ZIFTEN ALS DE TARWE.

Van dat üchte kaf willen we - zo is de menselijke natuur - maar weinig weten. Dat zijn wij niet. . . . Dat is altijd een ander!

Een ding is toch zeker. . . . dat kaf en koren twee geheel verschillende dingen zijn, welke echter vanaf het opwassen van het graan tot aan het wannen en zeven, steeds zeer nauw met elkaar vermengd blijven. Trekken, we dezelfde zinnebeeldige lijn door dan volgt daaruit dat met de tarwe Gods kinderen bedoeld worden. Zij dus die in de gemeenschapskring van de kerk leven. Zo volgt daar ook onherroepelijk verder uit, dat in de gemeenschapskring van de kerk veel kaf ronddwarrelt.

Dat moet ons allen met schrik vervullen! In het geestelijke zijn koren en kaf heus niet zo gemakkelijk te onderscheiden, als in het natuurlijke.

Uit het feit dat men door allebei pijnlijke omstandigheden als in een zeef heen en weer geschud wordt, kan men niet opmaken, een geestelijke tarwekorrel te zijn, want zowel het kaf als het koren komen op de zeef! Het zelfonderzoek kan daarom nooit nauw genoeg zijn!

Misschien zijn er ook wel lezers ciïe zeggen: „Ach! die geschiedenis over de beproevingen en het Hjden op deze aarde, hebben we al zoveel keren gehoord. Het zegt ons feitelijk niets meer! En dat zelfonderzoek.... ja dat moesten zij die daar zo naar staan in de eerste plaats maar op zichzelf toepassen. En dan te beginnen bij al hun aardse zaken en handelingen. Dan hebben zij al zoveel te doen dat men niet eens meer aan het geestelijke toekomt.

Inderdaad! Het is een kwaad stuk als er zoveel is aan te merken op "kerkmensen" vanwege hun praat over anderen, of vanwege hun levenswandel. Op hen die biimen de grenzen van de kerkgemeenschap leven. Dat is een kwaad stuk! Maar.... daarmede wordt de ernstige waarschuwing die de Heere Jezus gaf aan de farizeërs, niet weggenomen. Over het algemeen is een ieder over wereldse zaken zodanig bekommerd dat hij "zekerheid" wü hebben. Hoeveel te meer is dit nodig omtrent de eeuwigheid!

Om te besluiten keren we terug naar het uitgangspunt. „Simon, Simon, zie d6 satan heeft ulieden zeer begeerd om te ziften als de tarwe; maar ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet ophoude." Uit de laatste woorden kunnen we opmaken dat in het hart van Petrus bij aanvang door de Heilige Geest geloof gewerkt was. Moge de HEERE ons allen die genade bewijzen.

G.

V.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen