Gelijk zijn naam is

Het zal bekend zyn dat we bovenstaande woorden eenmaal uit de mond van de wyze Abigail hoorden. Als zij m, erkt dat David zich heeft voorgenomen haar man te doden, dan is zy David tegen gekomen. Och mijn heer, zo horen we deze vrouw dan smeken, laat toch uwe dienstmaagd voor uwe oren spreken. Ze maakt totaal geen verwijten over Davids toorn, maar vraagt hem zeer nederig haar aan te horen. Stel uw hart niet aan deze Belialsman, zo zegt zij, aan deze Nabal, want gelyk zijn naam is, alzo is hy. Zijn naam is Nabal (dwaas), zo heeft zij uitgelegd, en dwaasheid is by hem, zo heeft zij eerlijk gezegd. Gelden die woorden van nature niet van u en my ? Gdyk onze naam is (zondaar), alzo immers zyn wij. Nabal wil ook zeggen: wie de wijsheid is ontvallen; is Nabal dan zo ook niet de naam van ons allen ? Gods beeld, dat ook in kennis bestond, is verloren, zodat we allen als dwaze Nabals worden geboren. God zag van de hemel of er iemand naar Hem vroeg, of er enig mens was, die zich verstandig gedroeg. Maar sinds onze diepe droeve val is er niet één; immers: Hij zocht alom, maar ach, Hy vond er geen. Het verstand van elk mens is totaal verduisterd, om, dat hy naar satans ingeving heeft geluisterd; ja Gods Woord laat het ons in alle ernst horen dat elk mens als een grote dwaas wordt geboren. Die Nabal, die dwaas zegt het: Er is geen God; van nature bekommert die mens zich niet om zijn lot. Wie is David, zo vroeg Nabal in dwaze hoogmoed; maar dat is precies hetzelfde wat een ieder doet: Wie is de Heere, Wiens stem ik zou gehoorzamen; dat zei Farao, maar dat geldt ook van ons tesamen. In waanwijsheid hoort de mens niet naar Gods stem, want zyn naam is Nabal, en dwaasheid is bij hem. We zijn dwaas en daarom doen we enkel dwaasheid; we zijn allen zondaar en daarom zondigen we altijd. Genade als we uit de doodsstaat worden uitgehaald, verstand ontvangen met Goddelijk licht bestraald, onze Nabals-natuur kennen ah schuld voor God, en inleven: nooit anders gedaan dan dwaas en zot. Als we hemels onderwijs krijgen, met Gods zegen, gaan we dwaas worden in 's hemels gangen en wegen; dat onderwijs wordt op geen aardse school opgedaan, maar daar komt het toch voor een ieder zo op aan, We moeten dwaas worden en voor God leren zwijgen, ja onze naam verliezen en een nieuwe naam krijgen; we moeten zondaar voor God worden it), ons leven, ons doemvonnis moet hartelyk worden onderschreven; ja, er moet vergeving van zonden worden gevonden, niet in inbeelding, maar op zuivere rechtsgronden. En in de stand ? Met de naam van Kind van God ? Dan zeker altijd wijs, dan nooit meer dwaas en zot ? Och nee, steeds dwazer; steeds zuchten, telkens weer: Ach, dat Uw Geest my toch de ware wijsheid leer'. Dat Volk komt er achter dat by hun laatste snik, dat dan pas die grote dwaas sterft: hun eigen-ik; Boven zullen ze zondeloos van vrye gunst gewagen, maar hier moeten ze die Nabal steeds mee-dragen. Het beginsel der wijsheid, mochten we het leren, uit genade in Christus, is de vreze des Heeren. Weten we het al: Gelijk onze naam is, alzo zyn wij. Zyn we dwaas of wijs; dat is dé vraag voor u en my.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen