Pinksteren

Meditatie

En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest. Handelingen 2 : 4a.

Geliefden, Veertig dagen na Zijn opstanding is de Heere opgevaren naar de hemel. Zegenend ging Hij van Zijn discipelen heen, nadat Hij hen bevolen had dat zij van Jeruzalem niet zouden scheiden. Maar dat zij zouden verwachten de belofte des Vaders, die gij (zeide Hij) van Mij gehoord hebt. "Want Johannes doopte wel met water, maar gij zult met den Heiligen Geest gedoopt worden, niet lang na deze dagen." De discipelen aanbaden Hem en keerden weder naar Jeruzalem met grote blijdschap. Zij gingen op in de opperzaal met de vrouwen en Maria de moeder van Jezus en met Zijn broederen.

Een godzalig gezelschap was daar eendrachtiglijk bijeen, volhardende in het bidden en smeken. In onderlinge liefde en vrede vloeiende uit de dadelijke bediening van de verhoogde Middelaar was er nu geen meeste en geen minste. De vorst der duisternis kon er niet bij en tussen komen. Zij werden bediend uit een druppend heiligdom met genade van ootmoed en hartelijke verzuchtingen uit de kracht van de voorbede van Christus. Dat werd gevoeld en ondervonden. Die liefdegeur deed elk tot liefde nopen. Hier vloeide de zalfolie van het hoofd van de grote Hogepriester op de zomen Zijner klederen, namelijk Zijn uitverkoren volk. Na tien dagen werd de dag van het Pinksterfeest vervuld en waren zij allen eendrachtiglijk bijeen. Dat zij eendrachtiglijk bijeen waren, wordt ons dus tweemaal vermeld. Hoe zou dat toch komen? Wel geliefden, door onze diepe val in Adam is alle eendracht weggenomen. En zijn wij hatelijk en elkander hatende geworden. De ware liefde tot God en onze naaste komen wij ten enenmale te missen. Door de zonden is de vrede van de aarde weggenomen. Doch de Middelaar heeft voor de Zijnen de ware vrede aangebracht en nu kan er weer sprake zijn van eendracht onder het volk en dan ook alleen maar uit de bediening van Christus en Zijn aangebracht werk. Tien dagen bediend uit de hemel en tien dagen in hartelijke vereniging bij elkander dat is toch wel omjaloers op te worden. Och hadden wij er toch meer van, volk! O, dat eigen ik zit er toch zo gauw tussen. Wij zijn over het algemeen toch zulke liefhebbers van onszelf.

Maar terwijl nu de discipelen daar eendrachtiglijk bijeen waren, geschiedde er uit de hemel haastelijk een geluid als van een geweldige gedreven wind, en vervulde het gehele huis, waar zij zaten. Met majesteit, kracht en heerlijkheid, on wederstandelij k openbaarde zich het Goddelijke werk. Dat doet de Heere nog. Onwederstandelijk werkt Hij in het hart van een verloren liggende zondaar. Maakt hem levend. Wekt hem op uit zijn doodstaat en plaatst hem in de dadelijkheid voor Zijn heilige majesteit. In de natuur waait de wind buiten, maar hier was het binnen in het huis. Dit was dan ook bovennatuurlijk. Dit wa? Goddelijk. De wind is niet tegen te houden, maar kan alles omver werpen. Zo is ook het Goddelijke werk niet tegen te staan. Hij werpt de zondaar in het stof en verbreekt het harde hart en legt hem in de smart over de zonden en doet hem een levend en smartelijk Godsgemis kennen. Gelukkig die het te beurt mag vallen. Maar ook werden van hen gezien verdeelde tongen als van vuur en het zat op een iegelijk van hen. Vuur verlicht, zuivert en brandt uit. Zo gaat het ook in het leven van hen die God ten doel heeft. Bij het licht des Geestes leert hij zijn walgelijkheid kennen en ziet zich gans melaats en onrein van de zonden. Doch in het verdere doorleven dan moet hij altijd maar weer gezuiverd worden van die oude zuurdesem der wettische woelingen. En uitgebrand uit eigengerechtigheid, opdat er alzo plaats zal komen voor Borggerechtigheid.

"En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest." Dat is het wonder van de Pinksterdag. Op de Pinksterdag werden de eerstelingen van de oogst de Heere voorgesteld. Maar hier waren het niet de vruchten des Geestes welken geopenbaard werden, maar de Heilige Geest Zelf daalde neder als de derde Persoon in het goddelijke Wezen. Hij kwam van de hemel gezonden van de Vader en de Zoon. Hier werd vervuld hetgeen de Heere gesproken had door de profeten. Zie maar: Jesaja 44 : 3 t/m 5 en Joel 2 : 28 t/m 32 en vele andere plaatsen meer. Maar ook werd vervuld hetgeen de Heere Jezus hun beloofd had, namelijk: "En Ik zal den Vader bidden, en Hij zal u een andere Trooster geven, opdat Hij bij u blijve in der eeuwigheid.”

Wij lezen in Gods Woord: "De Heilige Geest was nog niet overmits Christus nog niet verheerlijkt was." Met Zijn werkingen in het zaligen van zondaren, was de Heilige Geest al werkzaam van Adam af, maar het wil zeggen dat Hij Zijn Kerk nog niet was gegeven als de derde Persoon in het goddelijke Wezen zoals Hij kwam op de Pinksterdag. Want Zijn werk steunt ten eerste op het Borgwerk van Christus. En ten tweede kon de Heilige Geest pas komen wanneer Christus verheerlijkt was ter rechterhand Gods. Want van daaruit zond Hij met de Vader de Heilige Geest. En de Heilige Geest zette alzo de kroon op het werk van Christus en bracht de discipelen klaar achter het geheim der zaligheid door de Middelaar aangebracht, want dat kan men uit de prediking van Petrus wel duidelijk gewaar worden. Op de Pinksterdag werd hij er in gezet en mocht hij er uit spreken. De Heilige Geest verzegelde het werk van Christus in hun hart en zo getuigde die Geest met hun geest dat zij kinderen Gods waren. O, welk een weldaad die dat te beurt mag vallen. Dat het eens waarlijk Pinksteren mag worden. Vervuld met de Heilige Geest kwamen de vruchten des Geestes openbaar. Want zij spraken met andere talen zoals de Geest hun gaf uit te spreken. Gode verheerlijkende taal. Zielsverwonderende taal en elkander stichtende taal. Want dan gaat er werkelijk wat van uit. Het verenigt en het vernedert en het vertedert.

Zo hopen wij dan de Pinksterdagen weer te beleven. O, dat die dierbare Geest Zijn werk onder ons mocht doen. Onbekeerden van hart mochten aan hun verlorenheid ontdekt worden en door het uitbrandende werk des Geestes als een verloren zondaar gebracht worden bij Hem Die veler zonden gedragen heeft en voor de overtreders gebeden heeft. Maar zo mocht de Heilige Geest in de harten van Zijn volk nog weer eens plaats maken voor Christus en Zijn gerechtigheid. Want Hij heeft toch gesproken: "Die zal het uit het Mijne nemen en zal het u verkondigen." O, dat er toch meer gestaan mocht worden naar opwas in de genade en de zuivere kennis van Christus, want dat is toch het ware leven voor de ziel. De bede mocht met de bruid nog eens worden: "Ontwaak, Noordenwind, en kom. Gij Zuidenwind, doorwaai mijn hof, dat zijn specerijen uitvloeien." En dan zal de vrucht zijn: "O, dat mijn Liefste tot Zijn hof kwame, en ate zijn edele vruchten!" Dat werke de Heere om Zijns Naams wil. Amen.

Ederveen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen