DE EREDIENST EN HAAR GEBRUIKEN

Weet men wat ook moet opvallen?

Dat die heidense vorst niet op "losse" gevoeligheden een bijzondere achting voor Jozef aan de dag legde.

Integendeel! Hij geeft er duidelijk de grond en reden voor aan. Hij mocht zelfs aan Jozef, als mens voorbijzien.

Want wat reden brengt Farao naar voren? Deze...! "Zo zeide Farao tot zijn knechten: Zouden wij wel een man vinden als deze, in welke Gods Geest is? "

Daar hebt ge de eerste grond waarop zijn besluit steunde.

Vervolgens richtte Farao zich direkt tot Jozef en zeide: "Naardien God u dit alles heeft verkondigd, zo is er niemand zo verstandig en wijs als gij". Daar hebt ge de tweede grond.

Farao gaat niet Jozef de eer geven! Neen...! hij mocht op dat moment aan Jozef voorbijzien. Hij zag overal de hand Gods in. Maar hij merkte wel duidelijk op dat Jozef vervuld was met de Geest Gods.

Wat een verschil toch 1

Enkele dagen terug zuchtte Jozef nog in de gevangenis, onschuldig gekerkerd, zonder uitzicht om ooit uit die kuil verlost te zullen worden.

En nu... "He heb u over gans Egypteland gesteld volgens vers 41. En volgens vers 40: "Alleen deze troon zal ik groter zijn dan gij..."

We mogen ons gerust afvragen: "Wanneer zal voor Jozef de verzoeking het grootst zijn geweest? "

Was dat toen de boze bij hem, door middel van de vrouw van Potifar - let wel die boven hem stond en hem te gebieden had - trachtte zijn boze lusten op te wekken? Of was dat toen hij in de gevangenis werd geworpen, om hem in opstand tegen God uit te doen breken? Of nu... nu hij tot onderkoning over geheel Egypteland, werd uitgeroepen? Om door hoogmoed zijn God en Maker te vergeten?

Ach... in elke stand van Jozefs leven lag de verzoeking op de loer. Hoewel wel verschillende soorten van verzoekingen waren.

In het huis van Potifar, gebruikte de boze het oude en beproefde middel. Dat middel heeft tot vandaag de dag, niets aan kracht ingeboet. Voor de arbeider in een fabriek, of in het open veld niet en zeker niet voor ambtsdragers. Hoeveel predikanten zijn er al bezweken in die verleiding. Er zijn verzoekingen van allerlei soort die hun duizenden hebben verslagen, maar deze soort verzoeking heeft zijn tienduizenden verslagen. Die verleiding komt niet met grof geschut. Daar kan men, wie men ook is, niet genoeg voor gewaarschuwd worden. Dat is een zwijmelwijn die kinderen van God dronken heeft gemaakt, tot grote verlaging van Zijn Naam en verachting van Zijn volk.

Maar de verzoeking om in opstand te komen als alles tegen loopt, is ook niet gering. Als Job vandaag nog leefde, dan zou hij er nog even krachtig van getuigen, als nu van hem beschreven staat in Gods Woord.

Echter de verzoeking van hoogmoed, dat is een pijl die op het meest onverwachts wordt afgeschoten en dan maar al te vaak doel treft.

In alle soorten van verzoekingen moeten we allemaal worden bewaard. Het is echter nog wel een verschil menen we, of men in een burgerlijke staat door het leven gaat, of dat men zoals Jozef, op het meest onverwachts tot onderkoning van Egypte wordt uitgeroepen. Zo'n positie brengt zóveel verzoeking met zich mee! Van alles samengebundeld!

Farao noemde Jozef Zafnath Paanéah, wat volgens verklaarders waarschijnlijk betekent: Redder der wereld of Onderhouder des levens. Het zal wel een "bijtitel" zijn geweest welke Jozef kreeg toegevoegd aan zijn koninklijke waardigheid.

Want gelijk met zijn benoeming tot onderkoning van Egypte, werd hij ook opgenomen in de hoogste priesterstand.

Dat gebeurde tweeledig. Door inlijving en door zijn huwelijk. Want Farao gaf hem als jongeman van dertig jaren, Asnath, een prinses, de dochter van Potiféra, de Hogepriester te On, tot vrouw.

Daarmede werd Jozef, meteen geheel opgenomen in de regerende dynastie, en verkreeg hij de hoogste waardigheid en vertrouwens positie. On was een oude stad in Beneden-Egypte, in Jer. 43 vers 13 Beth-Semes genoemd, waarvan de vertaling is "Helipolos" hetwelk weer "Zonnestad" betekent omdat te On het centrum was van Ré-Amon de zonnegod.

Nu, Jozefs schoonvader was aldaar het hoofd, of anders uitgedrukt de'hogepriester. Wat moet dat voor Jozef een moeilijke gang zijn geweest! Wij weten niet hoe Asnath die Egyptische prinses, haar Godsdienst heeft beleden. Dit is wel zeker, dat Jozef vanwege zijn koninklijke verplichtingen telkens weer bij de godsdienstceremonieën aanwezig heeft moeten zijn.

(Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen