DE Bijbelse Geschiedenis 51

JOHANNES DE DOPER ONTHOOFD.

Vragen 221 t.m. 230.

Er wordt door de apostel Paulus met veel eerbied gesproken over het sterven van David als hij in Hand. 13 : 36 zegt dat David de raad Gods heeft gediend en daarna is ontslapen en bij zijn vaderen is gelegd. Met het dienen van de raad Gods doelt Paulus op de regering van David welke zeer tot nut en profijt van zijn volk geweest is. Nadat hij die taak volbracht had, is hij in vrede ontslapen en zijn lichaam is in een eervol graf gelegd tot het op de jongste dag weer zal opstaan. In het algemeen gesproken kan van alle gelovigen bij hun sterven gezegd worden dat zij de raad Gods gediend hebben, maar in bijzondere zin geldt het van de bijbelheiligen en al degenen die als steunpilaren gestaan hebben in Gods kerk hier op aarde. Zo heeft de Heere Jezus van Johannes de Doper getuigd: Hy was een brandende en lichtende kaars; en gy hebt u voor een korte tijd in zijn licht willen verheugen. Die uitspraak ziet er op dat ook Johannes een vurige ijveraar voor de ere Gods was en dat hij zijn taak (het bereiden van de weg des Heeren) met verloochening van zichzelf heeft uitgericht. Toen de Christus als Bruidegom Zelf gekomen was, trad de vriend des Bruidegoms op de achtergrond. Hoe duidelijk ging Johannes' weg naar de raad Gods, volgens een vastgegesteld plan. Spoedig nadat Christus Zijn openbare bediening had aangevangen, werd de voorloper afgelost en mocht zijn ziel overgaan uit de strijdende kerk tot de triomferende. De omstandigheden van zijn laatste levensdagen en van zijn sterven hebben wij thans te behandelen. Deze zijn zeer aangrijpend want Johannes is gevallen door de hand van een moordenaar. Herodes Antipas was de zoon van Herodes de Grote, de man die de moord van Bethlehems kinderen gepleegd had. Toen Herodes de Grote gestorven was, was Antipas aan de regering gekomen. Men zegt dat deze een der zwakste en onbeduidenste vorst was van al de Herodessen die ooit de troon hebben beklommen. Wreed, wellustig en goddeloos was zijn karakter. Hij toonde zich lafhartig in de oorlog en wankelend in de vrede. Slaaf van eens anders wil gaf hij zich geheel over aan de machten die hem omringden. Hij was gehuwd met de dochter van Aretas, koning van Arabië. Om zijn nicht Herodias te kunnen huwen, zond hij zijn wettige vrouw weg. Herodias was de echtgenote van Filippus, zijn halfbroeder. Deze Filippus was aanvankelijk als troonopvolger aangewezen maar later door zijn vader onterfd. Herodias haakte naar een positie waarin zij zich in vorstehjke pracht kon uitleven en kon opgaan in het genot van de buitensporigheden van een koninklijk hof. Na de onterving van haar man deed zij daarom al het mogelijke om in de gunst van Herodes Antipas te komen hetgeen er toe leidde dat deze zijn vrouw van zich stootte en met haar in het huwelijk trad. Verschrikkelijke familieonenigheden ontstonden onder de Herodessen, wegens het gebeurde. Want niet slechts was Herodias in een onwettig bloedschandig huwelijk getreden (Herodes was haar zwager en ook haar neef) maar ook haar aankomende dochter, beeld van haar moeder had haar zijde gekozen. Zij had haar vader verlaten om te gaan met de verleider van haar moeder tot de lichtziimigheden en de losbandigheid welke haar aan het hof van Herodes wachtten. Deze droeve gang van zaken wekte overal diepe verontwaardiging op, maar slechts weinigen durfden het wagen hun stem er tegen te verheffen. Johannes de Doper heeft niet gezwegen. Deze boetgezant der woestijn heeft het woord der vermaning voor de troon van de zondedienaar gebracht. Hij heeft niet slechts in het algemeen diens zonden bestraft, maar hij sprak het openlijk uit dat het de koning niet geoorloofd was Herodias tot een vrouw te hebben. Deze woorden vielen als mokerslagen op het geweten van de trotse vorst. Had hij tevoren veel voor Johannes gedaan, ja hem zelfs gaarne gehoord, deze taal was ondragelijk voor hem. Hij was in staat de boetgezant te doden, maar uit vrees

voor het volk. dat Johannes voor een profeet hield, liet hij hem binden en in de kerker werpen, die volgens Josefus in de zwarte burcht Machaerus bij de Dode Zee was. In die gevangenis vernam Johannes van zijn jongeren de werken van Christus en toen zond hij twee van hen tot de Heere met de vraag: Zyt Gy degene. Die komen zou of verwachten wij een andere ? En daarop ontving hij het antwoord van Hem, die hij had aangewezen als het Lam Gods, dat de zonde der wereld wegneemt: Gaat heen, en boodschapt Johannes weder, hetgeen gy hoort en ziet: de blinden worden ziende, en de kreupelen wandelen, de melaatsen worden gereinigd en de doven horen; de doden worden opgewekt, en de armen wordt het Evangelie verkondigd. En zalig is hy, die aan Mij niet zal geërgerd worden. Al wat Johannes van Christus wachtte als Rechter, zou ook gewisselijk komen, maar niet met die haast zoals hij het had gedacht. Christus' koninklijk machtsbetoon stond nu nog op de achtergrond terwijl Hij Zijn liefdewerk rijkelijk tentoonspreidde jegens eUendigen en nooddruftigen. Er is grond voor het vermoeden dat het antwoord dat de discipelen brachten voor Johaimes' zieleleven profijtelijk is geweest en dat hij daaruit heeft mogen verstaan dat Christus al de beloften van het Oude Testament aangaande de Messias bezig was te vervullen (zie hierover ook de W.S. nr. 10 dd. 7 nov. 1974, antw. 76).

We mogen aannemen dat Johannes meer licht heeft ontvangen omtrent de geestelijke aard van Christus' koninkrijk en dat hij dieper inzicht verkregen heeft hoe de bevestiging ervto onweerstaanbaar voortgaat, ondanks de tegenstand van de machten der duisternis en ook, hoe het voor de wijzen en verstandigen en voor de groten der aarde verborgen blijft. Het zal hem ook steeds duidelijker geworden zijn dat zijn taak hier op aarde afgedaan was. Het was buiten hem dat hij nu zwijgen moest. Hij had uit te zien naar de dag, waarop hij zou worden afgelost, de dag zijns doods. Die dag kwam al spoedig. Het was de verjaardag van Herodes. Dan is het feest in het paleis, dan wordt er een gastmaal voor de rijksgroten aangericht en gaat de beker rond. Tot diep in de nacht duurt het feest en in navolging van de gewoonte aan de keizerlijke hoven te Rome wordt al het mogelijke gedaan om 'sKonings geboortedag glansrijk te vieren. Wanneer de avond is gedaald worden buiten de vreugdevuren ontstoken en in de opperzaal gaan de lampen branden. Uit die zaal klinken luide kreten welke duiden op ongebondenheid en brasserij, waartegen Johannes zo ernstig had gewaarschuwd. En dan - temidden van het bedwelmende feestgedruis - verschijnt onverwacht de jeugdige Salome. Op de maat der muziek zweeft zij de feestzaal binnen. Het nooit tevoren gehoorde feit, geheel vreemd aan de gewoonte der joden, grijpt plaats dat een jongedochter zich op aansporen van haar moeder verlaagt door in lichtzinnig gewaad als danseres zich te vertonen temidden van door de wijn verhitte mannen. Algemene toejuiching is haar deel en als zij ten laatste met een diepe buiging voor de koning en zijn trawanten haar dans eindigt, zijn allen als betoverd door hetgeen werd aanschouwd. Zij oogst ook de lof van Herodes Antipas in. Maar deze is blind voor de strik die hem gespannen wordt. Hij heeft zich in de macht gesteld van Herodias en deze heeft haar kans berekend en staat gereed om te triomferen. Zij heeft de uitroep van goedkeuring gehoord en zij luistert naar de belofte van Herodes als hij zegt: Eis van mij, wat gy ook wilt, en ik zal het u geven. Het is of wij de vorst van zijn zetel zien oprijzen en op zijn prachtige troon zien plaatsnemen. Hij bevestigde met een eed: Zo wat gij van my eisen zult, zal ik u geven, ook tot de helft mijns koninkryks l Salomo weet nog niet wat zij vragen zal. Daarom verlaat zij de feestzaal en gaat naar haar moeder om te overleggen wat voor haar het beste is. Arm kind dat zulk een boze moeder heeft. Nu ziet deze haar kans schoon. Nu kan zij de mond die haar beschuldigde tot zwijgen brengen. Geef my hier in een schotel het hoofd van Johannes de Doper, moet zij eisen. En Salome doet het. Zij dringt er bij Herodes op aan dat haar verzoek aanstonds uitgevoerd zal worden. Wat zal Herodes doen.? Hij is bedroefd dat Salome met dit verschrikkelijk verzoek naar voren komt. Maar de Satan fluistert hem in dat hij veracht zal worden door degenen die met hem aanzitten en als een laffe eedbreker bekend zal staan, als hij thans zijn woord niet houdt. Hij legde zijn geweten het zwijgen op en geeft zijn dienaars bevel Johannes te onthoofden. Het vonnis wordt onmiddellijk uitgevoerd. De zware ijzeren deuren der gevangenis_ worden geopend en het scherpe zwaard houwt het hoofd van de boeteprediker af. Het was slechts een kort lijden voor de trouwe dienstknecht des Heeren en zijn dood was een doorgang tot de eeuwige heerlijkheid. Salome kreeg het hoofd in een züveren schotel en zij gaf het aan haar moeder. Herodias heeft zich verheugd. Ons wordt niet vermeld, wat zij met het hoofd heeft gedaan. De Heere heeft dit niet laten beschrijven. De boosaardige vrouw zal voorzeker haar vfraak niet beteugeld hebben. Dit weten we dat voor Johannes de dood enkel winst geweest is. Zijn ziel ging naar de hemel en zijn lichaam werd door zijn trouwe discipelen begraven. Deze geschiedenis geve ons te overdenken welke de vruchten zijn van de dienst des Heeren en zij doe ons tevens een blik werpen in de afgrond der boosheid waarin de mens terecht komt indien God hem aan zichzelf overgeeft.

Vragen:

221. Wat houdt het in dat „Herodes Johannes gaarne hoorde" } (Markus 6 : 20).

222. Was Johannes geroepen Herodes te vermanen wegens zyn ongeoorloofd huwelijk ?

223. Was Herodes voornemens - Johannes te doden of ging het eigenlijke moordplan uitsluitend uit van zijn vrouw ?

224. Is het vieren van de jaarlijkse geboortedag af te keuren ?

225. Toon aan dat het dansen van Salome in verband stond met het zedelijk bederf aan het hof van Herodes ?

226. Waarom was Herodes' belofte aan Salome zo uitermate dwaas en roekeloos ?

227. Was het hem geoorloofd in dit geval de eed^ te breken ?

228. Kunnen we Johannes als een martelaar voor het geloof beschouwen ?

229. Waarom was het prijzenswaardig van Johannes' discipelen dat zij hun meester zo eervol mogelijk wilden begraven ?

230. Waarom was Herodes bevreesd dat Johannes van de doden was opgestaan ?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen