CALVIJN over de Antichrist 3

In ons tweede artikel schreven we in het kort iets over de aard van het rijk van de antichrist. Dit rijk bestaat voor een belangrijk deel in dwaling, valse leer en verzonnen wonderen. In het verborgen deed het zijn werking reeds in de tijd der apostelen. Door de eeuwen heen is dit rijk tot meerder ontplooiing gekomen en het - vond in „des duivels stadhouder" zijn openbare vertegenwoordiger. Het toelaten van dit rijk is Gods oordeel over het verlaten van Zijn Woord en Zijn inzettingen.

Met het bovenstaande komt ook overeen Calvijns opvatting, dat de antichrist niet één be-; paalde persoon zou zijn. Zo spreekt men tegenwoordig over de antichrist en dan zo, dat hij nog komen moet. Maar dit komt ons voor één van zijn listen te zijn, omdat we het rijk van de antichrist dan juist uit het oog verliezen."; Nergens blijkt uit Gods Woord, dat de antichrist één bepaalde persoon zal zijn. Maar misschien is er nu iemand, die een bedenking

maakt en zegt: Hoe klopt dat dan met de voorstelling der vaderen.? Die verstonden er toch ook één persoon onder, namelijk de Paus } De misvatting is duidelijk. De paus is niet één bepaalde persoon. Het is geen Leo, of Gregorius, of Pius. De rooms-katholieke kerk is in haar telling van de pausen al aan de 260ste toe. Het is het hoogste ambt in die kerk, de titel van haar hoofd.

Waarschijnlijk is de behoefte om vriendelijk tegen Rome te zijn de voornaamste oorzaak geweest, dat men in deze van Gods Woord is afgeweken. Zelfs schrijvers van de jaren na de oorlog, die overigens wel gewaardeerd kunnen worden, zijn gaan schrijven over de „straks te verschijnen antichrist", als de vleeswording van de duivel, niet slechts de vergode, of de verstO'ffelijkste, maar nu bepaald de „verduivelde mens", met hoofdzakelijk politieke macht.

We kimnen wel stellen dat Calvijli nooit aan één bepaalde persoon gedacht heeft, zeker niet als we zijn macht voornamelijk tot het staatkundige bepalen. Een andere vraag is of we wel mogen spreken van de vleeswording des duivels. Leert Gods Woord ons deze vleeswording of is dit menselijke fantasie ?

Bij de woorden: „Alzo zijn er nu vele antichristen geworden", 1 Joh. 2: 18, spreekt Calvijn van de razernij van degenen die menen, dat het alleen een mens wezen zou. Maar als Paulus spreekt van de toekomende afval, getuigt hij openlijk, d^t het zijn zal een zeker lichaam, of een samenspannende hoop volks en een rijk, (2 Thess. 2:3).

In de Institutie (FV - 7 - 25) zegt hij: „En wanneer hij daaraan toevoegt, dat de antichrist te zijner tijd begonnen is in het verborgen in het werk der ongerechtigheid te werken, hetwelk hij later zou openbaar maken, dan begrijpen

wij daaruit, dat deze ellende niet door één mens aangebracht zou worden en ook niet met één mens zou eindigen."

Zeer duidelijk spreekt hij zich ook uit bij de verklaring van 2 Thess. 2:3. Daar lezen we o.a.: „Maar Paulus spreekt niet van een mens, maar van het rijk dat de duivel zou innemen, om de stoel der gruwelijkheid midden in de tempel Gods op te richten." En nog verder:

„Dit rijk der gruwelijkheid beschrijft hij onder de naam van één persoon, omdat het één rijk zal wezen, al is het dat de één na de ander volgt." Bij de verklaring van vers 7 herhaalt hij nogmaals: „En hieruit (namelijk, dat in de tijd der apostelen de antichrist de gemeenten nog niet openlijk overviel, B.), wordt het volkomenlijker bevestigd wat ik gezegd heb, te weten, , dat met de naam antichrist niet een mens beduid wordt, maar een rijk dat zich in vele eeuwen uitbreidt."

Met de naam antichrist wordt dus het geheel omsloten van de macht, die een valse leer zal uitoefenen. Ook staatkundige macht is hierbij niet uitgesloten. Déze bedriegelijke macht wordt beschreven onder de naam van antichrist, echter niet zodanig, dat we hieronder één bepaalde persoon moeten verstaan. Wel zijn zij, die tot een hoofd en een vertegenwoordiger van deze macht der leugen zijn, de naam van antichrist waardig.

Zien we nu, in verband met het voorgaande, naar onze tijd, wat moeten we dan van Rome • zeggen en wat denken we bijvoorbeeld van een instelling als de wereldraad van kerken ?

Moeten we nu een andere maatstaf aanleggen, , dan die Calvijn heeft gehanteerd, namelijk • Gods onfeilbaar Woord ? De antichrist wordt , genoemd: de leugenaar, die de zuivere leer om- \ trent de Vader en de Zoon verloochent (1 Joh.

2 : 18-29). De valse profeet, van wie er velen uitgegaan zijn in de wereld. Zij loochenen onder andere de zuivere leer omtrent de vleeswording des Woords, de komst van de tweede Persoon in het Goddelijk Wezen in het vlees, (1 Joh. 4:1-6). De mens der zonde en de zoon des verderfs, (1 Thess. 2:3). Terwijl Christus gekomen is om de banden der zonde te verbreken, ontleent de antichrist aan de zonde zijn macht om zijn onderdanen voor eeuwig in de boeien des satans te slaan. Daarom is hij de tegenstander van Christus, (vers 4) die als een oordeel van de Almachtige gezonden wordt over allen, die Gods Woord verwerpen. Het is een kracht der dwaling opdat zij de leugen zouden geloven, (vers 11).

Al heeft Rome veel van zijn vroegere glans en macht verloren, de vraag is of zij nu is teruggekeerd tot de zuivere leer van Gods Woord. Of handhaaft zij tot op de dag van heden de vervloekingen, waarmee zij de leer van de rechtvaardigmaking door het geloof alleen vervloekt heeft ? Zo ja, dan behoeven we ook nu aan het antwoord geen ogenblik te twijfelen. Maar de wereldraad van kerken dan ? We kunnen daar slechts oppervlakkig op in gaan. Wel hebben we ook hier de maatstaf van Gods Woord te gebruiken. Is de wereldraad van kerken gebaseerd op de leer van Gods Woord, zoals die in de HeiHge Schrift geopenbaard is ? We menen, dat het tegendeel waar is. Het is de vrucht en de samenbundeling van alle moderne theologie van velerlei soort, in overeenstemming met de geest van de tijd. Om de geest, die daar heerst, enigermate te proeven kurmen we een zinsnede nemen, uit een der in Nairobi gehouden lezingen. Deze lezing handelde over de lofzang van'Maria. De zinsnede luidde: „Als vrouwen belijden wij dat wij in onze traditie gevangen, dikwijls niet de moed van Maria hebben gehad om de roep van de Heilige Geest te volgen en werktuigen van onze eigen bevrijding en van alle onderdrukte mensen in de gehele wereld te worden" (Zie R.D. 3-12-75).

Uit deze ene zin zien we reeds duidelijk, dat er tussen de leer van Gods Woord en de produkten van deze wereldraad een onoverbrugbare kloof ligt. De wereldraad van kerken kunnen we dan ook tot het rijk van de antichrist rekenen. Ten opzichte van de bij hem aangesloten kerkgenootschappen mogen we wel met Calvijn (bij 1 Joh. 4 : 12) zeggen: „Maar uit deze plaats besluiten wij nog veel meer, namelijk dat ze leden van de antichrist zijn, die zulke strikken gewillig aantrekken"

Als het gaat over de vermaaksindustrie, een miljoenen verslindende zaak, waarbij aan onrecht, zonde, geweld en allerhande gruwel kapitalen worden verdiend en waarbij de vrouw tot een verschrikkelijke diepte verlaagd wordt, dan wordt er gezwegen als het graf. Daaruit bhjkt dat het rijk van de antichrist het rijk van de satan nooit enig wezenlijk kwaad doet, want ze hebben beide dezelfde meester. Als de wereldraad de paus het primaat wilde gunnen en hem de driekroon op het hoofd wilde drukken, dan zouden deze twee delen van dit ene rijk spoedig verenigd zijn. En dan zwijgen we nog maar over de hulde, die hij aan het socialistisch staatsideaal bewijst.

De volgende maal, zo de Heere wil, over het derde punt, namelijk dat het rijk van de antichrist hoofdzakelijk een valse godsdienstige macht zal zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen