ZONDAG 11.

Niet alleen Rome is hier begrepen in de vraag maar ook alle werkheiligen en voorstanders van de vrije wil, zo ten goede als ten kwade, die hun zaligheid, hetzij ten dele of ook (erger nog) in zijn geheel in hun werken, eigen verstands-bedenkingen, wilsstrevingen en genegenheden en gemoedstoestanden willen stellen, vele geesten zijn er in de wereld die met deze kwaal zijn aangestoken. En feitelijk elk mens van nature, maar Gods volk wordt onder God gebracht op Zijn tijd in de rechte gang en wijze. Het geslacht van de werkheUigen is wijd uitgebreid. Zo naast Rome, de pelagianen, de halve pelagianen, Socinianen, Remonstranten, Mennonieten, Barthianen, mannen van het volle Evangeüe, en verder al wat uit de algemene verzoening leven wil.

Dit raakt echter alles de algenoegzaamheid van Jezus verdiensten, welke algenoegzaamheid een volle zaügheid, zo in de toeëigening als in de verwerving, stellen wil. Het doet hopeloos tekort aan Zijn verzoeningswerk. En zo is het ook met alle andere soort van medewerken met de genade, die souverein is in zijn begin en voortzetting. Hoe zou toch ook een geestelijk dood mens mede kunnen werken aan zijn eigen levendmaking. Hoe zou hij ook, geestelijk levendgemaakt uit de doodstaat der zonde, in het minste zelfs slechts iets verdienstehjks ter zaligheid de Heere voor kunnen houden?

Het is dan ook alles met dat zelf nog wat toebrengen al niet anders dan zonde tegen God de Vader en Diens heilig recht, en Diens aanwijzmg van de Heere Jezus als de enige en volstrekte Zaügmaker. Het doet ook hopeloos tekort aan de waardigheid van de Heere Jezus, Die Zichzelf als de enige Weg, de Waarheid en het Leven bekend maakt in de H. Schrift. Het doet te kort aan Zijn ter zaügheid onmisbare ambten van Profeet, Priester en Koning.

Het gaat ook in tegen het Goddeüjk getuigenis van de Heiüge Geest en diens eigen werk in de toebrenging ter zaügheid.

Men roemt dan wel met de mond in Christus en vertoont de uiterlijke tekenen wel, zoals, de Catechismus zegt, maar men verloochent metterdaad de enige Zaligmaker Jezus. Want het is zo terecht door de Catechismus hier gesteld: Of Hij is geen volkomen en algenoegzame Zaligmaker. En dan brengt Hij niet aUeen en in aUes ter zaügheid, wat godslasterüjk is, zelfs om het in gedachte te nemen. Of Hij is wel een volstrekte Zaligmaker. Maar dan mag men ook lüet bovendien elders enige zaligheid zoeken. Die Hem dan met een waar geloof door genade mogen aannemen hebben Hem niet maar voor een deel, of ter helfte, maar hebben aUes in Hem wat tot hunne zaügheid van node is, zoals de Catechismus zo terecht, en de dwaling bij de wortel afsnijdend, aanwijst. Het zaügmakende geloof is het van God Zelf verordende en door Christus voor de Zijnen verworven middel ter zaügheid, en dat middel, het geloof, heeft als zijn eigen voorwerp ook een VoUe Zaügmaker, dat is een voUe Heere Jezus Christus, een volstrekte en enige algenoegzaame Zaligmaker.

(Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen