403 DE Bijbelse Geschiedenis

Antwoorden 671 t.m. 680.

671. Ahasveros staat in de ongevnjde geschiedeniswerken bekend onder de naam van Xerxes I, die over het Perzische rijk geregeerd heeft van 485 - 465 v. Chr. Hij was de zoon en opvolger van Darius Hystaspes, van wie gesproken wordt in Ezra 4 : 6 (zie kanttek.). In de Griekse historiën staat hij te boek als een gruwzaam, luimig en onmatig despoot, bijzonder vatbaar voor invloeden van vrouwen en gunstelingen.

672. Susan was de winterresidenüe van de Perzische koningen. De naam betekent: lelie; men vermoedt dat deze in verband staat met de rijkdom van bloemen, die in haar omgeving groeiden. Susan heeft ook nu nog grote betekenis met name voor de geleerden die zich met opgravingen bezighouden. Men heeft de oud-Perzische taal op de blootgelegde inschriften weten te ontcijferen en men staat verwonderd over de nauwkeurigheid waarmee allerlei bijzonderheden met het boek Esther overeenkomen. Zelfs bestrijders van de geloofwaardigheid van de H. Schrift worden gedwongen te erkennen dat de schrijver van het boek Ester voortreffelijk op de hoogte was met de toestanden, zoals die destijds in het Perzische rijk heersten. We lezen b.v. in Ester 1 : 6 dat 'er waren witte, groene en hemelsblauwe behangselen {in het voorhof van het koninklijk paleis), gevat aan fijnlinnen en purperen banden, in zilveren ringen, en aan marmeren pilaren; de bedsteden waren van goud en zilver, op een vloer van porfiersteen en van marmer, en albast, en kostelijke stenen. Het doel van Ahasveros was niet anders dan ijdele roemzucht, maar dat neemt niet weg dat ook dit gedeelte der Schrift door de bijzondere zorg Gods is geopenbaard en teboek gesteld. In artikel 5 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis wordt door onze vaderen kort en bondig beleden op welke gronden „wij geloven al wat in de boeken der Heilige Schrifture begrepen is." Wanneer wij dus kennis nemen van de verrassende vondsten in het Oosten, waar de gewijde geschiedenis haar loop heeft gehad (al-

leen al van de burg Susan zijn minsten 110 zalen blootgelegd welke overeenkomen met de beschrijving van het boek Esther, houden we zulks nooit voor een bewijs doch slechts als een bevestiging van de waarheid van de bijbelboeken. En wanneer sommige vondsten door de geleerden worden opgeëist om de H. Schrift te bestrijden in plaats van te bevestigen, behoeft ons dit niet te bevreemden. De apostel schreef immers reeds aan de Corinthiërs: Waar is de wyze ? ... Waar is de onderzoeker dezer eeuw ? Heeft God de wijsheid dezer wereld niet dwaas gemaakt ?

In zijn beknopte dogmatiek heeft dr. Steenblok terecht opgemerkt dat wij de wetenschappelijke feiten bij opgravingen e.d. moeten erkennen, maar de theorieën die er op gebouwd zijn niet behoeven te aanvaarden omdat deze subjectief zijn, d.w.z. naar het persoonlijk inzicht van degene die ze stelt en dan spreekt de één de ander vaak weer tegen.

De ongelovige - wetenschap komt met deze zaken nooit verder dan een hypothese of veronderstelling. Het Woord Gods is daarentegen vast en wie geen zuiver inzicht heeft in de inspiratie, heeft het ook niet ten opzichte van het goddelijk gezag der Schrift.

673. In Esther 1 : 4 staat dat het feest 180 dagen duurde. We hebben dit niet zo te verstaan, dat er gedurende al die dagen feestmaaltijden gehouden werden, zoals sommigen menen. Die lange tijd verliep echter met het vertonen van de rijkdom en heerlijkheid van Perzië. Gedurende vele dagen werd er beraadslaagd over de te voeren oorlogen. De feestmaaltijden wisselden de conferenties af. De slotmaaltijd duurde zeven dagen (zie vers 5). Die tijd mocht ieder de feestzalen binnengaan.

674. Omtrent het drinkgebruik gedurende het feest wordt in vers 8 vermeld dat het drinken geschiedde naar de wet dat niemand dwong. Temidden van al het dwaze van de buitensporige festiviteiten zouden we het als een prijzenswaardige instelling kunnen beschouwen dat er geen dwang was t.o.v. van heildronken en geen aansporing om te drinken, zoals ook in onze dagen veelzins het geval is. We lezen ook niet dat er gedanst werd, zoals op het feest van Herodus.

675. Het was tegen de gewoonte van de Perzische hoven hetgeen Ahasveros van Vasthi verlangde en derhalve onbillijk. Bij gewone maaltijden zat de koningin naast de koning, maar bij zulke maaltijden niet. Zodra er sterke drank gedronken werd, kon zij - volgens de hofetikette - zich verwijderen. Indien de koning dan ook niet door de wijn verhit was geweest, zou hij zulk een opdracht niet hebben gegeven, maar ook hier moeten we Gods voorzienigheid opmerken, jiaar toch niet zelden menselijke dwaasheid moet dienen om Zijn raad te volvoeren.

Hoe dierbaar zyn m' Uw wonderdadn ! Zij zyn onmoog'lyk na te gaan. Hoe menigvuldig zyn z' o Heer ! Zou ik die tellen ? 'k Zou veeleer 't Getal der korr'len zands bepalen. Uw wond'ren zijn niet af te malen. Psalm 139 : 10.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen