III. DE BLOEIENDE STAF.

Het geschiedde nu des anderen daags, dat Mozes in de tent der getuigenis inging; en ziet, Aar ons staf, voor het huis van Levi, bloeide; want hij bracht bloeisel voort, en bloesemde bloesem en droeg amandelen. Nummeri 17:8

De staf van Aaron bloeide dus. Echter bloeide hij niet alleen, maar hij bracht ook vrucht voort, want hij droeg amandelen. Welk een Goddelijk wonderwerk! Een dode staf, wellicht jaren geleden van een boom afgesneden, dus oud en verdord, droeg tegelijk knoppen, bloesem en amandelen. Deze staf sproot uit, zonder wortel. Van Christus wordt gezegd, dat Hij is opgeschoten uit een dorre aarde. Hij is de Wortel Zelf. Davids huis was een dorre staf' geworden. Jesaja spreekt over de afgehouwen tronk van Isaï. Het is merkwaardig echter, dat Jesaja niet alleen van Christus spreekt als het Rijsje uit de afgehouwen tronk, van Isaï, maar ook als de Wortel van Isaï, Die staan zal tot een banier der volken. Isaï was er om Hem en toch kwam Hij uit Isaï voort. De dorre staf is uitgesproten. Zonder toedoen des mans is Maria bevrucht geworden. Christus is de Steen Die zonder handen afgehouwen is. Hij moest wel voortkomen uit het geslacht des mensen, opdat Hij waarachtig mens zou zijn. Alle hogepriester is uit de mens genomen en wordt gesteld voor de mensen in de zaken, die bij God te doen zijn. Hebr. 5:1.

Aärons staf was van hetzefde hout als de andere staven. Er was alzo geen verschil. Christus is de broederen in alles gelijk geworden. Waarachtig mens moest Hij zijn, daar in de menselijke natuur de zonde was bedreven. Zo moest ook in de menselijke natuur de straf op de zonde worden gedragen. Maar om voor de zonden van anderen te kunnen betalen, moest Christus Zelf zonde zonde zijn. Om de overtreding Zijns volks is de plaag op Hem geweest.

Zoals Aarons staf, afgesneden van de boom, nu een dode staf was, zo is Christus afgesneden uit het land der levenden. Hij moest sterven om de zonden Zijns volks. Mozes legde op Gods bevel al de staven voor de ark. Ze werden dood voor de ark gelegd. In cïïe ark werden de stenen tafelen der wet bewaard. Die wet had God op Sinaï gegeven. Toch was er die wet al voordat God die op Sinaï gaf. Adam heeft de wet in zijn diepe val overtreden. Op het doen van de wet had God het eeuwige leven beloofd. De overtreding werd met de dood bedreigd. Zo moesten dan ook al de staven dood voor de wet gelegd worden. Ook Aarons staf. De wet heeft niet anders dan de dood voor de overtreder. De bezoldigmg der zonde is de dood. Door het doen van de wet zal niemand meer zalig kunnen worden. Zo had de wet voor Christus ook niet anders dan de dood, omdat Hij de overtredingen Zijns volks droeg. Het is door ons in de weken die achter ons liggen overdacht, hoe Christus niet alleen voor de zonden zeer smartelijk geleden heeft, maar zelfs de dood is ingegaan. Zo heeft Hij de vloek der wet voor de Zijnen moeten dragen. Hier gold het dus voor Hem: Ten dage als ge daar van eet, zult gij de dood sterven. De zonde van Adam is Hem toegerekend alsof Hij die bedreven had. Mozes legde de staven dood voor de ark neer, ook Aarons staf. De Wet heeft al haar vloekspraken op Christus uitgestort. Als een vervloekte moest Hij sterven.

O die diepe vernedering jvan de Middelaar!

Maar Aarons staf is uitisproten voor de ark. Er is leven in die staf - gekomen. Aarons staf bloeide. Die staf ging bloeien voor de wet.

Welk een treffende heenwijzing lag daar toch in naar Christus' opstandiag. In het bloeien van Aarons staf üet God liet alleen zien dat Hij Aaron tot hogepriester lad verkoren, maar dat Hij ook genoegen nan in zijn hogepriesterlijk werk. En zo heeft cte Vader ook in de opstanding van Christus doen blijken dat Hij door Zijn werk volkomen was voldaan. Het offer dat door Hem als die grote Hogepriester was gebracht, had Gods recht bevredigd. Nimmer had de Vader Hem lit de dood kunnen opwekken, als Zijn recht niet door Hem was voldaan. Christus heeft eea volkomen voldoening gegeven aan al dè eisen van Gods recht. Hij heeft de wet volmaakt gehoorzaamd en alzo het leven voor Zijn kerk verdiend. Maar Hij heeft ook de straf op overtreding van de wet gedragen. Zonder zonden stierf Hij voor de zonden. Maar Hij is in de dood niet gebleven. De dode staf is bloeiende geworden en is nu voor de Zijnen de Boom des levens, voortbrengende twaalf vruchten, van maand tot maand gevende Zijn vrucht; en de bladeren des Booms zijn tot genezang der heidenen.

Aärons staf heeft vrucht voortgebracht. Hij droeg amandelen. Waarom nu juist amandelen? Och, hoe treffend werd daarin juist de vrucht van Christus' hogepriesterlijk werk voorgesteld. Het woord dat in de Hebreeuwse taal gebruikt wordt betekent ook wakkerheid, waken, haasten. De amandelboom bloeit het eerste van alle bomen. In Januari bloeit reeds de amandelboom en in Maart zijn zijn vruchten al rijp. Daarom gaf de Heere ook aan Jeremia in de amandelroede te zien hoe Hij vaardig zou zijn in het uitvoeren varf Zijn oordelen. Wijders geschiedde des Heeren woord tot mij, zeggende: Wat ziet gij, Jeremia? En ik zeide: Ik zie een amandelroede. En de Heere zeide tot mij: Gij hebt wel gezien; want Ik zal wakker zijn over Mijn Woord om dat te doen.

Zo zien we ons dan ook hier in Aarons bloeiende staf Christus' vaardigheid en gewilligjieid voorgesteld in Zijn hogepriesterlijk werk. Gewillig was Hij van eeuwigheid om dat grote werk tot verlossing der Zijnen op Zich te nemen. Wakker en vaardig was Hij om Gods wil te doen. In de eeuwige Vrederaad werd door God de Vader de vraag gesteld: Wie is Hij, die met zijn hart borg worde om tot Mij te genaken? En op die vraag is door de Middelaar zo volvaardig het antwoord gegeven dat in onze oude berijming zo kernachtig luidt:

Zie hier ben Ik, daar staat van Mij Geschreven in Uw wetboek zo elk ziet. Dat Ik Uwe wil billig Volbrengen zal gewillig. Zuks doe Ik ook. Mijn God! Al Uw voornemen goed. Draag Ik in Mijn gemoed. En houd ook Uw gebod.

Zo was Hij gewUHg van eeuwigheid, maar ook gewillig in de tijd. Hij kon het Zijn spijze noemen om de wU Zijns Vaders te doen en Zijn werk te volbrengen. Christus is in aües de Eerste. Zo is Hij de Eersteling der opstanding. Niet alleen zijn al onze gerechtigheden als een wegwerpelijk kleed, maar we komen er ook nog te laat mee aandragen. Christus is ons vóór. De straf van Aaron brengt amandelen voort.

(Wordt vervolgd)

V.

M.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen