VRAAG

geboortebeperking.

X. te A. wil graag enige gronden aangevoerd zien tegen de van vele zijden opgedrongen geboortebeperking.

Antwoord:1. Ze is een ingaan tegen de scheppingsordinantie, zoals die al gegeven is in Gen. 1, 28, die Mdt: eest vruchtbaar, en vermenigvuldigt en vervult de aarde en onderwerpt haar, enz. Deze zegen is herhaald in Gen. 8, 17 en met name ook in Gen. 9, 1, waar de Heere tot Noach en zijn zonen zegt: ijt vruchtbaar en vermenigvuldigt en vervult de aarde. Daarin Ugt ook een opdracht evenals in vs. 7, wat nog wel bevestigd is in het verbond der natuur in Gen. 9.

De eigenmachtige en willekeurige geboortebeperking is dus een rechtstreeks ingaan tegen de scheppingsordinantie en tegen de wet der natuur, waaraan de mens ook in dit onzicht onderworpen is van Godswege.

2. Dat deze zegen en opdracht van Godswege aan het menselijk geslacht algemeen menselijk is, en dus niet bepaald tot het O. Testament en het Israëlietisch volk beperkt, blijkt ook al genoegzaam uit het voortbestaan der heidense volken. Maar ook onder Israël was het zo, dat het kinderen krijgen een voorwerp van vurig verlangen en blijdschap was, en vooral van de vrouwen, als blijkt uit Schriftplaatsen als Gen. 24, 60; 30, 1; 1 Sam. 1, 11. Op grond van de zegen bij de schepping en de latere belofte (Gen. 1, 28; 12, 2 en 7; 13, 6) werd een talrijk en bloeiend kroost met dankbaarheid aangemerkt als een bijzonder bewijs van Gods gunst, en zo dus als een rijke zegen, als blijkt uit Deutr. 28, 4; Psalm 113, 9; Psalm 127, 3 en 6; Spreken 17, 6; Pred. 6, 3: terwijl een onvruchtbare echt als een bezoeking Gods werd beschouwd (Gen. 16, 2; 30, 2; 1 Sam. 1, 6: Lukas 1, 25, en als een straf van God betreurd, Jesaja 47, 9; 49, 21; Hos. 9, 14.) Een talrijk kroost te krijgen was dus onder Israël een grote eer en een begeerlijke zaak, maar weinig of geen kinderen krijgen een ramp en een smaad. 3. Ook in het Nieuwe Testament handhaaft het huwelijk als goddelijke instelling, die heilig behoort gehouden te worden. Het huwelijk is eerlijk onder aUen en het bed onbevlekt, Hebr. 13, 4.

4. De huwelijksinstelling is dus een ordinantie Gods, en de ongereptheid er van wordt mede door het 7e gebod van de Wet des Heeren vereist. Alle schending van die ongereptheid en zo ook die door eigerunachtige geboortebeperking is zonde tegen het zevende wetswoord, waartegen ook Zondag 41 H.C. waarschuvil: . 5. Eén van de doeleinden van het aardse huwelijk is ook, zoals het formuüer van het huwelijk zegt dat ze de kinderen, die ze krijgen zullen, in de waarachtige kennis en vreze des Heeren zullen opbrengen. De kinderzegen wordt hier dus onder Gods bestel gesteld, wat ook weer de eigenmachtige geboortebeperking veroordeelt. Hetzelfde formulier zegt wat verder op, dat ieder die de gave der onthouding niet heeft, naar het bevel Gods verbonden en schuldig is zich tot de huweüjke staat te begeven, naar Christeüjke ordening, enz.

Is men nu schuldig onder Gods voorzienig bestel eventueel tot het aangaan van het huwelijk te komen, daar is men minstens even schuldig door een rechte huwelijksbeleving naar de heilige wil Gods en overeenkomstig Zijn heilige Wet. Hem te verheerlijken in die staat des levens. De mens houdt daar van nature geen rekening mee, maar dat bevestigt dan ook maar te meer, dat hij een overtreder is ook van het huweüjksgebod, en zich daar volop tegen kant ook door zijn geboortebeperking, wat echter ook weer God Zijn recht niet beneemt, om van hem Zijn beeld terug te eisen mede ten aanzien van deze overtreding.

6. Voor het kind Gods geldt nog nader, dat hij zijn ganse leven door genade zal inrichten uit het geloof, naar de Wet en tot Gods eer. De ware gelovige zal door het geloof leven en dus in gemeenschap met de Heere in Christus; en uit het geloof zullen door de genade des Geestes weer opkomen de goede werken, en dat naar de wet en tot Gods eer. En tot die goede werken als vruchten der dankbaarheid en oefeningen uit het herstelde beeld Gods, behoort nu ook het Gode verheerlijkend huwelijksleven. Ja Christus zal door Zijn Woord en Geest wonen in het hart der Zijnen, zoals ook de Catechismus, Zondag 41, zegt: Dewijl ons lichaam en ziele tempeleii des Heiligen Geestes zijn, zo wil Hij, dat wij ze beide zuiver en heihg bewaren, enz., terwijl zondag 44 onderwijst, dat ook de minste lust of gedachte tegen enig gebod Gods in ons hart nimmermeer kome, maar dat wij ten allen tijde van ganser harte aller zonden vijand zijn en lust tot alle gerechtigheid hebben.

Dit alles sluit immers in een kinderlijke gehoorzaamheid en vragen naar de mond des Heeren, en zo ook ten aanzien van de kinderzegen, als ze die ontvangen mogen.

7. Ze hebben zeker ook een roeping tegenover de medemens in het sociale leven en nemen hun plaats in in de samenleving. Maar om nu de geboorteregeling zelf zo te bepalen en te beperken, omdat anders de wereld te bevolkt raakt, is feitelijk al niet anders dan intreden in Gods voorzienigheid, de Heere de teugels van het wereldbewind uit de handen willen nemen, en een vloek Gods over zich halen.

Ook als zogenaamd voorbehoedmiddel is het al niet anders dan God opzij wiUen zetten, en een zonde tegen het 7e gebod, en wegens het schadelijke dat er uit voortvloeit ook een zonde tegen het 6e gebod, terwijl ook de overheid, die van Godswege geroepen is om de beide tafelen der Wet te beschermen, rekenschap zal moeten afleggen voor de Potentaat der potentaten, als ze meedoet en voorgaat in dit zondig streven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen