Spopende en Bitziende

Hand. 28 : 23.

En als zij hem een dag gesteld hadden, kwamen er velen in zijn woonplaats; denwelken hij het Koninkrijk Gods uitlegde, en betuigde, en poogde hen te bewegen tot het geloof in Jezus, beide uit de Wet van Mozes en de Profeten, van des morgens vroeg tot den avond toe.

HOPENDE: Paulus had dus te Rome allereerst de voornaamste der Joden ontboden om met hen te spreken over de weg die hij moest gaan en om hen te doen weten waarom hij nu als een gevangene hier te Rome zat met die krijgsknecht die hem bewaarde. Hij was zelf ook een Jood, wat hij ze heeft doen weten, maar vanwege de hope Israels was hij met die keten omvangen. Nu, daar wisten die voornaamsten der Joden niets van. Eén ding wisten ze schijnbaar nogal aardig goed. Hij was geen Jood zoals zij. Hij behoorde tot een sekte, die overal tegengesproken werd.

UITZIENDE: Het woord sekte heeft bij ons ook niet zulk een gunstige klank. U mag van mij ook wel weten dat ik niet graag tot een sekte behoor. De Heere heeft een kerk op aarde. Die kerk is volgens onze Geloofsbelijdenis een heilige vergadering der ware Christ-gelovigen. En onze Catechismus zegt ons, dat de Zone Gods uit het ganse menselijke geslacht Zich een gemeeiite, tot het eeuwige leven uitverkoren, door Zijn Geest en Woord, in enigheid des waren geloofs, van het begin der wereld tot aan het einde vergadert, beschermt en onderhoudt. Dus van het begin derwereld is er zulk een kerk geweest. Onder het Oude ^Verbyond was die kerk onder het Jodendom te vinden. Nieuw-Tèstamentisch heeft de Heere die kerk willen vergaderen uit alle/volken. Maar vanuit het Jodendom vandaan is het Evangelie onder alle volken verbreid geworden. Zo heeft de kerk zich dus uitgebreid vanuit Israël vandaan over de gehele wereld. En nu/gingen deze Joden die bij Paulus op bezoek kwamen over de kerk als een sekte spreken. Zo spreken echter velen nu nog over de kerk. Maar de kerk is geen sekte. Van alle sektarische opvattingen ben ik afkerig. Er wordt in zondag 21 van onze Catechismus over de enigheid des waren geloofs gesproken. Nu, daar wijkt elke sekte van af. Maar als wij ons daar nog bij willen houden, worden we wel voor een sekte aangezien. We zouden een overdreven nadruk leggen op ondergeschikte waarheden en daarin ons als een sekte doen kennen. Er is een isolement bij ons te vinden waarin wij ons opsluiten en dat zou het kenmerkende bij ons van het sektarisme zijn. Nu, als men ons daarom als een sekte beschouwt, dan ben ik er wel blij mee dat we in Hand. 28 kunnen lezen dat er door die Joden ook zulk een etiket geplakt werd op het ware Christendom.

HOPENDE: Christus' kerk is een klein kuddeke, zoals Hellenbroek in zijn vragenboekje daarop de catechisanten wijst, in overeenstemming met wat Christus Zelf van Zijn ware volgelingen heeft gezegd. Dus de ware kerk is daaraan toch ook wel weer te kennen, al spreekt men daarom van haar ook als een sekte.

En nu werd er door die Joden tegen Paulus gezegd, dat het ze bekend was dat die sekte overal tegengesproken werd. Zij vonden dat blijkbaar niet zo'n gunstig teken. Maar de zuivere leer der Waarheid is altijd en overal nog tegengesproken. We moesten de duivel als de leugenaar niet toegevallen zijn, om het met die Waarheid zomaar eens te zijn. Die Joden die nu bij Paulus op bezoek kwamen, hadden geen brieven aangaande hem van Judéa ontvangen. Ook had niemand van de broeders die daar gekomen waren, iets kwaads van hem geboodschapt of gesproken. Maar toch wisten ze wel dat hij een gevoelen toegedaan was, waarvan men niet anders kon zeggen dan dat het een sektarisch gevoelen was. Ze waren dus nog niet zo erg onwetend. Ik denk dat ze zich maar erg onwetend aangaande hetgeen dat Paulus voorstond aan hem voorgedaan hebben. Het kan toch eigenlijk niet anders, of ze moeten wel hebben geweten welk een man ze voor zich hadden. En een mens verraadt toch ook altijd maar zichzelf, wat wel blijkt uit de opmerking die men wist te maken over die sekte die overal tegen gesproken werd.

UITZIENDE: Och ja vriend. Jood en heiden kent ons wel. De wereld en de godsdienst zien ons als een bepaalde sekte over de straat gaan. Ze hebben samen dezelfde gedachte wel over ons. En ze zijn het er ook samen wel over eens, dat wij iets voorstaan wat in hun straatje niet te pas komt. De leer der Waarheid en de bevinding der heiligen wordt overal tegengesproken. En men wenst ook niet te leven zoals wij leven. Zulk een leven wordt ook wel voor sektarisch versleten. Nu, u mag van mij wel weten dat ik een afkeer heb van zulk een apart gedoe, dat men bijvoorbeeld als in de tijd van Van der Groe gekleed gaat. Dat is volgens mij wel echt iets sektarisch. Met zulke dingen zondert men zich ook helemaal af en gaat men ook niet op onder de zuivere verkondiging van Gods Woord. Men kan dan wel met een oude schrijver als met een boekje in een hoekje gaan zitten, maar men leest de oudere geschriften dan toch wel niet goed, want die houden ons zulke sektarische dingen niet voor. De ware kerk heeft zich naar buiten te openbaren in de zuivere prediking van Gods Woord, in de zuivere bediening van de Sacramenten en in de handhaving van de kerkelijke tucht. Die tucht gaat over leer en leven. Als men zich zuiver aan Gods Woord houdt, is men niet sektarisch, als men bijvoorbeeld zegt dat de vrouw lang haar moet dragen. Ook in de kleding dient men zich van de wereld te onderscheiden. We mogen deze tegenwoordige wereld niet gelijkvormig zijn. Dat zegt ons Gods Woord. En daar hebben we ons dan ook aan te houden. Als men daarin afwijkt van Gods Woord, dienen de ambtsdragers hun roeping te gevoelen, om niet alleen vermanend, maar ook zonodig handelend op te treden.

HOPENDE: Ik ben het daarin volkoöien met u eens. Het is te betreuren, als de eenvoud in kleding, handel en wandel, ja, in geheel het kerkelijk leven zoek gaat raken. Kerk en wereld moeten van elkaar onderscheiden zijn. We dienen dus de waarschuwingen die we lezen in de brieven van de apostelen, wel ter harte te nemen. En als zo de kerk zich niet alleen in de prediking van Gods Woord, maar ook in een leven naar Gods Woord openbaart, dan hebben we zeker in deze tijd wel niet te verwachten dat we zo'n grote kerkgemeenschap zullen kunnen vormen. Neen, zo willen de meesten het liever niet. Maar dan wordt toch ook wel de waarheid bevestigd van Jezus' woorden, waarop Hellenbroek ons wijst, dat Zijn kerk maar een klein kuddeke is. Een sekte dus, die overal tegengesproken wordt, niet alleen om de leer die men voorstaat, maar ook omdat men het met de opvattingen die deze sekte er naar Gods Woord op nahoudt, niet eens is. Goed, dan zijn we daarmee ook j uist bij het voornaamste gekomen waar het om gaat. Er is een apart volk op aarde. Dat volk is de kudde van Christus als de goede Herder. Men mag dus tot de schapen van die Herder behoren. En die Herder heeft gezegd, dat Hij Zijn schapen zendt in het midden van de wolven. Zo zien we Paulus dus als zo'n schaap van de goede Herder in Rome gevangen zitten. Ze wisten het hem wel te vertellen, dat hoewel zij niets bijzonders van hem gehoord hadden, dat ze wel wisten dat hij tot de sekte behoorde die overal tegengesproken werd.

UITZIENDE: Ik heb gezien dat er verschillend gedacht wordt over wat deze Joden tot Paulus hebben gezegd aangaande hun onwetendheid omtrent hen. Matthew Henry is de gedachte toegedaan van dat ze hierin de waarheid hebben gesproken, daar de Joden de moed niet gehad hebben om Paulus die zich op de keizer beroepen had, door hun eigen geslachtsgenoten tot in Rome toe te doen vervolgen. En Paulus zou dan hier juist gebruik van gemaakt hebben om ze tot zich te doen komen, opdat hij ze zou bewegen om te gelóven dat Jezus waarlijk de Christus was. We lezen immers: „En als zij hem een dag gesteld hadden, kwamen er velen in zijn woonplaats; denwelken hij het Koninkrijk Gods uitlegde en betuigde en poogde hen te bewegen tot het geloof in Jezus, beide uit de Wet van Mozes en de profeten, van des morgens vroeg tot den avond toe". Maar in ieder geval is toch gebleken uit de opmerking die deze Joden over die sekte hebben gemaakt, dat ze wel wisten dat er een Jezus van Nazareth geweest was. Die Zich voor de Zoon van God had uitgegeven en daarom gekruisigd was en dat die Jezus van Nazareth toch ook Zijn volgelingen had. Nu waren ze bij zo'n volgeling in huis gekomen. Ze hebben een afspraak met hem gemaakt. Er is een d'ag gesteld waarop men met hem verder hierover zou spreken, om dan van hem te horen wat hij eigenlijk voorstond. Op de gestelde dag zijn ze tot hem gekomen en hij heeft hun het Koninkrijk Gods uitgelegd. En dan lezen we zo opmerkelijk: „en betuigde, en poogde hen te bewegen tot het geloof in Jezus".

HOPENDE: U zegt dat we dat zo opmerkelijk kunnen lezen. En ik begrijp dat u dan ergens aan denkt. Ik denk aan hetzelfde als u. Op de Synode van de Gereformeerde Kerken is men nu zover gekomen, dat men het besluit genomen heeft om in de zending onder de Joden niet meer te betuigen dat Jezus is de Christus. Zo kan men nu zien waar ze met hun vrijzinnige godsdienst terecht gekomen zijn. Spreekt dan nog maar over zending onder de Joden, als men niet meer behoeft te betuigen dat Jezus is de Christus. Men kan dan met die zending de Joden de broederband toereiken en het ze doen weten dat men over dit punt echt niet gescheiden van elkaar wil leven. Nu, als de orthodoxe Joden hier nu eens de overhand zouden krijgen, kwamen die Gereformeerde broeders echt niet aan het kruis terecht. Maar die sekte die overal tegengesproken wordt, zou niet anders te verwachten hebben dan dat men hierin zijn grote Voorganger zou moeten volgen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen