Terzijde

Nog eens: voorzorg

Naar aanleiding van de artikelen in de laatste weken op deze plaats ontvingen we enkele vragen betreffende medische zaken en handelingen. We stellen voorop, dat De Wachter Sions geen medisch blad is en deze rubriek geen medische rubriek, en voorts dat schrijver dezes totaal onbekwaam is om medische adviezen te kunnen geven. Daar was het de vraagstellers echter ook niet zozeer om te doen. Het ging hun meer om de principiële kant van de zaak, en daarom willen we er toch iets over schrijven.

Allereerst de vraag, hoe te handelen bij een bevalling waarbij de zg. resusfactor in het geding is. De resusfactor is iets van het bloed. De meeste mensen hebben deze resusfactor in hun bloed; zij worden resuspositief genoemd. Er zijn ook mensen wier bloed deze eigenschap mist; zij heten resusnegatief.

Wanneer nu een resusnegatieve vrouw een kind krijgt dat resuspositief is, kan dat ernstige gevolgen hebben bij een volgende zwangerschap. Het gevaar is dan groot, dat een volgend kind ernstig ziek ter wereld komt of zelfs al kan sterven in de moederschoot. Om dat tegen te gaan, is het gebruikelijk in dergelijke situaties, dat de moeder zo snel mogelijk na de geboorte van het eerstgenoemde kind een injectie krijgt.

En nu is de vraag: mag dat? Of is dat eigenlijk hetzelfde als vaccineren?

Om die vraag te kunnen beantwoorden, moeten we weten wat er precies gebeurt. Het is heel gewoon, wanneer bij een bevalling wat bloed van het kind achterblijft in het lichaam van de moeder. Dat is normaal gesproken ook niet gevaarlijk. Alleen, in de hier geschetste situatie wel.

Het resusnegatieve bloed van de moeder gaat namelijk de strijd aanbinden met het resuspositieve bloed van het kind. Dat heeft tot gevolg dat het bloed van de moeder van karakter verandert, en wel zo dat dit heel gevaarlijk kan zijn bij een volgende keer dat zij in verwachting raakt.

De bedoeling van de injectie is nu, dat het medicijn dat toegediend wordt, het "vijandige" bloed afbreekt, zodat het bloed van de moeder dat niet hoeft te doen met de daaraan verbonden gevolgen.

Het is duidelijk, dat hier geen sprake is van de vaccinatie, zoals wij die de voorgaande weken besproken hebben. Wat na de geboorte van een resuspositief kind uit een resusnegatieve moeder gebeurt, is, dat het achtergebleven bloed van het kind in wezen een gevaarlijk gif is, dat het bloed van de moeder ziek maakt. Een ziekte waarvan niet zozeer de moeder zelf alswel mogelijke latere kinderen de gevolgen zullen ondervinden. De injectie is daarom te vergelijken met iemand die per ongeluk iets gedronken heeft met b.v. arsenicum erin. Dan wordt zo iemand onmiddellijk een tegengif toegediend. Niet eerst wachten tot de ziekteverschijnselen zich openbaren, want dan kan het al te laat zijn.

Daarmee komen we bij een andere vraag: hoe te denken over de zg. anti-tetanusinjectie? Deze injectie wordt toegediend aan mensen die, bijvoorbeeld op straat, een verwonding oplopen en door het straatvuil mogelijk besmet zijn met bacteriën die tetanus kunnen veroorzaken.

Tetanus is een gevaarlijke ziekte, vooral uitkomend in een verstijving van de spieren, die niet zelden een dodelijke afloop heeft. Tegen tetanus bestaat vaccinatie. In de zogenaamde DKTP-inenting zit ook de T van tetanus. Dan wordt het tetanus-vaccin toegediend, met als doel de betrokkene immuun te maken voor tetanus.

Maar dat is met de anti-tetanusinjectie na een ongeluk anders. Daarin wordt een serum toegediend dat erop gericht is: a. binnengedrongen tetanusbacteriën te doden; en b. spierverkramping tegen te gaan. Uitdrukkelijk zal er door de dokter bij gezegd worden: Denk erom, dit serum geeft alleen een zekere bescherming in het ongeluk dat u nu is overkomen, maar u bent daarmee niet gevaccineerd; wilt u voor de toekomst veilig zijn, dan zult u zich over enige tijd ook moeten laten inenten.

Vroeger was een anti-tetanusinjectie niet ongevaarlijk, als gevolg van de samenstelling van het serum, waardoor bijverschijnselen konden optreden voor mensen die daar allergisch voor waren, maar dat lijkt thans verholpen te zijn.

Een derde vraag betrof een bepaald medicijn dat aangeraden wordt wanneer men naar landen gaat waar malaria voorkomt, met name dus in de tropen of de subtropen. Voorzover mijn kennis reikt, zijn geleerden over de gehele wereld wel aan het zoeken naar een vaccin tegen malaria, maar is dat nog nooit gevonden. De middelen die aangeraden worden, kunnen hoogstens maar een betrekkelijke werking hebben, en zijn dan te vergelijken met het innemen van levertraan, om in de winter meer weerstand te krijgen tegen de kou. Geen vaccinatie dus.

Het spreekt vanzelf, dat we met het bovenstaande geen medisch oordeel uitspreken over de genoemde middelen, of ze doeltreffend, veilig, betrouwbaar zijn enz. Het ging er nu alleen over, of de principiële bezwaren die wij tegen vaccinatie hebben, ook van toepassing zijn op deze middelen, en mijn antwoord daarop is: neen.

Maar dan geldt wel, dat we in de achterliggende weken enkele malen geschreven hebben, dat de principiële toetsing van voorzorgsmaatregelen op twee punten dient te geschieden, die we nu nog eens noemen:

1. Is de voorzorgsmaatregel op zichzelf genomen - met inbegrip van de achterliggende gedachte, het principe waarop de maatregel gebaseerd is - in overeenstemming met het geloof in Gods voorzienigheid?

2. Wordt de maatregel gebruikt op een wijze die in overeenstemming is met het geloof in Gods voorzienigheid?

Van de in dit stuk genoemde voorbeelden geldt mijns inziens alle drie, dat het antwoord op vraag 1 "ja" is. Maar dan blijft, gelijk van alle voorzorgsmaatregelen, de tweede vraag staan. Denk aan wat we de vorige week noemden, hetgeen ons ter waarschuwing over koning Asa in de Heilige Schrift staat opgetekend!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen