DE WANDELENDE JOOD.

Wat blijft er dan voor u over? Gesteld dat ge verder wilt reizen, hoe zal dit kunnen! Met die ene gulden zult ge niet ver komen, en om te voet verder te gaan, daartoe zijt ge buiten staat want uw krachten hebt ge in dteze bedroefde jaren die achter u liggen, verloren. En om iemand zomaar aan te spreken en hem uw nood te klagen, gaat immers ook niet! Vrienden of bekenden hebt ge niet in deze stad, daarom blijft u tenslotte maar één weg open indien gij niet van honger wilt omkomen, en die is dat ge naar één of andere onbekende plaats reist, waar men u besUst niet kent, en waar het niet te verwachten is dat uw verleden bekend zal worden. Ge moet dan uw naam veranderen en u wederom bij uw broeders naar het vlees, de Joden, voegen. Ge behoeft u dan niet bekommert te maken over uw dagelijkse onderhoud, daar zullen zij gaarne voor zorgen. Ook behoeft ge uw hoofd niet te breken om met hun uitwendige ceremoniën - welke in zichzelve maar fabelen zijn - mee te doen. Zonder bezwaar kunt ge die stilletjes verrichten. Het meedoen aan zulke onnozelheden zal u voor God niet verdoemelijk maken. En als ge alzo een stil en gerust leven zult leiden, dan kunt ge des te beter inwendig en geestelijk aan Christus geloven!

Daarom bedenkt u vlug, de nood dringt! Hebt ge niet gelezen wat de vrome en godzalige David heeft moeten doen, en welke middelen hij heeft moeten gebruiken om zijn leven te behouden toen hij van Saul werd vervolgd en hij als een vluchteUng tot de Priester Achimelech te Nob kwam? Hij begeerde van de Priester brood. Maar Achimelech moest hem teleurstellen zeggende dat hij geen gemeen brood had, dan de toonbroden, weUce de Priesteren alleen geoorloofd was te eten. Wat deed David toen? Hij zei niet; dat brood mag ik niet eten! Integendeel! Vanwege de honger welke hem kwelde nam hij de toonbroden gaarne aan omdat er op dat moment geeni ander eten voorhanden was. Zondigde David daarmede? Wie heeft hem daarover ooit beschuldigd? Vindt ge daarvan wel het minste in Gods Woord aangetekend? Besüst niet! maar de Heere Jezus haalde zelfs de daad van David aan om daarmede de huichelachtige Farizeërs te beschamen, toen het Zijne discipelen aan brood ontbrak en zij zich genoodzaakt vonden om aren te plukken, om daarmede hun honger te stillen. Hetwelk de Parizeen ziende zeiden tot Hem: ^, Ziet uwe discipelen doen hetgeen niet geoorloofd is te doen op de Sabbatdag". Zij namen het de Heere kwalijk dat Hij zijn discipelen daaiover niet bestrafte, maar de Heere Jezus stopte hun mond zodanig dat zij niet een enig woord daar tegen konden spreken.

Verplaatst uzelf nu in dezelfde omstandigheid! Gij zijt ook in nood en zal zeker tot broodsgebrek komen. Daarom verschuil u bij uw broeders naar het vlees en houdt inwendig uw geloof vast.

Aan u lag het niet! Gij wilde u openlijk gaarne bij de Christenen voegen, daartoe hebt ge moeite genoeg gedaan! Gij hebt alle vlijt in het werk gesteld om Christus voor de mensen te belijden, maar ach het was aUès tevergeefs! Zij wilden u niet aaimemen. En om aan dé algemeen gegeven raad gevolg te geven en terug te keren naar Wezel, dat is beslist onmogelijk.

Beeldt u zelf niet in dat de predikanten u andermaal zouden willen ontvangen. Toen ge bij ben verkeerde vertrouwden zij u niet, laat staan wanneer ge berooid en beschaamd terug komt. Denk toch aan de vorige behandeling, hoe zou bet kunnen dat ge nu een andere verwacht? Bovendien hebt ge de weg terug naar Wezel zelf afgesneden vanwege de brief die ge naar Halle aan het Joden-Instituut vóór uw wegrei-^n hebt geschreven. Daarm hebt ge immers uw bedroefde gemoed voor hen uitgeschud en met driftige en hartbrekende uitdrukkingen bekrachtigd. Mogelijk heeft men te Halle deze brief in druk uitgegeven, of zij hebben het voornemen dit binnenkort te doen. Welnu! wanneer de predikanten dan uw eigen brief te lezen krijgen, dan zult ge door hen met spot en smaad uit Wezel worden weggejaagd.

En stel nu eens voor dat ge in het ergste geval nog langer in de wereld wilt blijven rondzwerven - al zijt ge beshst daar niet toe in staat - om wandelende te voet uw brood met bedelen langs de huizen te vergaren, wat zou dat voor zin hebben!

Onmogelijk kimt ge iets uitrichten, want overal waar ge komt om u bij de predikanten aan te melden, zal de vraag altijd dezelfde zijn: Waaiom zijt ge uit Wezel weggereist? Ge hebt uzelf in de naarste en ellendigste positie gebracht die maar denkbaar is! Uw goede vrienden te Wezel hebben u gewaarschuwd, maar ge wilde niet luisteren, en nu is het te laat! Wanneer ge blijft rondzwerven en verkort ge uw leven, dat is ook tegen het gebod Gods. Zijt ge dan een vijand van uw eigen leven?

Ge kunt toch echt wel aan Jezus geloven, ofschoon ge de ceremoniën van de Joden mede oefent. Dat mede oefenen zal u beslist niet verdoemen. Heeft niet Paulus na zijn bekering - zich eens met de Nazireërs laten scheren en in de tempel geofferd. Heeft hij zelfs Timotheus niet laten besnijden? Is hij daarom niet zalig geworden? Bedenk toch dat God alwetend is en het voor Hem openbaar is, dat gij wanneer ge u weer tot de Joden wendt dit alleen uit nood gedaan hebt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen