De gezonde gelovige van Thomas Shepard (lO)

”De gezonde gelovige” van Thomas Shepard is "een verhandeling over de Evangelische bekering", zoals de ondertitel aangeeft. Het boek bestaat uit drie hoofddelen. Het eerste hoofddeel beschrijft de ellende van de mens en de weg hoe zo'n mens tot het geloof komt.

Het tweede hoofddeel beschrijft de rechtvaardigmaking, de verzoening enz. En het derde hoofddeel geeft aan hoe een christen., tot eer des Heeren moet leven (de dankbaarheid).

Wij bepalen ons vooral tot het eerste deel, waarin Shepard beschrijft de overtuiging, de verbrijzeling of het gevoel van zonden, de verootmoediging en tenslotte het werk des geloofs.

In een aantal artikelen hebben we iets aangehaald van de overtuiging en de verbrijzeling. In dit artikel iets over de

verootmoediging.

Aan het slot van Shepards beschouwing over de verbrijzeling, merkt hij op: "Tracht naar deze Geest van verbrijzeling en naar dit gevoel van ellende. Hoe kunt gij in Christus geloven, die uwe ellende, van buiten Hem te zijn, niet gevoelt? Een verbroken Christus kan u geen goed doen zonder een verbroken hart... Hij alleen kan het voor u doen, en wil het doen voor sommigen, en het kan zijn, dat Hij het ook voor u zal willen doen... De Heere beveelt u te dien einde, een braakland te braken, opdat gij, door dit te beginnen, uw onmacht zoudt gevoelen en tot Hem komen om geholpen te worden...”.

Hierna behandelt Shepard de verootmoediging. Wat is het verschil tussen verbrijzeling en verootmoediging? Hierop antwoordt hij: "Gelijk de verbrijzeling de zondaar afsnijdt van het kwaad dat in hem is, zo snijdt de verootmoediging hem af van al zijn hoge inbeeldingen en zijn zelfvertrouwen op het goede dat in hem is.

Uitvoerig gaat Shepard er dan op in, hoe een mens in de weg der plichten rust wil zoeken buiten Christus. Maar de Heere geeft Zijn kinderen geen rust buiten Hem en belast de ziel door haar eigen betrachtingen, zodat tenslotte aan alles buiten Hem gewanhoopt wordt." Welke mate van vernedering is nodig? " vraagt Shepard. Hij antwoordt hierop: "Er is zoveel overtuiging nodig, dat ze verbrijzeling werkt en zoveel verbrijzeling dat ze verootmoediging voortbrengt. Vandaar is het, dat de Heere de vermoeiden roept om tot Hem te komen, Matth. 11 : 28. Zoveel verootmoediging is er van node, als u doet komen om rust te zoeken in Christus en niet meer”.

Steeds wijst Shepard op het voorbereidend werk van de Heere aan de ziel die tot Christus gebracht wordt. Dit voorbereidend werk moet gepredikt worden en dit werd door dr. Steenblok aangeduid met de naam: de voorwaardelijke aanbieding. Hij wilde hiermee zeggen, waar Shepard voortdurend op wijst: Denk er om, er is een weg tot Christus door overtuiging, verbrijzeling en verootmoediging. Vandaar dat in onze gemeenten nogal eens gehoord wordt de uitdrukking: een verbrijzelde zondaar en een verbrijzelde Christus horen bij elkaar. Shepard zegt precies hetzelfde.

Dan is er nog een misvatting. Men hoort vaak zeggen: De ware bekering en de ware verootmoediging komt pas als men Christus kent. Er is geen berouw en geen verootmoediging vóór men Christus kent.

Hier haalt men de zaken door elkaar. Laat ik weergeven, wat Shepard hierover zegt: "Dus is de vernedering op de gemelde wijze noodzakelijk; niet dat ik een volgende verootmoediging, nadat een christen in Christus is, ontken: een verootmoediging, die een christen van een evangelische geest niet beschaamd zou maken over zichzelf Nochtans durf ik deze niet uitsluiten, welke voorgaat.”

Duidelijk leert hij, dat er een verootmoediging is, een vernedering vóór iemand Christus kent en een vernedering, ontstaande uit het gevoel van de vergeving der zonden. We moeten hierin goed onderscheiden, anders laat men alle ellendekennis beginnen met de kennis van de Heere Jezus.

Shepard zegt: "Hierom houdt de Heere dit als een gebaande weg van Zijn genade: Zo zij hun zonden bekennen en zich verootmoedigen, hetwelk ik weet dat de Heere beide moet werken, zo zal Hij gedenken aan Zijn verbond. (Lev 26 : 40-42)... Zo de Heere u niet scheidt van de zonde in de verbrijzeling, en u ontledigt van uzelf in de verootmoediging, gij kunt noch Christus noch de genade ontvangen!" (blz. 100). En op blz. 106 merkt hij op: "Derhalve, de Heere voorhebbende Zijn gunst alleen te besteden aan een ootmoedig zondaar, wil daarom Zijn aangezicht voor hen verbergen, tot zij neervallende, bekennen niets anders waard te zijn dan de uiterste ellende en onwaardig de allerminste genade”.

Tenslotte komt Shepard aan het laatste of vijfde hoofdstuk van het eerste hoofddeel, namelijk over de vierde daad van Christus' macht in het verlossen en zaligmaken van zondaren in het werk des geloofs.

De volgende beschrijving geeft hij van het geloof: "Het geloof is dat genadige werk des Geestes, waardoor een verootmoedigd zondaar Christus aanneemt, of waardoor de ganse ziel uit zichzelf, op Christus' stem in Zijn woord, uitgaat naar Christus om Christus en al Zijn weldaden”.

(slot volgt)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen