zijn als de Refor< * matoren. Hoort hem op p. 175: Orthodo* xie is geen lap om de dogmatiek der refof* matoren van de 16e en 17e eeuw te verstel* len, neen, wij komen tot de eenheid des Woords terug en dulden niet de minste verbrokkeling, want wij kennen de gevolgen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen