Alleen Christus’ bloed maakt onderscheid (3)

Meditatie

Wanneer Ik het bloed zie, zal Ik ulieden voorbijgaan.

Exodus 12:13b.

Hoe duidelijk blijkt het uit de geschiedenis van het volk Israël in Egypte, dat de Heere hen verschoonde doordat Hij Zelf het bloed van het paaslam zag: Wanneer Ik het bloed zie. Alleen toen Hij dit bloed zag, zo ging de engel des verderfs de huizen van de Israëlieten voorbij. Wijst dit niet duidelijk op het feit dat wij persoonlijk aangezien moeten worden in Christus? O, de Vader heeft alleen voldoening gevonden in het offer van Christus. Indien wij daarin begrepen mogen zijn, dan ziet God de Vader ons aan in Christus, en hebben we een bestaansgrond voor Hem. Wat valt dan alles van de mens weg! Van nature zijn we allen vijanden van het kruis van Christus. Al belijden we dat zonder bloedstorting geen verzoening is, evenwel in de praktijk loochenen we dit. Daarom is Christus' bloed en gerechtigheid een doodsteek voor een godsdienstig mens, want daaruit blijkt dat zijn eigengerechtigheid voor God geen waarde heeft. Hoevelen zijn er niet die spreken over het ontvangen van bijbelse waarheden die hen zoveel te zeggen hebben gehad. We willen dit zeker niet ontkennen, doch zolang Christus daarin niet ontdekt is geworden, heeft men nog nooit recht ingeleefd, dat de levende woorden van Christus van oneindig betere dingen spreken dan de verstandelijke wijsheid aangaande God en goddelijke zaken. De inhoud van Gods Woord zal dan alleen recht waarde voor onze ziel krijgen wanneer het gemengd is met geloof Wat baat het een historieel gelovige indien hij het Woord uit het hoofd kent, doch de kracht ervan moet missen? Wat baat het een tijdgelovige, indien hij de hemelse gaven en het goede Woord Gods met zijn verstand en gevoel gesmaakt heeft, zonder het bezitten van het waar zaligmakend geloof, hetwelk met Christus verenigt? (Hebr. 6 : 4, 5). De posten van ons hart moeten besprengd worden met Christus' bloed, zal het Woord des Heeren waarde krijgen. Daarom zal ons hart vernieuwd moeten worden, anders blijft een mens in de staat van vijandschap tegen God, en dood door de misdaden en zonden. Alleen wanneer de bovendorpel van ons geweten is besprengd, zal onze consciëntie gereinigd zijn van de zonden (Hebr. 9 : 14), en geeft dit vrijmoedigheid om de toevlucht tot God in Christus te nemen (Hebr. 4 : 16). De instelling van het Pascha vóór het vertrek van het volk Israël uit Egj^te heeft ons in geestelijk opzicht nog veel te zeggen. Het bloed van het geslachte paaslam moest bestreken worden aan de bovendorpel en de beide zijposten van elk huis, en zo zal Christus' bloed ook bestreken moeten worden aan ons hart en geweten. Zonder toerekening van Christus' gerechtigheid, zullen we eeuwig omkomen. Wat baatte het de Egyptenaars om verstandelijk te wéten, dat de Israëlieten een lam slachtten voor elk huisgezin, daar zij zelf geen lam bereid hadden? Wat voor nut was het voor hen om te zien, dat het volk Israël het bloed aan de bovendorpel en zij posten besprengde, daar toch de posten van hun eigen deuren niet bestreken waren? Toen de engel des verderf kwam ging hij hun huizen niet voorbij, maar doodde hun eerstgeborenen.

Het komt er zo persoonlijk voor ons allen op aan, om gelovig te weten dat het Lam, Christus, voor ons geslacht, en dat Christus' bloed aan ons hart is toegepast! Wat is een mens dan toch buiten Christus nameloos ellendig, want zonder Christus' bloed en Geest roept de zonde om Gods wraak. Het Goddelijk recht eist volkomen genoegdoening, en dit kan alleen geschieden door het bloed dat Christus gestort en de gerechtigheid die Hij verworven heeft. Hoe dwaas zijn we toch als we menen met een handje vol godsdienst naar de eeuwigheid te kunnen gaan. Hoe godonterend is het, indien we Christus' bloed en gerechtigheid niet nodig hebben, maar tevreden zijn met onze eigengerechtigheid. Alleen ontdekkende genade laat een mens zien dat hij zonder Christus nooit met God verzoend kan worden, daar Hij buiten Christus een verterend Vuur en een eeuwige Gloed is, bij Wie niemand wonen kan.

Vrienden, laten we niet vergeten, dat een oneindig God door de zonde beledigd is geworden! En nu heeft God het bloed van Christus geëist in de plaats van Zijn volk, om hen van de zonde te reinigen en om aan Gods gerechtigheid genoeg te doen. Dit werd ook later afgebeeld in Ex. 24 : 6, waar Mozes een deel van het bloed in het ene bekken deed om het altaar te besprengen, en het andere deel in een bekken om het volk te besprengen.

Zo heeft Christus Zijn bloed gestort om zowel de zonde van Zijn volk bij God te verzoenen, alsook om hen van de zonde te reinigen (Hebr. 9 : 12, 14). Voor degenen die werkelijk een verdoemelijk mens voor God geworden zijn, en die hun doodvonnis hebben mogen ondertekenen, zal het zulk een eeuwig wonder worden wanneer de Heere de weg der zaligheid in die enige Middelaar komt te ontsluiten. Hoor, wat de eeuwige Verbondsgod er van getuigt: "U ook aangaande, o Sion, door het bloed des verbonds heb Ik uw gebondenen uit den kuil, daar geen water in is, uitgelaten" (Zach. 9 : 11). De HEERE heeft Zijn Sion verkoren tot de zaligheid, en ziet hen niet alleen als in een kuil liggen, in hun rampzalige staat, maar ook als gebonden gevangenen, in de macht van satan. In die kuil is ook geen water, hetwelk ons te kennen geeft, dat er geen rechte verkwikking voor onze ziel te vinden is. Welk een rijke prediking gaat er dan toch uit van de tekst die we thans overdenken! Wanneer de Heere het bloed van Christus ziet, zal Hij ons verschonen. O, dat dierbaar bloed, dat verschonend bloed, dat reinigend bloed, dat zielszaligend bloed, en dat vredemakend bloed. Christus' bloed spreekt over het eeuwige zoen- en zout Verbond, en de onderhandeling van de drieënige God over de zaligheid van Zijn Kerk. Christus als het Hoofd van het Verbond der Genade heeft Zichzelf als Borg voor Zijn volk gesteld om tot God te naderen, en om Zijn bloed voor hen te storten. Op grond van het bloed des verbonds zal Christus door Zijn Geest de zegeningen op Zijn tijd in de harten van al de Zijnen schenken. Het zal in het zieleleven toch niet vreemd mogen blijven dat wij alleen maar uit de macht van die helse Farao verlost kunnen worden op grond van het

Meditatie vervolg

bloed des verbonds. Dat bloed spreekt dan niet alleen van Christus' bloedstorting, maar ook van Vaders welbehagen.

O vrienden, indien dit in ons leven mag plaatsvinden zullen we niet alleen verlost worden uit de kuil, maar zal zich tevens ook een andere diepte gaan ontsluiten. Een diepte die nooit te peilen en te doorgronden is. Daarvan heeft de apostel gezegd: "O diepte des rijkdoms. beide der wijsheid en der kennis Gods!" (Rom. 11 : 33a). Dan zinkt men weg in de oceaan van het goddelijk welbehagen en eeuwige liefde, waardoor men niet alleen Christus gaat hoogschatten boven alles en iedereen, maar ook het soevereine welbehagen Gods in Hem: "Hoe ondoorzoekelijk zijn Zijn oordelen, en onnaspeurlijk Zijn wegen" (Rom. 11:33). Door Christus' offerande is Gods toorn geblust en heeft God de Vader een volkomen welgevallen hierin gehad, en daarom ook een welgevallen in Zijn volk. O, dan spreekt de HEERE van boven het verzoendeksel. En om nu met de dichter een oor des geloofs te krijgen en uit te roepen: "Ik zal horen, wat God de HEERE spreken zal" (Ps. 85 : 9a). De HEERE spreekt dan dat Zijn goedertierenheid en waarheid elkander ontmoet hebben, en de gerechtigheid en vrede elkander gekust hebben (Ps. 85 : 11).

Hoe groot als dit zielsbevindelijk gehoord mag worden bij God vandaan. Zie, daar bad David om: "Zeg Gij tot mijn ziel: Ik ben uw Heil" (Ps. 35 : 3b). Onze bede mocht wel zijn: "Spreek (HEERE), want Uw knecht hoort" (1 Sam. 3 : 10).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen