BE BIJBELSE GESCHIEDENIS 114.

Antwoorden 661 t/m 670.

661.Samgar versloeg de Filistijnen met een ossenstok (Rich. 3:31). De Heere had dus geen zwaard nodig om Zijn volk te verlossen. Als Hij het wil kan Hij de eenvoudigste middelen gebruiken. Samgar zelf is blijkbaar ook geen man van aanzien geweest, maar iemand, die achter de ploeg arbeidde; geen veldoverste, geen krijgsman maar een eenvoudige landarbeider.

662. De Moabieten werden zo sterk, omdat de kinderen Israels deden dat kwaad was in de ogen des Heeren. Misschien dienden zij de goden der Moabieten wel, in ieder geval vervielen zij in dezelfde zonden, welken zij onder de eerste richter Othniël gelaten hadden. Dat was de oorzaak dat de Heere aan de Moabieten macht gaf, om Israël te onderdrukken. , De Heere sterkte", zo lezen we in vers 12, „Eglon, de koning der Moabieten, tegen Israël". Toen Israël in de woestijn woonde, had Balak - die toen koning der Moabieten was - reeds het voornemen Israël kwaad te doen, maar toen werd hij van Godswege weerhouden om zich te sterken. Maar nu liet Hij de Moabieten toe Israël te beangstigen en te geselen.

663. Onder aanvoering van Ehud werden de Moabieten verslagen. Na een achttienjarige onderdrukking riepen de kinderen Israels tot de Heere, en de Heere verwekte hun verlosser, Ehud, de zoon van Gera, een zoon van Jemini, een man, die links was. Op een keer werd aan Ehud, als hoofd van een gezantschap, opgedragen om aan het paleis van de koning te Jericho dte verschuldigde belasting te brengen. Na zijn zending te hebben volbracht, bracht hij zijn helpers uit tot aan de afgodsbeelden der Moabieten, maar zelf keerde hij terug onder het voorwendsel, dat hij een bijzonder woord GodS voor de koning had.

Toen de koning hem tegemoet trad in de opperzaal, trok Ehud met de linkerhand het tweesnijdend zwaard, dat hij onder zijn kleed aan zijn rechterheup verborgen had, en stak hem daarmede dood. We moeten dit niet als een moord beschouwen, maar als een executie in de naam des Heeren. De maat der ongerechtigheid der Moabieten was vol geworden en de bestemde tijd van gunst over Israël was aangebroken. De Heere gebruikte Ehud toen als Zijn dienaar om Israël te bevrijden en als een rechter om het oordeel aan de onverzoenlijke vijanden van Zijn kerk te voeren. Na deze daad sloot Ehud de verkoelkamer achter zich op slot, spoedde zich heen, en bhes de bazuin op het gebergte van Efralm.

Ondertussen hadden de knechten van Eglon hun heer dood aangetroffen. Daardoor ontsteld, en in verwarring gebracht door de snelle opmars der Israëüeten, trachtten zij de veren van de Jordaan te bezetten. Het leger van Ehud was hun echter voor en zo konden zij niet meer vluchten.

Zij lieten niemand overgaan. En zij versloegen de Moabieten te dier tijd, omtrent tienduizend man, allen vette en strijdbare mannen, dat er niet één man ontkwam. (Richteren 3 : 29).

664. Jabin beschikte over 900 ijzeren wagens.

665. Zijn krijgsoverste was Sisera. Hij had wellicht veel succesvolle veldslagen geleverd, want we lezen in hoofdstuk 5, dat zijn moeder er al op rekende dat hij weer met rijke buit terug zou keren, benevens met een aantal vrouwen en meisjes als slavinnin (vs. 30). In de oorlog met Israël had niet hij, maar de Heere de opperste leidmg. We lezen dat duidehjk in Richteren 4:7. „En Ik", zo had de Heere gezegd tot de profetes Debora, „En Ik zal aan de beek Kison tot u trekken Sisera, Jabins krijgsoverste, met zijn wagenen en zijn menigte; en IK zal hem in uw hand geven." Sisera moest dus onder leiding van de goddelijke kracht en regering naar de beek Kison trekken om in de handen van Israels leger te vallen. Hij deed het uit een oogpunt om Israël te verderven, maar God vergaderde hem als garven tot de dorsvloer, tot zijn eigen verderf.

666. Barak, de zoon van Abinoam, uit de stam van Naftali, verstrooide het leger van Sisera. Twintig jaar lang had Israël gezucht wegens de onderdrukking onder Jabin. Toen klom hun geschrei op tot God en Hij gaf redding, want Barak verzamelde tienduizend man uit zijn stam en uit Zebulon op de top van de berg Thabor. Daar gaf de Heere hem een volkomen overwinning op Sisera met zijn wagenen en zijn ruiteren.

667. Jaël, de huisvrouw van Heber. Terwijl Sisera's moeder met haar staatsvrouwen uitzagen naar de zegevierende terugkomst van haar zoon, en zich reeds verrukte over de buit, die hem ten deel zou vallen, was hij als een afgematte vluchteüng bezig om schuiling te zoeken in de tent van Heber, de Keniet. Jaël, Hebers vrouw, ging hem tegemoet, lokte hem met krijgslist tot zich in de tent, gaf hem eten en drinken en dekte hem toe.

Daarna nam Jaël, een nagel der tent, en greep een hamer in haar hand, en ging stilletjes tot hem in, en dreef de nagel in dé slaap zijns haofds, dat hij in de aarde vast werd; hij nu was met een diepe slaap bevangen en vermoeid, en stierf. En ziet. Barak vervolgde Sisera; en Jaël ging uit hem tegemoet, en zeide tot hem: Kom, en ik zal u de man wijzen, die gij zoekt'. Zo kwam hij tot haar in, en ziet, Sisera lag dood, en de nagel was in de slaap zijns hoof ds." (4:21).

Zo' was de eer van Sisera's val niet aan Barak, maar aan een vrouw toegekomen, overeenkomstig de voorzegging van Debora.

668. Die profetes heette Debora en haar man Lappidóth. Zij heeft een lofpsalm gezongen bij de gelegenheid van de overwirming over de krijgsmacht van Jabin "en de gelukkige gevolgen daarvan voor Israël, in dit onsterfelijke Hed heeft deze profetes, door de Geest des Heeren geïnspireerd, de verlossing van Israël uit hun rampzalige toestand vereeuwigd, de schande uit

gesproken over de stammen, die geweigerd hadden zich in te zetten tot de dienst des Heeren en him onaandoenlijkheid verweten, Ruben e.a. daarentegen de andere stammen geprezen, alsmede Jaëls daad geroemd, de naam van Jehova verheerlijkt. Hem erkennende als Israels aanvoerder in de strijd, die getekend wordt als een heilige oorlog en eindigde met het gebed: „Alzo moeten omkomen al Uwe vijanden, o Heere! Die Hem daarentegen liefhebben, moeten zijn als wanneer de zon opgaat in hare kracht”.

669. De kanttekening verklaart deze teksten aldus: „Met deze manieren van spreken wordt te kennen gegeven, dat God van Boven en beneden, door velerlei creaturen en middelen tegen Sisera en, zijn heirleger gestreden heeft." WeUicht heeft de Heere een vreselijk onweder verwekt en de waterstromen in hevige mate op de Kanaanieten doen neervallen; de beek Kison trad door wolkbreuk buiten haar oevers en de vele lijken, die door de scherpte van Balaks zwaard vielen, werden in de snelle stroom der beek weggesleept.

670. In de oude statenbijbels is de titel van het boek der Richteren „JUDICUM”

Gij, met hen begaan. Hebt hun wens voldaan; Heer", die naar Uw woord Hun gebed verhoort. Gij, Gij waart hun lot, Hun vergevend God; Schoon z'ook om hun zonden Straffen ondervonden.

(Psahn 99 : 7)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen