NOG EENS INENTING ALS VOORBEHOEDMIDDEL.

(vervolg)

In het al genoemde maandblad „De natuurgeneeswijze", 9 jg. no. 8, 7957, schrijft de hoofdredacteur in 1964 o.m.: „Begin maart verscheen er een bericht in het duitse medische weekblad, dat 222 kinderen, na pokken-, diphterieen kinkhoest-vaccinatie, aan de verlammende vorm van polio, ziek geworden zijn.”

Genoemde maakt er melding van, dat de directeur van het Centraal Laboratorium voor de volksgezondheid in een der steden in ons land de moed gehad heeft zijn post te verlaten met de verklaring, dat hij de verantwoordelijkheid voor verdere inentingen niet kon dragen, nadat hij de oorzakelijke samenhang tussen de koepokinenting en de polio moest toegeven en na­ dat 43 door hem geënte kinderen aan kinderverlamming en encephahtis waren gestorven. Verschillende medische autoriteiten kwamen tot hetzelfde resultaat o.a. Professor Harmsen, de directeur van het hygiënisch instituut te Hamburg, die de samenhang van koepok-inenting en het uitbreken van kinderverlamming bevestigd heeft.

Verder wordt er op gewezen, dat hét formaldehyde, dat gebruikt wordt om het virus te doden, aanwezig blijft in; de entstof (Salk vaccin). Maar dat formaldehyde is gevaarlijk.

Prof. Mulder (Amerika) noemt het een zeer sterk genen-vergif, daarin geheel gelijkend op de invloed van röntgenstralen, die óók de dragers van de erfelijkheid in het lichaam aantasten."

„Maar, zo eindigt het art., mag men nu deze stof met het vaccin in de bloedbaan inspuiten? De weg van het Salk-vaccin zal blijken te zijn een weg von kUppen en gevaren en ouders dienen zich grondig te bedenken, vóór zij hun kinderen aan de inwerking er van bloostellen." In „Gesundes Leben", medizinalpolitische Rundschau van mei 1960, een blad waarin evenals in „De Natuurgeneeswijze" terdege ter zake kundigen aan het woord zijn, wordt zowel voor het Salk-vaccin als het Sabin-vaccin gewaarschuwd. Men beweerde wel, zegt het blad, dat het Salk-vaccin wonderen had verricht, maar Prof. Dr. Kukowka in „Die Heilkunst" (nr. 8, 1957) uitte gegronde twijfel te hebben omtrent de beweringen van de entingpropagandisten.

Hij berichtte, dat beroemde polio-onderzoekers in verschillen staten van Europa, op een studiereis hem hadden verzekerd dat zij het zouden afwijzen zichzelf of hun kinderen met Salkvaccin te laten inenten. Zijn verhandehng droeg de veelzeggende titel: „Tohuwabohn auf dem Gebiet der PoUomyehtis-Schutzimpfungen". (Tohuwabohn is woest en ledig.)

Men trok er zich ook niets van aan dat een Engelse commissie van experts in opdracht van de regering vaststelde dat talrijke tegen pokken, diphterie en kinkhoest ingeente kinderen, paralytische kinderverlamming kregen en wel de meesten in 't ingeente lid.

Tot diezelfde inzichten waren tevoren al talrijke andere eersterangs deskundigen gekomen. Maar ook hun waarschuwingen legde men naast zich neer. Het blad meldt, dat uitvoerig over deze dingen heeft geschreven Dr. Med. Otto Wolff, met assistentie van Dr. Med. zur Linden, in zijn: ., Kampf der Kinderlahmung aber ohne Impfung" (Medizinal-poUtischer. Verlag. Hilchenbach). Zijn meer natuurlijke methode zonder gevaarlijke inenting zijn door leidinggevende medici overgenomen en hebben haar alzijdige erkenning gevonden.

Het blad wijst er op, dat in vele gevallen de Salk-incnting ernstige schade had gebracht, met name de vorming van een Ewing-sarcoom, met gevolg van ontkalking der beenderen en langzame pijnlijke dood.

Het is nog niet vast te stellen, welke verdere nadelige gevolgen de Salk-inenting zal hebben. Met alle nadruk moet daarom steeds weer voor deze inenting, evenals voor alle andere inentingen, gewaarschuwd worden. Is het met het Sabin-vaccin dan beter geworden? Ook hierop geeft genoemd wetenschappelijk blad een antwoord dat niet misverstaan kan worden. Het wijst er op, dat Dr. Sabin kwam met levende, maar verzwakte polio-virussen in de vorm van bonbons (suiker-klontjes) of drankje. Echter: op een congres van de „Welt-Gesundheits-Organisation", in Rabat in oktober 1959 en op het 6e Europese Symposion over Kinderverlamming in München, voorjaar 1960 werden door Amerikaanse en Duitse deskundigen zeer ernstige bedenkingen tegen deze levende-vaccin naar voren gebracht. Niemand had tot heden 't bewijs geleverd dat door de uitscheiding van deze levende polio-virussen niet contact-infecties van grote omvang zouden kunnen ontstaan, daar toch met de mogelijkheid moest worden rekening gehouden, dat de uitgesqheiden virus hier, veelmeer als bij de Salk-entstof, weer hoogvirulent zou worden. Hei gevaar van een stelselmatige infectie bij miljoenen mensen is daarmee gegeven.

Als toch reeds door de uit „gedode" poljO" viren bestaande Salk-entstof vele beschadigingen teweeggebracht worden, kan er geen twijfel over bestaan, dat dit gevaar door de „levende" polio-viren veel groter zal zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen