Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De versterking van het geloof in het Heilig Avondmaal.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De versterking van het geloof in het Heilig Avondmaal.

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Meditatie

V

ZONDAG 28.

De versterking van het geloof in het H.A.

Zondag 28

Door die gerechtigheid is de schuld weggenomen en wordt de zondaar met God verzoend. Zo heeft Christus Zijn lichaam laten verbreken en Zijn bloed laten vergieten tot zaligheid van Zijn ganse kerk. Maar dit antwoord spreekt over het gelovig zich toeëigenen van wat Christus voor Zijn ganse kerk verworven heeft. Dat is het gekruisigde lichaam van Christus eten en Zijn vergoten bloed drinken.

Als dus ook maar in de minste mate het geloof in het Heilig Avondmaal versterkt v/ordt en zich alzo mag richten op de borggerechtigheid des Middelaars, zoals die ons in de tekenen van brood en wijn wordt voorgesteld, dan vindt de ziel daarin een ware verzadiging. Christus vlees is waarlijk spijs en Zijn bloed is waarlijk drank!

Hier 't vette van Uw huis gesmaakt; Een volle beek van wellust maakt Hier elk in liefde dronken.

O, die onvergetelijke Avondmaalstijden toch, als de Heere zo door de bediening van dat heilig sacrament de ziel wilde verzadigen met het goede van Zijn huis en het heilige van Zijn paleis! Dan mocht de ziel in het ware leven delen in het smaken van die Goddelijke liefde. Dan werd ook iets van die nauwe gemeenschap ervaren aan die Persoon des Middelaars, Die in de tekenen van brood en wijn Zijn kerk wijst op dat smartelijk lijden dat Hij zo gewillig voor de Zijnen onderging.

Op die nauwe gemeenschap met die Persoon wijst het antwoord ons ook verder nog, als er zo staat: „Maar ook daarbenevens door de Heilige Geest, Die tezamen in Christus en in ons woont, alzo met Zijn heilig Lichaam hoe langer hoe meer verenigd worden, dat wij, al is het dat Christus in de hemel is, en wij op de aarde zijn, nochtans vlees van Zijn vlees, en been van Zijn benen zijn, en dat wij van één Geest (als de leden eens lichaams van één ziel) eeuwiglijk leven en geregeerd worden".

Op de betekenis van zó het gekruisigde lichaam van Christus te eten en Zijn vergoten bloed te drinken, wijst de onderwijzer ons hier in dit antwoord wel in hoofdzaak. En van die nauwe vereniging met Christus wordt in de bediening van het Heilig Avondmaal wel eens iets ervaren Het is die nauwe vereniging die er is tussen Christus en Zijn ganse kerk. Maar het is een vereniging die men door de wasdom des geloofs steeds sterker mag gevoelen.

Laat ons nog eens goed nadenken over wat hier in deze zondagsafdeling gevraagd wordt en over het antwoord dat op deze vraag gegeven wordt. „Wat is dat te zeggen, het gekruisigde lichaam van Christus eten en Zijn vergoten bloed drinken".? Hier wordt niet gevraagd naar wat het is, om eens goed gesteld te zijn met een tekstje of versje of een gevoelige aandoening des gemoeds. Onze Catechismus geeft zakelijk onderwijs. Dat onderwijs snijd alles af buiten die enige grondslag der verzoening in de borggerechtigheid des Middelaars. Een ware bekommerde ziel ziet er begerig naar uit om zo eens het gekruisigde lichaam van Christus te mogen eten en Zijn vergoten bloed te mogen drinken. Die kan het met niet minder doen dan met wat hier in dit antwoord wordt gezegd. Ze staat er naar om in het volle geloofsbewustzijn het ganse lijden en sterven van Christus te mogen aannemen en daardoor vergeving der zonden en het eeuwige leven te verkrijgen. En zo zal ze ook mogen weten, hoe ze met die Persoon des Middelaars op het allernauwst verenigd is. geworden.

Zo krijgt de viering van het Heilig Avondmaal voor de ziel ook nog meerdere betekenis. Ze mag er de Middelaar in aanschouwen in die dierbare borgtochtelijke gangen, zoals ook het Avondmaalsformulier daarover zo kernachtig spreekt. Die toorn Gods, onder welke wij eeuwig hadden moeten verzinken, heeft Hij van het begin Zijner mensA^ording tot het einde Zijns levens op de aard; voor ons gedragen en alle gehoorzaamheid en gerechtigheid der Goddelijke wet voor ons vervuld; voornamelijk, toen Hem de last van onze zonden en van de toorn Gods het bloedige zweet in de hof uitgedrukt heeft, waar Hij gebonden werd, opdat Hij ons zou ontbinden; daarna ontallijke smaadheden geleden heeft, opdat wij nimmermeer te schande zouden worden; onschuldig ter dood veroordeeld is, opdat wij voor het gericht Gods zouden vrijgesproken worden; ja. Zijn gezegend lichaam aan het kruis heeft laten nagelen, opdat Hij het handschrift onzer zonden daaraan zou hechten; en heeft alzo de vervloeking van ons op Zich geladen, opdat Hij ons met Zijn zegening vervullen zou; en heeft Zich vernederd tot in de allerdiepste versmaadheid en angst der hel, met lichaam en ziel, aan het hout des kruises, toen Hij riep met luider stem: „Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten".? Opdat wij tot God zouden genomen en nimmermeer van Hem verlaten zouden worden; en heeft eindelijk met Zijn dood en bloedstorting het Nieuwe en eeuwige Testament, het Verbond der genade en der verzoening besloten, toen Hij zeide: „Het is volbracht".

In het formulier van het Heilig Avondmaal volgt daar dan nog op: „En opdat wij vastelijk zouden geloven, dat wij tot dit genadeverbond behoren, nam de Heere Jezus in Zijn laatste Avondmaal het brood, en als Hij gedankt had brak Hij het en gaf het Zijn discipelen, en zeide: Neemt, eet, dat is Mijn lichaam, hetwelk voor u gegeven wordt, doet dat tot Mijn gedachtenis. Desgelijks, na het Avondmaal, nam Hij de drinkbeker, en gedankt hebbende gaf hun dien, zeggende: Drinkt allen daaruit; deze drinkbeker is het Nieuwe Testament in Mijn bloed, hetwelk voor u en voor velen vergoten wordt tot vergeving der zonden, doet dat zo dikwijls als gij dien zult drinken, tot Mijn gedachtenis".

Zo krijgt dus die instelling van het Heilig Avondmaal voor ons ook rechte betekenis, zoals ook deze Zondagsafdeling ons daarop in de derde plaats nog wijst.

We voegen dit nu om des tijds wil maar even samen met wat in het tweede antwoord gezegd wordt aangaande dat gelovig eten van het gekruisigde lichaam van Christus en het gelovig drinken van Zijn vergoten bloed. In het derde antwoord wordt aangaande de instelling van het Heilig Avondmaal immers hetzelfde gezegd als wat we zoeven aanhaalden uit het formulier. In de inzetting des Avondmaals heeft Christus beloofd, dat Hij de gelovigen zo zekerlijk alzo met Zijn lichaam en bloed wil spijzen en laven, als zij van dit gebroken brood eten en van deze drinkbeker drinken. Die woorden die Christus bij de inzetting van het Heilig Avondmaal heeft gebruikt, zeggen ons dus volgens het formulier, dat wij vastelijk mogen geloven dat wij tot dit genadeverbond behoren. Zo doen de woorden der inzetting kracht. Dan heeft elk woord betekenis.

Het mag wel eens gebeuren onder de bediening van het Heilig Avondmaal, dat elk woord een zaak wordt voor de ziel. En dan ervaart men de waarheid van wat het tweede antwoord ons hier zegt van dat gelovig eten van het gekruisigde lichaam van Christus en dat gelovig drinken van Zijn vergoten bloed. En zo mag men dan met een gelovig hart het ganse lijden en sterven van Christus aannemen tot vergeving der zonden en tot het eeuwige leven.

Maar dan ook wordt er onder die Avondmaalsbediening iets ervaren van die nauwe vereniging met die Middelaar, , Die nu na Zijn diepe vernedering is verheerlijkt in de hemel aan de rechterhand des Vaders. En die vereniging wordt gevoeld door de bediening van die Geest Die de gemeenschap met Christus tot stand brengt en ook onderhoudt. O, wat is dan die Avondmaalsviering toch een dierbare zaak voor de strijdende kerk op aarde! Hier richt de Heere voor de Zijnen weer een tafel toe in de woestijn. De nauwe gemeenschap wordt door de werking van die dierbare Geest weer eens gevoeld met dat gezegende en verheerlijkt Hoofd in de hemel. Men is vlees van Zijn vlees en been van Zijn benen. Men leeft uit Hem en men wordt geregeerd door Hem. Nooit wordt die gemeenschap meer verbroken, al neemt men die ook niet altijd gevoelig waar. Maar het geloof doet zich hier weer aan Hem verbonden weten en dat voor tijd en eeuwigheid. Dan mag men weer eens over de strijd heenzien, ja ook over de dood heenzien en met de dichter gelovig instemmen:

De God des heils wil mij ten herder wezen:

Enz.

Psalm 23 : 1

Wordt vervolgd.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.gergeminned.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 15 januari 1970

De Wachter Sions | 4 Pagina's

De versterking van het geloof in het Heilig Avondmaal.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 15 januari 1970

De Wachter Sions | 4 Pagina's