Sprekende nadat zij gestorven zijn.

De roeping tot de bediening van het Woord Gods door William Perkins (2)

Perkins neemt als uitgangspunt over dit onderwerp Job 33 : 23 en 24: "Is er dan bij hem een gezant, een uitlegger, één uit duizend, om de mens zijn rechte plicht te verkondigen, zo zal Hij hem genadig zijn en zeggen: Verlos hem, dat hij in het verderf niet nederdale, Ik heb verzoening gevonden”.

Naar aanleiding van dit tekstgedeelte behandelt Perkins achtereenvolgens:

1. De benamingen van hen die Gods Woord bedienen: een gezant, een uitlegger;

2. De zeldzaamheid van hen: één uit duizend;

3. Het werk wat zij doen: de mens zijn rechte plicht verkondigen;

4. De zegen die de Heere d.m.v. Zijn knechten een zondaar geeft: zo zal Hij hem genadig zijn;

5. Zijn opdracht en authoriteit: "Verlos hem...", enz.

In het vorige artikel stonden we stil bij de punten 1 en 2. Nu willen we kort iets uit de punten 3, 4 en 5 aanhalen.

Wat is het werk van een dienaar des Heeren? Hoe dient hij te prediken? Hierover merkt Perkins het volgende op.

Eerst dient de zondaar de Wet Gods verkondigd te worden. Hierdoor komt hij tot een waar gezicht van zijn ellendestaat. Zijn zonden brengen hem tot aan de poorten van het verderf. Dit dient de zondaar eerst te beseffen.

Daarna wordt de berouwhebbende zondaar heengewezen tot Christus. Door het geloof in Hem is de zondaar rechtvaardig. Vandaar dat Paulus in de Handelingen der apostelen spreekt over "de bekering tot God en het geloof in de Heere Jezus Christus". Deze woorden geven, volgens Perkins, een korte samenvatting van hoe een predikant dient te preken. Eerst moet hij de bekering preken en aangeven hoe een mens de Heere beledigd heeft door zijn zonden. Daarna moet hij het geloof in Christus, vrije vergeving en volmaakte zaligheid door het geloof in Christus tot allen die waarlijk in Hem geloven, preken.

In Nathan hebben Gods knechten een goed voorbeeld. Eerst werd deze profeet tot David gezonden met de boodschap hoe vreselijk hij tegen God gezondigd had. Toen David door genade zich daarna mocht vernederen, werd tot hem gezegd: "De Heere heeft uw zonden vergeven”.

Perkins waarschuwt niet alleen de Wet of alleen het Evangelie te preken, zoals sommigen onverstandig doen. Nee, Wet en Evangelie behoren beide gepreekt te worden: de Wet om bekering voort te brengen en het Evangelie om tot het geloof te leiden.

In de juiste orde, zo herhaalt Perkins nogeens, dienen Wet en Evangelie verkondigd te worden: Eerst de Wet om bekering voor te brengen en daarna het Evangelie om geloof en vergeving te werken. "Niet in een andere volgorde", waarschuwt hij.

Enkele bladzijden verderop waarschuwt hij nogeens toch vooral niet alléén het Evangelie te verkondigen. Letterlijk zegt hij: "We moeten niet proberen de zoetheid van het Evangelie te proeven, alvorens we niet eerst de bittere pil van de Wet hebben geslikt". Willen we vergeving van zonden ontvangen, dan dienen we eerst door de Wet onze zondige en onrechtvaardige staat over te nemen.

Wat zijn de mensen getrouwe dienaars al niet verschuldigd! Zij wijzen aan wat zij in Adam verloren hebben en wat zij in Christus kunnen terugvinden. Predikanten die zo de mens "zijn rechte plicht verkondigen" zijn zeker wel dubbele eer waardig.

Als nu de Wet iemand tot ware verootmoediging en berouw gebracht heeft en daarna het Evangelie die boetvaardige en gelovige zondaar tot het ware geloof in Christus, dan zal de Heere een dergelijk persoon genadig zijn. Dat is de zegen voor de ware knechten des Heeren!

Er is een gezegende samenwerking tussen het hart van de Heere en de taak van een predikant. De dienaar preekt en God zegent. Dit komt overeen met de woorden van de Heere Jezus: "En zo wat gij zult binden op de aarde, zal in de hemelen gebonden zijn en zo wat gij ontbinden zult op de aarde, zal in de hemelen ontbonden zijn" (Matth. 16 : 19).

Die authoriteit heeft de Heere Zijn dienstknechten gegeven. In Zijn opdracht mogen zij een berouwhebbende zondaar die door het geloof de toevlucht tot Christus neemt, toeroepen: "Verlos die ziel van de hel, want in Christus zijn de zonden vergeven. Ik ben met hem verzoend". Zo bedienen Gods knechten de sleutelen des hemelrijks in het toesluiten en ontsluiten, in het binden en ontbinden.

Ieder heeft zijn beroep waar te nemen. Sommigen moeten huizen bouwen, artsen moeten zieke mensen genezen, advocaten moeten verdedigen, soldaten moeten vechten, koningen moeten regeren, maar alleen predikanten worden verwaardigd om in 's Heeren Naam een berouwhebbende zondaar toe te roepen: "Verlos hem, dat hij in het verderf niet nederdale. Ik heb verzoening gevonden". Wat een gewichtige bediening hebben zij van de Heere ontvangen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen