Verslag van de ingebruikname van de vernieuwde kerk De Beek-Uddel

Op 3 september j.1. werd het volledig vernieuwde kerkgebouw van de Ger. Gem. in Ned. te De Beek-Uddel tijdens een speciale dienst in gebruik genomen.

Het kerkgebouw, waar nu plaats is voor ruim 800 kerkgangers, was weldra gevuld met eigen gemeenteleden, ambtsdragers uit naburige gemeenten, vertegenwoordigers van de burgerlijke overheid van de gemeente Ermelo en veel andere belangstellenden.

Tijdens het zingen van Ps. 90 : 1 en 9 werd de kanselbijbel door Ds. F. Mallan, die de dienst leidde, geopend.

In zijn openingswoord stond de dominee stil bij de woorden van Psalm 2. Daarin wordt gesproken van het Koninkrijk van Christus tegenover het koninkrijk der duisternis. Op aarde is het altijd een strijdende Kerk, maar wie daarvan een levend lid is, zal het eeuwig blijven. De psalmist spreekt ook over een verheugen met beving. Dat geldt ook voor een dag en gebeurtenis als deze. Er mag blijdschap zijn als er een nieuw kerkgebouw in gebruik genomen wordt, maar het is, gezien de ernst der tijden een verheuging met beving. „Waarom woeden de heidenen en bedenken de volken ijdelheid? " De mens is vijandig, men wil niet uit genade zalig worden. Als het echter op deze wijze niet gebeurt, gebeurt het nooit. De dichter mag zingen van het kussen der Zoon als een teken van eerbied, maar ook van liefde.

De tekstwoorden van de predikatie waren uit Jer. 45 : 4 en 5.

Het thema van de overdenking luidde:

„Een bescheiden blijdschap bij het in gebruik nemen van een vernieuwd kerkgebouw",

onderverdeeld in drie vragen:

I. In welk een tijd is dit gebouw verrezen ?

II. Zal dit gebouw blijven bestaan ?

III. Mogen we een levende steen zijn in het gebouw van Gods Kerk ?

I

De tekstwoorden vormen een gedeelte van het hoofdstuk dat een gebeurtenis beschrijft uit het leven van Jeremia en Baruch. Jeremia spreekt vermanend en bemoedigend tot Baruch. Dat was wel nodig, want Baruch was danig in de put geraakt door de achterliggende gebeurtenissen. Het was daarop uitgelopen, dat koning Jojakim de door Baruch geschreven boekrol met een pennemes versneden en in het vuur geworpen had. Opnieuw had Baruch alles op moeten schrijven, maar het bleek wel dat er aan zijn werk als schrijver van de profeet geen eer en aanzien verbonden was, integendeel, smaad en hoon was zijn deel.

Hoe getuigde de Heere Jezus Zelf later daarvan in Zijn bekende woorden: de vossen hebben holen etc.

We zijn altijd geneigd een aards koninkrijk te zoeken. Baruch bidt op zichzelf aan. Hij geloofde wat hij opgeschreven had. Is ernog een Baruch in ons midden?

II

Het oordeel werd uitgesproken over het land van Juda. Israël had een koning begeerd en de eerste koning (Saul) had de Heere in Zijn toorn gegeven. De tweede koning echter (David) was in 's Heeren gunst gegeven. Hoe hadden David en Saul niet geijverd voor de bouw van de Tempel des Heeren, maar zij mochten ook de ware geestelijke betekenis van de tempeldienst zien en beoefenen.

De oordeelswoorden tegen Juda hebben ook ons land en volk veel te zeggen. Ons land, onze kerk zal ook een beurt krijgen. De Heere betoont 'een twist te hebben met de kerk. Er is zo weinig zaligmakende bediening des Geestes. We leven in een tijd van welvaart en de geest des tijds dringt overal door. Er is een opgaan in het uitwendige en in het materiële. Het is nodig dat de Heere gebouwd heeft in ons leven. Beklemtoond wordt de noodzakelijkheid van de afsnijding van Adam en de inplanting in Christus. Bij bouwen hoort afbreken. Alles buiten Christus moet ons ontvallen.

Het ontbreekt aan „onbekeerde" mensen. Toch is er alleen door deze weg de zaligheid te verkrijgen.

III

Baruch kreeg zijn ziel tot een buit. Ook Baruch moest onder het oordeel door. Toch was er onderscheid waar geen onderscheid was.

Zal dit nieuwe kerkgebouw, evenals de tempel, tot verwoesting overgegeven worden? Wat zal er dan met ons gaan gebeuren? Zullen we onze ziel tot een buit hebben ? Onze pinnen zijn vast ingeslagen, maar we zullen een vreemdeling in Mesech moeten worden. Dan zal niets ons scheiden van de liefde van Christus.

Na het zingen van Ps. 56:6 werd in het kort de geschiedenis van het ontstaan en de uitbreiding van de gemeente gememoreerd. Dankwoorden werden gericht aan de kerkeraad en kerkvoogdij van de Hervormde Gemeente van Uddel, die zo bereidwillig waren geweest hun kerkgebouw gedurende de verbouwing ter beschikking te stellen. B en W van Ermelo werden vriendelijk bedankt voor hun medewerking en aanwezigheid. Ook werden de bouwcommissie, de architekt en aannemer Buijtenhuis, de fa. Joh. V. Lagen, die het interieur leverde, de onderaannemers en alle vrijwilligers hartelijk bedankt.

Tenslotte werden als toepassing nog enkele ernstige woorden gesproken. Ziel verloren, alles verloren. Ziel behouden, alles behouden.

Na het zingen van Ps. 27 : 3 en het dankgebed sprak ouderling W. Limburg nog enkele woorden. Ds. Mallan werd dank gezegd voor het leiden van de dienst. Verder gaf hij een kort overzicht van de voorbereidingen tot de bouw, om daarna met enkele vermanende woorden te besluiten. Als slotzang werd gezongen Ps. 84 : 5.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen