ONDER de Joep

SNELLE AFLOOP DER WATEREN!

Van bevriende zijde ontvingen we een nummer van de Nunspeter Courant gedateerd 25 mei 1972. Uiteraard met een bepaalde bedoeling. Het ging over een artikel van de voetbalvereniging Nunspeet, die kampioen was geworden. Ter gelegenheid daarvan werd een receptie gehouden. Wie schetst onze verbazing toen we bij de fotografische afbeelding lazen: „De heer G. Versteeg bood namens de SGP-raadsfractie zijn gelukwensen aan voor het behalen van het kampioenschap."

Hierdoor werd onze nieuwsgierigheid geprikkeld, om in het artikel iets meer te weten te komen. We lazen dat hij een tweeërlei wens uitte:

1. een gelukwens voor het behaalde kampioenschap vergezeld van de woorden van Paulus: steeds te streven naar het hoogste;

2. een wens dat de v.v. Nunspeet zich niet zou overgeven aan de hedendaagse sportverdwazing.

Dit geval staat niet op zichzelf. Verschillende malen hebben we gelezen dat SGP-raadsleden hun stem gaven aan subsidiëring van zaterdagvoetbal of beschikbaarstelling van grond voor de aanleg van sportvelden. Achten we dit laatste al in strijd met Gods Woord (waarop we straks terugkomen), de heer Versteeg maakt het wel uitermate bond door Gods Woord te misbruiken, om zijn gelukwens een Bijbels tintje te geven. We zijn overtuigd, op grond van Gods Woord, dat alle georganiseerde wedstrijdsport of competitiesport verwerpelijk is. En dan maakt het alleen maar gradueel verschil of de wedstrijden op zaterdag of op zondag worden gespeeld. We willen ook, evenals de heer Versteeg, enkele woorden aanhalen van Paulus, die hij richt aan zijn geestelijke zoon Thimotheüs: e vinden deze opgetekend in 1 Tim. 4 : 8.

De lichamelijke oefening is tot weinig dingen nut, maar de godzaligheid is tot alle dingen nut, hebbende de belofte des tegenwoordigen en des toekomende levens."

De kanttekenaren verklaren „de lichamelijke oefening" als volgt: ierdoor verstaan sommigen de oefening dergenen, die om de strijd streden met worstelen, lopen en anderszins, gelijk het griekse woord „gymnasia" soms betekent, waardoor enige lichamelijke weldaad werd verkregen, maar daar Paulus hier handelt van zaken, die de godsdienst aangaan, verstaan anderen dit bekwamelijker van enige oefening des lichaams, waardoor het getemd of getuchtigd wordt, gelijk daar is vasten, waken, onthouding van enige spijzen of kleding, anderszins geoorloofd. Van deze zegt de apostel, dat zij wel enige nuttigheid kunnen hebben, maar nochtans weinig ten aanzien van de godzaligheid zelf, daar die kunnen misbruikt worden, en in bijgelovigheden verkeren, gelijk Paulus getuigt Col. 2 : 23, maar de godzaligheid is Gode altijd aangenaam en tot alles dienstig."

We zien dus dat de kanttekenaren de lichamelijke oefening wel degelijk als sport verklaren. Daarbij komt dat er in hun tijd niets was te vinden dat op georganiseerde wedstrijdsport geleek. Als zij eens in deze tijd hun ogen zouden kunnen opslaan ! Zelfs een modern gereformeerd theoloog moet eerlijkheidshalve erkennen dat de exegese van deze tekst wel degelijk slaat op sport. (Ds. B. Slingenberg in „Wat wij geloven", pag. 181). Hij vervolgt: Paulus gebruikt het Griekse woord gymnasia (waarvan het woord gymnastiek is afgeleid).

Bij de sport gaat het praktisch altijd om lichamelijke aktiviteiten met als doel een steeds grotere prestatie te behalen. Grotere prestaties monden uit in een steeds grotere mensen-verheerlijking. Gods kinderen worden bij monde van Paulus vermaand in Rom. 6 : 12, 13, hun leden niet tot wapenen der ongerechtigheid te stellen, maar Gode tot wapenen der gerechtigheid.

De tollenaar uit de gelijkenis was bevoorrecht: Zijn lichamelijke aktiviteiten toonden zijn ware boetvaardigheid en diepe ootmoed, zijn voeten bleven van verre staan, zijn ogen durfde hij niet op te heffen naar den hemel, zijn handen sloegen op zijn borst de God-verheerlijkende beHjdenis, zijn mond sprak: O God, wees mij zondaar genadig !

Allen die alzo gesteld zijn en in kinderlijke vreze wandelen hebben geen lust om de sport op enigerlei wijze goed te praten, maar zullen getuigen tegen de sport.

We kennen voormalige sportbeoefenaren die van de Waarheid overtuigd zijnde, geen voet meer op het sportveld hebben gezet. De heer Versteeg sprak ook over sportverdwazing. Men zal weinig mensen tegen-Komen die dit in bescherming nemen. Wij menen dat alle sport de kiem van sportverdwazing in zich mededraagt. Waarom ? Omdat bij alle sportbeoefening de mens en zijn prestaties in het middelpunt staat. We menen daarom dat de tijd zo langzamerhand is gekomen dat het hoofdbestuur van de S.G.P. een duidelijke uitspraak over dit probleem doet.

De omvang van de sport en de problemen welke zij oproept maken haar tot een maatschappelijk verschijnsel van de eerste orde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen