WANT ZIE, HIJ BIDT.

En de Heere zeide tot hem: sta op en ga in de straat, genaamd de Rechte, en vraag in het huis van Ju, * das naar eenen, met name Saulus van Tarsen, want zie, hij bidt.

Handelingen 9:11.

De Heere weet wel waar Zijn schapen wonen. Oiok dan, wanneer het hopeloos schijnt. Hij zal het briesend paard doen sneven, hoe snel het draaft in het oorlogst* veld. Hij, de Heere, zal Saulus van Taxi" sen stuiten in zijn dolle vaart en hem verhinderen de gemeente Gods te vertre* den. Voor Hem is geen ding te worndert* lijk. Zijn machtige arm beschermt de vrpij: men en redt hun zielen van de dood.

Eindelijk dan is voor Saulus en zijn met^ gezellen de reis bijna ten einde. Diewoesb te vlakte is doorreisd, die i steenachtig, le|# dig, dor en brandend heet 'is. Daar krij^ gen ze de volkrijke stad 'Damascus in het oog, omringd door lusthoven 'en boa^ sen. Saul heeft geen oog voor de gröols* heid der schepping. Een ander doel wondt door hem beoogd. De uitroeiing der , Ohristengemeente te Damascus. Het is stil in de natuur. Helder staat de zon aaln de hemel. Maar wat is dat? Is er nog een licht boven de glans der zon? Watt doet op eenmaal het licht der middagzon veö* bleken?

Er is een straal van de ongeschapen Zon der Gerechtigheid op aarfde gevallep, en bij dat licht moet zelfs de glans der iZ)on tanen. Saulus valt ter aarde en zijn metge= zeilen eveneens. Daar spreiekt een stiem': Saul, Saul, wat vervolgt gij Mij! Verstaat Saul deze stem? Wiens stIem is deze? Is dat de stem van Jezus de Nazarener? Zou deze dan werkelijk nog leven? Verschijnt Hij dan aan hem, die zijn bittersten viji# and is? Saulus wil zekerheid hebben en vraagt: Wie zijt Gij Heerie? En dan krijgt hij ten antwoord: Ik ben Jezus, dien gij vervolgt. Ja, het is de Heere, Die in Zijn discipelen wordt vervolgd. Hij is aJjS het ware van de plaats Zijner heeriijkheid op!«= gestaan om een vervoljger ter aardde te doen stortlen, door hem te treffen met een piji Het is de Heere, Die opgestaan is om Zijn gemeente te Damascus te bei; ; schennen en Die tegelijk doet een werk van Zijn opzoekende Mefde, door npgon4 dekkende woorden te spreken tot Saulus van Tarsen: Het is u hard de verzenen tiei=« gen de prikkels te slaan. Dit woord kan Saulus niet wederstaan. Hoe dikwijls ook geroepen, nu werd het krachtdadig. All* tijd had hij dat woord wederstaan. Al; tijd was hij doorgegaan in zijn zonde. Magr nu zal ^^^ u hard .vallen, o Saulus. Gij zult niet langer vermogen tegen Mij te strijden.

Hoe heerlijk blinkt hier, o mijn lezer, des Heeren alles overklimmende genade Ook de anderen die met Saulus waren hoorden een stem, maar verstonden niets van hetgeen de Heere tot Saulus sprak. De grootste rebel wordt geroepen. O die vije genade, die hier de Heere veijhelerliy^kt Later heeft Saulus er van geschreven aain de Romeinen: Het ds niet desgene idiie loopt, noch desgene die wil, maar des ontfermende Gods.

Saulus, die op punt stond als een roof# dier de stad binnen te trekken om de ge!# meente Gods te vervolgen, wordt door de sterke God aangtegrepen en laat Zijn pijlen in hem nederdaleia, zeggende: Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt. Later heeft hij er van gesproken, toen hij voor Agrip^ pa geleid is. O, wat een heerlijkheid omp* scheen Saulus. Het was geen bliksemstraal, maar de heerlijkheid van de Godmens JeÉ» zus Christus. Dat gezicht was niet te ver.s: dragen. Later schrijft Saulus er ook van aan de gemeente van Goripthe: En ten laatste is hij ook van mij als va^ een oin* tijdig geborene gezien. De hemelse glans heeft Saul verblihd. O, wat zal hij diep voor God hebben gebogen. Wie zal vooj: God bestaan? O, dat tweema'al Saul, Saul, gelijk de Heere tot Petrus zeide: Simon, Simon, ide satan heeft u zeer begeerd te ziften als de tarwe, doch Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet ophoude. Het was om af te laten van de zoinide en te treden op de weg des verstanlds.

Zo klunnen we zien dat Jezus in Zijn lei# den lijdt. Wee u, zo ge u vergrijpt aan de slachtschapen van Christus. Die Zijn volk aanraakt, raakt Gods oogappiel aan. Ook in Zijn verhoging vefgéet Hij Zijn kerk niet. Het is hard de verzenen tegen de prikkels te slaan. Harde ploegers hadden geploegd 'cn diepe voren waren er getr^ok* ken. O, hoe leeft Christus mee met Zdjn volk. Hij weent met de wenenden en treurt met de treurenden. Het is Zijn eigen vlees en bloed.

Ach, wat was Saul bezig om zijn eigen ziel te verwoesten. Nu ligt hij als een ge# brokene en verslagene voor God. Nu moet hij als een blinde gekid worden. Als een woedende stier zou hij getemd wonden en als een vijand ontwapent.

Het mocht u gebeuren, o mijn onbekeer«! de lezer, zo van God gegrepen te worden. Immers zo kan een mens ook niet sterven. Ach, we liggen allen even diep gezonken in de bondsbreuke van Adam. O, wat vermag genade! Maar het zal in ons ver^ heerlijkt moeten worden, zal het wel zijn, voor tijd en eeuwigheid. De Heere mocht er nog aan te pas kotmen als hij Saiulus van Tarsen, opdat ge het voor God mocht verliezen.

A.

v.d.K,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen