God in Christus

Meditatie

Niemand heeft ooit God gezien; de eniggeboren Zoon, Die in de schoot des Vaders is. Die heeft Hem ons verklaard. Joh. 1 : 18.

Geliefden, Zo zijn wij dan gekomen tot de verklaring van het 18e vers uit ons teksthoofdstuk en we zijn voornemens deze overdenkingen daarmede te beëindigen, om u zo de Heere ons het leven en de gezondheid geeft weer eens bij een ander gedeelte uit Gods Woord te bepalen. Wanneer wij in onze tekst lezen: Niemand heeft ooit God gezien, dan worden wij verwezen naar hetgeen wij vinden in Exodus 33 : 20. Het volk van Israël had het tegen de Heere zwaar verzondigd door het dansen om het gouden kalf, elkander toeroepende: "Dit zijn uw goden o Israël die u uit Egypteland opgevoerd hebben". De Heere sprak ervan dit volk te verdelgen. Doch Mozes mocht voor dat schuldige volk in de bres gesteld worden en betuigen: "Heere wat zult Gij dan met Uw grote Naam doen? " De Heere liet Zich van hem verbidden en zeide: "Ook deze zaak, die gij gesproken hebt, zal Ik doen, dewijl gij genade gevonden hebt in Mijn ogen en Ik u bij name ken". Toen zeide Mozes: "Toon mij nu Uw heerlijkheid". Maar de Heere zeide: "Gij zoudt Mijn Aangezicht niet kunnen zien; want Mij zal geen mens zien en leven". Maar Mozes, daar is een plaats bij Mij, daar zult gij u op de steenrots stellen. U moet op de Steenrots gegrond zijn en in de Steenrots gesteld worden en dan zal Ik u Mijn achterste delen doen zien. Dus een weinig van Mijn heerlijkheid, maar Mijn aangezicht zal niet gezien worden. Hier is het alles maar ten dele. En buiten die enige Rotssteen Christus is de Heere een verterend vuiir en een eeuwige gloed bij Wien niemand wonen kan. Wij lezen in 1 Joh. 4 : 12: "Niemand heeft ooit God aanschouwd". De Heere is volgens 1 Tim. 6 : 16, "die God, Die alleen onsterfelijkheid heeft en een ontoegankelijk licht bewoont, Denwelken geen mens gezien heeft noch zien kan. Welken zij eer en eeuwige kracht. Amen." De Heere zeide tot de Samaritaanse vrouw: "God is een Geest en die Hem aanbidden. moeten Hem aanbidden in Geest en in Waarheid". God is een eeuwig geestelijk Wezen Welken met geen ogen is te aanschouwen. De zon schijnende in haar kracht, verblindt de sterkste ogen en is in haar volle heerlijkheid niet te aanschouwen. En dat is toch maar een geschapen licht. Wie zou dan het eeuwige ongeschapen Licht kunnen aanschouwen en leven? En dan daarbij, de Heere is de Heiligheid zelve en het schepsel onheilig, onvolmaakt en onrein door de zonden. Hoe zou hij ooit God kunnen zien en leven? Niemand heeft ooit God gezien zoals Hij is in Zijn Wezen. En toch heeft het de Heere behaagd om iets van Zichzelf de mens bekend te maken. En dat in de werken der natuiir en in de werken der genade. Wat blinkt toch Zijn heerlijkheid uit in het werk der schepping en der onderhouding. Maar boven alles in het werk der genadige herschepping. Ach, de mens is moedwillig van zijn Schepper afgevallen en ligt met ziel en lichaam aan het stof gekluisterd en beseft Gods daden niet. Hij moet overal maar bij gebracht worden. Wat is hij toch blind en dwaas. En het wordt er bij het ouder worden echt niet beter op. Hoe meer oefeningen hij op mag doen in het leven, hoe armer en onkundiger hij wordt in de weg der zaligheid. En altijd wil hij de Heere maar bevel geven over het werk Zijner handen. O, wat moet hij toch afleren om weer eens iets aan te leren. Het is toch zo waar wat de reeds verloste Pleim Klein eens schreef: "Hij komt in het huis van onverbeterlijk terecht". Maar kom. Nu zegt onze tekst: "Niemand heeft ooit God gezien; de eniggeboren Zoon, Die in de schoot des Vaders is. Die heeft Hem ons verklaard". Niemand heeft ooit God gezien. En dan zegt de Kant.: "Dat is gekend; namelijk met een volkomen en naakte kennis Zijns Wezens en Willens". Doch de Eniggeboren Zoon, Die in de schoot des Vaders is. Die heeft Hem ons verklaard. Dat is. Die Eenswezens met de Vader is. Die heeft Hem ons verklaard. Dat is, Die Eenswezens met de Vader is, van Hem geliefd, en Wien derhalve al de geheime wijsheid des Vaders bekend is. (Kantt.)

In de Hebreeënbrief zegt de apostel: "God voortijds veelmaals en op velerlei wijze tot de vaderen gesproken hebbende door de profeten, heeft in deze laatste dagen tot ons gesproken door den Zoon". De ganse wereld ligt voor God verdoemelijk maar het heeft de Heere behaagd naar Zijn souverein welbehagen Zich door de diepte van de val heen te verheerlijken tot verlossing van een volk dat Hij van eeuwigheid daartoe verkoren heeft. En om dat te kunnen doen in overeenstemming Zijner Goddelijke deugden heeft Hij door Zijn eeuwige wijsheid Zelf een weg uitgedacht en dat in de Zoon van Zijn eeuwig welbehagen. Wiens vermakingen van eeuwigheid zijn met de mensenkinderen. En nu zegt onze tekst: "De Eniggeboren Zoon, Die in de schoot des Vaders is. Die heeft Hem ons verklaard". Verklaard in Zijn eeuwige liefde en vrije verkiezing. Want alzo liefheeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve maar het eeuwige leven hebben. En dat deed ook Johannes uitroepen: "Hierin is de liefde, niet dat wij God liefgehad hebben, maar dat Hij ons lief heeft gehad, en Zijn Zoon gezonden heeft tot een Verzoening voor onze zonden". Zie zo verklaart ons Christus God. "Want het betaamde Hem, om Welken alle dingen zijn en door Welken alle dingen zijn, dat Hij vele kinderen tot de heerlijkheid leidende, den oversten Leidsman hunner zaligheid door lijden zou heiligen; in het midden der gemeente zal Ik Uw lof zingen." Zie geliefden, zo zal God verklaard worden door Zijn Zoon in het hart van Zijn volk. De eeuwige liefde Gods zal nog meer uitblinken in het werk der verlossing hetwelk de Middelaar heeft uitgewerkt hier in de tijd. Het was de liefde Gods tot Zijn eeuwige deugden en Zijn uitverkoren erfdeel dat Hij Zijn Zoon zond naar deze vervloekte wereld om de Zijnen daaruit te verlossen. En wat heeft het de Middelaar toch gekost. Toen Christus geboren werd in Bethlehem, blonk het recht en de liefde Gods uit. Toen de Middelaar Zijn ziel tot een schuldoflfer ging stellen, blonk niet alleen het Goddelijk recht uit, maar ook de eenzijdige liefde Gods tot Zijn volk. De Heere zorgde Zelf voor het Lam dat door Zijn offerande de schuld der Zijnen zal wegnemen. Op Golgotha aanschouwt men niet alleen de vlekkeloze heiligheid en rechtvaardigheid Gods, doch ook de onverklaarbare liefde Gods tot verdoemelijke zondaren. God werd daar van God verlaten om een volk dat zich waardig gemaakt had om voor eeuwig verlaten te worden met God te verzoenen. Hij heeft de helse angsten en smarten willen ondergaan om de Zijnen van die eeuwige smarten te verlossen. Men is wel eens geneigd om te denken dat in de hof van Gethsémané en op Golgotha enkel toom is te aanschouwen. Doch verre daarvan. Als men het lijden van de Heere Jezus met een geloofsoog mag aanschouwen, dan zinkt men weg in verwondering daarin ziende de onveranderlijke liefde Gods tot een verloren zondaar om die te behouden. Eeuwige liefde van een Drieeënig God, welke is onbegrijpelijk, ondoorgrondelijkenin eeuwigheid zal de ganse Kerk het niet uit bewonderd krijgen.

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen