DE VALSE LEER VAN DE ALGEMENE VERZOENING

(vervolg)

Thans al lacht mij de ganse wereld aan, zie ik, dat niets mijn waar geluk kan uitmaken, dan alleen, God te kennen, te bezitten, en te genieten, als hoogste Goed. De eeuvnge dingen, van Gods Verbond en geestelijk Koninkrijk, in Zijn Woord geopenbaard, heb ik in derzelver gewicht en belangrijkheid voor mij leren kennen. Ik kan ook niet ontkennen, dat er iets in mijn hart is, dat ik tevoren zo niet kende, te weten, de honger de dorst naar de geestelijke dingen van Gods Verbond en Koninkrijk; een zucht en verlangen naar Gods gunst en gemeenschap; en zulk een hoop en uitzicht op Gods toezeggingen en beloftenissen, als mijn hart verenigd houdt met Gods weg en instellingen, om Hem daar in te blijven zoeken en verbeiden, al was het dan tot de laatste snik mijns levens toe.

Des niettegenstaande. Mijn Heer, kan ik u bijna niet uitdrukken, hoe vele bekommeringen, vrezen, en nagedachten mijne ziel veelal beklemmen en verontrusten; bijzonder, wanneer ik de eeuwigheid indenk, mijn naderend sterfuur mij voor de geest roep, en mij daarbij voorstelle, dat mijn toestand als dan onherroepelijk zal beslist worden, en indien ik dan uitkwam, het voor eeuwig en onherstelbaar met mij gedaan zou wezen. Waar de overtuigde thans in het boek onder de leiding van Owen nader onderwijs krijgt, stort hij zijn hart verder voor Owen uit, als hij op p. 168, vervolgt: oor zoveel ik mijzelven ken, en op mijzelf poogde acht te geven, dunkt mij, dat de hoofdoorzaak mijner bekommeringen voornamelijk gelegen is in deze drie stukken:1. Of ik wel waarlijk van mijn ellende en rampstaat overtuigd, en wegens mijn zonden voor God verootmoedigd ben.

2. Of het geloof, dat ik poog te oefenen, wel een waar gelooof des harten is, dat mij met Jezus verenigt, en in mij teweeg brengt die einden, waartoe God het geloof bestemd en verordend heeft. 3. Of ik wel een oprechte van hart ben, aan welken alleen. God Zijne beloften gedaan heeft.

Wat het eerste betreft. Het is mij bij een nauwkeurig onderzoek van Gods Woord, en van de Schriften onzer beste Godgeleerden, gebleken, dat er geen waar geloof in Christus zijn kan, tenzij een zondaar vooraf, in orde van zaken, van zijn zonde, schuld en ellende, en van zijn vloekwaardigheid voor God, is overtuigd geworden. Thans, zo vervolgt hij op p. 182, daar ik overreed ben, dat een ware overtuiging de vrucht is van de rechte prediking der Wet, als dienstbaar aan het Evangelie, ben ik nochtans dikwijls zeer bekommerd, en in twijfel, of ik wel waarlijk voor God verootmoedigd ben, en of ik nog wel gestorven ben aan de Wet, aangezien ik nog zo veel hardheid des harten in mij bespeur, en zulk een sterke gehechtheid aan de Wet, om uit en door dezelve, , leven en gerechtigheid te zoeken.

Wat het tweede, het geloof betreft, betuigt de overtuigde op p. 187: Dit alleen heb ik, na nauwkeurig onderzoek van 's Heeren Woord, voor mijzelf mij pogen op het hart te binden: O. mijn ziel, onderzoek en beproef uzelven!

Zijt ge tevreden, zijt ge gerust, nu gij weet, dat Jezus u wordt aangeboden? Of rust gij niet, vóór dat ge door een vertrouwelijk toeëigenend geloof, waarlijk met Hem verenigd zijt, en door zulk een smaak van Zijne liefde bekoord, enigermate vrijmoedigheid vindt om Petrus na te zeggen: Heere! Gij weet alle dingen, Gij weet, dat ik U liefheb! Is het u genoeg, dat gij, na enige angst en bekommering, eens zijt verruimd en getroost geworden? Of zoekt gij zulk een gemeenschap met Jezus, die u een bewijs van vereniging met Hem aan de hand geeft ?

Zijn ge door het geloof met God en Christus eens geworden, aangaande het groot en heerlijk doeleinde van de weg der verlossing van arme zondaren ; om uit uw afval van God, door de genade van Christus wederom opgericht, en tot God wedergebracht te worden? Zijt ge door het geloof een oprechte van hart en wandel geworden? Is uw hart volkomen met God? en volhardt ge in uw gedane keus tussen God en de wereld? Wie en wat heeft bezit van uw hart? Is het Jezus en de onzichtbare dingen van Gods Verbond en geestelijk Koninkrijk? O, mijn waarde Heer, mijn hart is vol! Dan, gelijk ik tevoren zeide, ik leef vol nadenken en bekommering over mijzelf. Ik zie en vindt in mij zoveel bederf, blindheid, hardheid, afkerigheid des harten, en gemis van de liefde tot God en mijn evenmens die mij zo zeer betamen zou. Mij dunkt, had ik in waarheid dat dierbaar geloof, dat door de liefde werkt, en het hart reinigt, het zou mij zo ledig en onvruchtbaar niet laten, in de kennis van onzen Heere en Zahgmaker Jezus Christus.

Wat dunkt u? Geef toch raad. Ik zou niet gaarne mijzelven bedriegen. Mijn proeftijd zal ras teneinde zijn. En wat zou het wezen, indien ik eenmaal van Hem, die de geesten weegt, en het harte proeft, die ontzettende taal moest horen: Ik heb uwe werken niet vol gevonden voor God!

Dan komt vervolgens Owen met Zijn raadgeving, die zegt op p. 189 o.a.: De Heere, Die zo ik hope een goed werk in u begonnen heeft, zal dat volmaken tot op de dag van Jezus Christus. Want Hij is de Rotssteen, Wiens werk volkomen is; en Hij zal niet laten varen de werken Zijner handen. Indien gij in uw oprechtheid aanhoudt, en gewisse toezegging, verzekeren, dat uw licht zal voortbreken, als de dageraad, en uw genezing snellijk zal uitspruiten; en uwe gerechtigheid zal voor uw aangezich henen gaan; en de heerlijkheid des Heeren zal uw achterdocht wezen. En gij, die God zoekt, uw hart zal leven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen