MEDITATIE

De rechtvaardige 'komt om, en daar is niemand die het ter harte neemt; en de weldadige lieden word.en weggeraapt, zonder dat er iemand op let, dat de - rechtvaardige weggeraapt wordt voor het kwaad. Hij zal ingaan in den. vrede; zij zullen rusten op hunne slaapsteden, een iegelijk die in zijn oprechtheid gewandeld heeft.

Jesaja 57 : 1 - 2.

De rechtvaardige wordt weggeraapt voor het kwaad. Verstaat u de ernst daarvan? Het volk van God zijn toch de steunpilaren van land en volk. En als die nu weggeraapt worden, dan stort straks het hele gebouw in elkander. Dan is er niet anders te wachten dan verwoesting. De rechtvaardige is toch een lichtend licht en een zoutend zout op aarde. Wat hebben wij dan te wachten als de Heere dat volk weg neemt? Zij toch zijn de voorbidders voor land en volk, voor Vorstenhuis en onderdanen. Zij worden wel eens genoemd de kurken waarop de wereld nog drijvende gehouden wordt. En hoe meer kurken er weggenomen worden, hoe meer de wereld gaat zinken naar de ondergang. Is dat niet duidelijk zichtbaar in onze dagen? Wie durft het te ontkennen? Dan moet men wel tot de totale blinden behoren. Men neemt het wel niet ter harte dat de Heere Zijn volk wegraapt, men let er wel niet op, doch het moet wel erkend worden, dat het niet goed gaat in de wereld. De rechtvaardige wordt weggeraapt voor het kwaad. De Heere heeft er een doel mede als Hij Zijn volk thuis haalt. Er is oorzaak waarom de Heere dat doet. De oordelen zijn aanstaande . en daarom neemt de Heere de rechtvaardigen weg. Gods lankmoedigheid is eindelijk ten einde gekoimen. Zo kan het niet langer doorgaan. De goddeloze en vrome wereld zal aan de weet komen, dat God hun ongerechtigheid niet langer kan gedogen. Hij roeit hen uit die afhoereren en Hem de trotse nek toekeren. Het kwaad is niet verre meer, het zal zeker komen.

Dat heeft mij aangegrepen, dat kan ik niet meer kwijt. Daarom wil ik er al de lezers opmerkzaam op maken. En met het wegrapen van de rechtvaardigen behoeven wij niet te denken dat er geen een van Gods kinderen meer overblijft. Er zal een overblijfsel naar de verkiezing blijven tot aan de jongste dag. Doch Christus sprak zelf: Als Ik zal wederkomen, zal Ik dan nog geloof vinden? Zo weinigen zullen er maar zijn. En het beoefenen van de Godzaligheid wordt bij de kinderen Gods ook al minder. Wat kan er al niet bij door, bij hen van wie wij geloven mogen dat God hen genade heeft bewezen. Hoe is het fijne goud zo verdonkerd. Het zout is smakeloos geworden. Er is bijna geen onderscheid meer tussen de wereld en het volk van God. Is de levende kerk wel vrij in onze dagen van geestelijke hoererij? Is er niet een buigen voor de afgoden? Een ^eegaan met de geest des tij ds? Genade is wel niet verliesbaar, maar ik vraag aan de levende kerk: Is u een van diegenen die nog bassen? Waakt u nog over degenen waar de Heere u over gesteld heeft. Waakt gij nog over degenen die u omrin-gen? Durft u nog te waken? Velen durven al niet meer te bassen. Het kwaad is toch al niet meer te stuiten zo zegt men dan. Tegenwoordig is het een behouden zonder te bassen, door te zwijgen en toe te laten. Men waakt niet meer in huis, niet meer in de kerk, niet meer op de scholen. Ik vraag u: Waar wordt nog wel gewaakt?

De rechtvaardige is dun geworden. De Heere heeft er in de laatste jaren al veel weggenomen. Wat al een ledige plaatsen. Laat elk onzer eens rondkijken in de plaats onzer inwoning. Hoevelen van Gods lieve kinderen zijn lieengegaan. Hoevele families hebben voorbidders gehad. De plaatsen in' de kerk zijn ledig van hen die altijd in de bresse hebben gestaan. Kerkgangers zijn er nog v/el, 'maar bidders en wakers niet veel meer. Wie neemt het ter harte? Wie let er op?

De rechtvaardige wordt weggeraapt voor het kwaad. Het oordeel wacht en is zeer nabij. En de levende kerk die er nog is, kan de oordelen niet meer afbidden. Ik herinner mij nog goed de tijd van de eerste wereldoorlog van 1914-1918. Toen waren er niet alleen nog bidders, maar de Heere gaf nog te bidden dat Nederland bevrijd mocht blij ven" van het verdervend zwaard. En de Heere heeft toen gegeven dat Nederland van oorlog bevrijd gebleven is.

In die dagen zijn er wat verzuchtingen van de rechtvaardigen opgegaan. Toen was er ook nog beslag onder liet kerkvolk. De kerken stroomden 's zondags vol. Er was nog ernst op de gezichten te lezen. De voorbede van de rechtvaardigen werd nog enigszins gewaardeerd. Hoe kort heeft het maar geduurd. Toen het kwaad afgewend was en, de oorlog ten einde was, is men in de zonden doorgebroken. Men is niet vertederd, maar verhard geworden. Vorstenhuis en volk zijn steeds verder van God afgeweken. Ook de kerk is in diep verval geraakt. Enkelen van Gods gaarne getrouwe knechten basten nog wel, maar het volk luisterde er niet naar. Wij hebben ook meegemaakt de wereldoorlog van 1940-1945. Ook toen waren er nog op verschillende plaatsen kinderen Gods die bidden geleerd hadden. Doch 't afbidden van de oorlog konden zij niet. Zij moesten het oordeel billijken. Sommigen van Gods kinderen kregen van te voren te zien dat de oorlog door zou gaan en Nederland daarbij ook betrokken zou worden.

R.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen