EEN HANDVOL KOREN. IV

„Is er een handvol koren in het land op de hoogte der hergen, de vrucht daarvan zal ruisen als de Libanon."

Psalm 72 : 16.

En eindelijk, dat wij in de kracht Gods zullen bewaard worden door het geloof tot de zaligheid die bereid is om geopenbaard te worden in de laatste tijd. want. zo staat er in Romeinen 5 : 10: „Indien wij vijanden zijnde met God verzoend zijn door de dood Zijns Zoons, hoeveel temeer zullen wij verzoend zijnde behouden worden door Zijn leven." Ook is Hij heengegaan om ons plaats te bereiden en zal wederkeren om ons tot Zich te nemen, opdat vnj ook zijn daar Hij is. Om te besluiten in één woord, de kerk en al de genaden die zij bezit en al de deugden die zij voortbrengt, is een vrucht van deze tarwe in de aarde geworpen, alles waardoor zij leeft, alles waardoor zij gevoed wordt, alles waarmee zij zich verheugd in voorspoed, waarmee zij zich vertroost in tegenspoed, alles dat haar ziekten genezing aanbrengt, dat haar ondersteunt in haar strijden, dat haar verlossing geeft in haar zwarigheden, dat haar leidt in het leven, dat haar sterk maakt in de dood, dat is deze vrucht. In Hem vindt zij een schat van alles, wat noodzakelijk, nuttig, vermakelijk en eerlijk is, beide in dit tegenwoordige en toekomende leven. Wij zullen alzo bijna gezegd hebben, al de bladeren die de wouden beschaduwen, de korenaren die stijf doen staan de ruggen der vruchtbare velden, de golven die zich op de vlakte van het meer verheffen, als vrij zouden beschreven hebben beide de overvloed en de uitnemendheid van dit tarwegraan. Laat ons tenslotte luisteren naar het geruis en het geHank daarvan.

Ten vierde: Daarvan heeft zich een geruis verheven, zoals dat van de Libanon, waar op de vleugelen van de wind gevonden worden de geuren der cederen, der cypressen en der welriekende kruiden, . waarvan zij overvloed heeft, samengevoegd met het geluid en geklank dat het schudden van haar dichte toppen geeft. Want in deze schudding der tormenten, die Jezus Christus voor ons geleden heeft, zijn Zijn roepingen. Zijn tranen. Zijn gebeden oogeklommen ten hemel tot in het oor des Vaders, ffemengd met de Goddelijke geur van Zijn Eigen offerande, brandende en Zich verterende ^•^nr bet gevoel van de hittigheden des tooms Gods, die om onze zonden ontstoken was, en nog verder in de hittigheden die Hü om der liefde van ons begrepen had. Een welriekend geruis, een ruisende reuk, brengende betere dingen voort dan het bloed van Abel, die de hemel met blijdschap en de aarde met vrede vervuld hebben! Ere zij God in de hoosrste hemelen, enz. En zoals zij de hemel hebben doen klinken en met reukwerk vervuld, zo is ook haar geluid gegaan over de ganse aarde en haar redenen tot aan het einde der wereld. Deze wonderen zijn gedragen gieweest door de predikaties van het evangelie tot de oren van alle volkeren, een reuk des levens ten leven dengenen, die geloven, een reuk des doods ten dode dengenen, die verloren gaan, die in de wederspannigheid en ongelovigheid verhard zijn. Door dit geruis zijn de steenrotsen be­ wogen, de wilde beesten tam geworden, de stormen der zee gestild en de doden opgewekt, de hardnekkige harten in tranen van bekering gesmolten, de wrede zielen zacht geworden, de gewetens gestild, de zondaren bekeerd: tot deze reuken van de Libanon zijn de bezwijkende zielen toegelopen, uw Naam is een olie die uitgestort wordt, daarom hebben u de maagden lief. Trekt ons, en wij zullen U nalopen, deze tot de reuk van Zijn wijsheid om verlicht te worden, die tot de reuk van Zijn gerechtigheid om levend gemaakt te worden, die tot de reuk van Zijn heiligheid om gereinigd te worden, die tot de reuk van Zijn vrijkoping om verlost te worden, sommigen tot het gerucht van Zijn wetenschap, zoals de koningin van Scheba tot Salomo en sommigen tot het gerucht van Zijn barmhartigheid zoals de zondares en alle anderen die met het gevoel van hun ongerechtigheden gedrukt zijn.

Dit geruis is gegaan al groeiende, deze steen zonder handen afgehouwen is tot een berg geworden, die de aarde vervuld heeft. Het geklank van Zijn vrucht wordt nog gehoord, de reuk van deze Libanon heeft haar kracht niet verloren. Ellendige zielen, waarom vermoeit u zich zo zeer ? Waartoe doorloopt u zee en land ? Eén ding is nodig, dat dit zo zoete, zo welriekende geruis van het Woord Gods, dat alle dagen in uw oren klinkt, uw ogen en uw harten tot Jezus Christus doe keren. In Hem zult u alles vinden. Wilt u het leven ? U zult dat niet hebben door uw goederen. Hij is de oorsprong daarvan. Gezondheid ? U! zult die niet vinden bij de medicijnmeesters. Hij draagt ze op Zijn vleugelen. Wilt u licht, gerechtigheid, sterkte, rijkdom, schoonheid, blijdschap, vrede ? Komt met al uw begeerten, hier is genoeg om u mee te vergenoegen. De vruchten zijn hier niet zoals de appelen Vesperades, het geruis en de reuk roepen en nodigen de ganse wereld: Ook is er voor allen, en wanneer zij allen daarvan zullen genomen hebben, zo zal daarvan altijd over zijn. Waarom geeft gij geld uit voor hetgeen dat

geen brood is, en uw arbeid voor hetgeen dat niet verzadigen kan ? Hier is het vette der tarwe, het brood des levens, het hemelse manna, de spijs die niet vergaat, maar die ons van vergaan bewaart. Hoort aandachtiglijk naar Mij, en eet het goede, en laat uw ziel in vettigheid zich verlustigen, neigt uw oor en komt tot Mij, hoort en uw ziel zal leven. Waarhenen zouden wij gaan, hier zijn de woorden des eeuwigen levens. Laat dan een ieder zijn broeder aanspreken en zijn naaste nodigen en zeggen: Komt laat ons tot de berg des Heeren gaan, enz.

Gode zij de heerlijkheid tot in der eeuwigheid. Amen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen