Het smeken om bekendmaking van de wegen des Heeren (8)

Meditatie

HEERE, maak mij Uw wegen bekend, leer mij Uw paden.

Ps. 25:4.

Geliefde lezer,

De wegen des HEEREN worden gekenmerkt als behalve wegen van onnaspeurlijke wijsheid (Rom. 11 : 33), goedertierenheid en waarheid (Ps. 25 : 10), en vrede (Luk. 1 : 79), ook wegen van heiligheid (Ps. 77 : 14), veiligheid (Jes. 35 : 8) en blijdschap (Hand. 8 : 39). En daar mocht David al iets van kennen in Zijn leven. Maar hij had gedurig ontdekkend genadelicht nodig om bekendmaking ervan. Daarom horen we hem in onze tekstwoorden smeken: "HEERE, maak mij Uw wegen bekend, leer mij Uw paden.”

Om bekendmaking van de heilige weg

Hij smeekte om bekendmaking van de wegen des HEEREN, dus ook om de heilige weg des HEEREN, zoals we kunnen lezen in Jes. 35 : 8: "En aldaar zal een verheven baan en een weg zijn, welke de heilige weg zal genaamd worden." Als de weg des HEEREN zo genoemd zal worden, wijst dit op het bekendmaken hiervan aan Zijn volk. Allen die door genade afgezonderd worden en onder de roede doorgaan zullen gebracht worden op de heilige weg.

In het Oude Testament stonden wachters of portiers voor het huis des HEEREN geplaatst om het heiligdom te bewaken, opdat niemand in zou komen die onrein was. Welnu, zo hebben Gods knechten ook te waken en het onderscheid aan te wijzen tussen dien die God dient, en dien die Hem niet dient (Mal. 3 : 18).

Wie wandelen dan op deze heilige weg, die zal eindigen in het hemelse Heiligdom? Wel, er staat: "Hij zal voor dezen zijn." Voor degenen die van eeuwigheid geheiligd en afgezonderd zijn in het bundeltje der levenden en gekocht en geheiligd door Christus' bloed en gerechtigheid. Die heilige weg heeft haar 'begin' in de eeuwig­ heid, en werd gebaand in de tijd door de aangebrachte gerechtigheid van die dierbare Borg des Verbonds, en deze heilige weg zal verheerlijkt worden in het hart van al Zijn volk (Ps. 84 : 6). Van nature zijn zij onrein, walgelijk en stinkende, maar vrije genade leert hen inleven, dat zij als een onreine hond eeuwig buiten zullen moeten blijven (Openb. 22 : 15). Al proberen zij zich te reinigen en te heiligen, doch de Poortwachter beziet hen als een geslacht, dat rein in zijn ogen is en van zijn drek niet gewassen is (Spr. 30 : 12), en dat al hun gerechtigheden zijn als een wegwerpelijk kleed. De HEERE leert hen het wee over zichzelf uitroepen: "Wee mij, want ik verga, dewijl ik een man van onreine lippen ben (Jes. 6 : 5). Dan wordt het eeuwig omkomen, en zeggen zij: "Ik behoor niet tot de wandelaars van 'De heilige weg zal voor dezen zijn', want "De onreine zal er niet doorgaan!" Ik moet eeuwig als een onreine Filistijn, een hond, een melaatse buitengesloten worden. Dan gaat zo een God rechtvaardigen in Zijn heilige deugden, want Hij kan nooit met een onheilige gemeenschap hebben. En toch kunnen zij van God niet afblijven, want die droefheid vanwege hun zonde tegen en het gemis van God drijft de ziel naar Hem uit om waarachtige bekering en verzoening op rechtsgronden. Maar dat nu juist deze heilige weg voor zulke vuile en onreine zondaars is, wordt nu het eeuwige en onbegrijpelijke wonder: "Hij zal voor dezen, voor u zijn!" Voor mij, een dode en onreine hond, voor een walgelijke melaatse? De HEERE gaat dan deze verheven en heilige weg, Christus Zelf, hun bekendmaken door het geloof, en krijgen ze te zien hoe de gezegende Middelaar Zichzelf voor hen geheiligd heeft: "Ik heilige Mijzelven voor hen, opdat ook zij geheiligd mogen zijn in waarheid" (Joh. 17 : 9). Daarom moest Ik heilig ontvangen en geboren worden, opdat Ik met Mijn onschuld en volkomen heiligheid uw zonde, waarin u ontvangen en geboren bent, voor Gods aangezicht bedek (H.C. antw. 36). Maar daarom moest Ik als een onreine voor u behandeld worden, en buiten de legerplaats als een onheilige sterven, opdat u niet eeuwig als honden buitengesloten zullen blijven, maar gebracht mogen worden op die verheven en heilige weg. Ja, dat u deze weg door genade zal noemen 'de heilige weg' die onheiligen langs de verheven weg, Christus, tot de Vader zal leiden. Deze Koninklijke weg heeft haar oorsprong in de eeuwigheid naar Gods vrij en soeverein welbehagen.

En allen die daarop mogen komen, zullen weten dat het de rechte weg is. Want Gods recht is volkomen verheerlijkt geworden door Christus' Borglijden: "Want met een offerande heeft Hij in eeuwigheid volmaakt degenen die geheiligd worden" (Hebr. 10 : 14). David mocht een van die geheiligde wandelaars zijn. Maar zijn afmakingen en onheiligheid waren de oorzaak dat deze weg opnieuw zo verborgen was geworden. En toch kon hij niet leven zonder Christus, de heilige Weg, en vraagt hij: "HEERE, maak mij Uw wegen bekend, leer mij Uw paden." In Ps. 51 zegt hij ervan: "Ontzondig mij met hysop, en ik zal rein zijn; was mij, en ik zal witter zijn dan sneeuw." Niemand van Gods volk kan blijven afdwalen van deze heilige weg, en zij stemmen met David in: "Schep mij een rein hart, o God, en vernieuw in het binnenste van mij een vasten geest" (Ps. 51 : 12). David mocht op die heilige weg de kracht van het alles-reinigende bloed gewaar worden, zodat hij mocht roemen: "En Gij vergaaft de ongerechtigheid mijner zonde" (Ps. 32 : 5). Ja, toen mocht hij weer bewust wandelen op deze heilige weg, zodat zijn mond verzadigd werd met het goede, en zijn jeugd vernieuwd werd als eens arends (Ps. 103 : 5).

Om bekendmaking van de veilige weg

De HEERE zal Zijn volk beveiligen, en als een vurige muur rondom hen zijn. Daarom lezen we: "Er zal geen leeuw zijn, en geen verscheurend gedierte zal daarop komen, noch aldaar gevonden worden; maar de verlosten zullen daarop wandelen" (Jes. 35 : 9). Dus dat geeft te kennen, dat het volk des Heeren wel de tanden zal zien van het wild gedierte, zoals satan vergeleken wordt met een brullende leeuw, als ook het gebrul van die hellehonden horen! Maar dat verscheurend gedierte zelf kan op die weg niet komen, d.w.z. zij kunnen de geestelijke wandelaars niet verslinden. Die helle-honden zijn net als een herdershond die de afgedwaalde schapen naar de herder terugdrijft. Zie, als David om bekendmaking van deze weg vraagt tijdens zijn vlucht voor zijn eigen zoon, vraagt hij ook om Goddelijke bewaring. O, toen het geloof door mocht breken, kon hij zeggen: "Ik zal niet vrezen voor tienduizenden des volks, die zich rondom tegen mij zetten" (Ps. 3 : 7). Toen waren de helle-honden op de vlucht, en mocht hij bemerken, dat de engel des HEEREN zich rondom hem legerde (Ps. 34 : 8). Wat schrijven we? De HEERE Zelf als de Leidsman der blinden

Meditatie vervolg

beschermde en leidde hem, zodat David kon zeggen: "Gij zijt met mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij" (Ps. 23 : 4). Christus Zelf moest die weg banen als Borg voor de Zijnen, en Hij was omringd door sterke stieren van Basan, en omsingeld door honden (Ps. 22 : 13, 17), en had geen bescherming, opdat Hij deze weg kon banen voor Zijn Kerk. Die worden door Hem op de eeuwige weg geleid, welke hen zal brengen in de eeuwige gemeenschap met God Drieënig. De volgende keer hopen we er nog bij stil te staan dat David om bekendmaking van de eeuwige weg vroeg.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen