Verslag van de Particuliere Synode, gehouden te Barneveld op 23 juni 1999 (1)

De gehele meditatie van de bidstond zal in de maand augustus op de voorpagina worden geplaatst.

Artikel 1 - Opening

Namens de roepende kerk te Rijssen (Eskerk) opent ds. A. Schultink om 10.30 uur de synodevergadering. De preses laat zingen Psalm 79 vers 4, leest voor Amos 5 en gaat voor in gebed.

De leraar begint met erop te wijzen, dat Amos als eenvoudige veeherder geroepen was om tot de tien stammen van Israël te getuigen in een tijd van grote weelde. Amos heeft de oordelen moeten aanzeggen, omdat het volk de HEERE, de springader des levens had verlaten. Gods knechten hebben ook nu nodig eerlijk gemaakt te worden om de oordelen aan te zeggen, omdat we de HEERE hebben verlaten. In Amos' tijd onder Jerobeam de Tweede was er geen vernedering en verbreking des harten voor Gods aangezicht. In het vierde hoofdstuk lezen we dat ondanks de oordelen van hongersnood en pestilentiën, Israël zich niet had bekeerd. In plaats daarvan spotten zij met het Woord des Heeren. Als we de inhoud van dit hoofdstuk leggen naast het kerkelijk leven van deze tijd, dan heeft dit ons zeer veel te zeggen. Hoe menigmaal hebben wij Gods Woord gehoord en hoe menigmaal hebben wij ons verhard. Is het met ons niet als bij het zaad van de zaaier, dat bij de weg viel, waar het vertrapt werd? O, het Woord komt menigmaal nog niet tot het oor. Maar Gods oordeel gaat door, al is het dat de HEERE nog Zijn lankmoedigheid toont en nog niet geheel is doorgetrokken.

In het bijzonder staat de dominee stil bij Amos 5 : 16 en 17, waar we lezen: "Daarom, zo zegt de HEERE, de God der heirscharen, de Heere: Op alle straten zal rouwklage zijn en in alle wijken zullen zij zeggen: Och, och; en zullen de akkerman roepen tot treuren, en rouwklage zal zijn bij degenen, die verstand van kermen hebben. Ja, in alle wijngaarden zal rouwklage zijn; want Ik zal door het midden van u doorgaan, zegt de HEERE". De Heere had vast besloten, dat het oordeel door zou gaan. Het was als ten tijde van Hiskia, toen de uitgezonden boden om op te roepen tot het pascha werden bespot. Toch waren er ook toen nog, die als een overblijfsel waren gelaten; maar het was maar als een nachthutje in de komkommerhof. De HEERE gaat doortrekken. Ook ten tij­ de van Israels dienstbaarheid in Egypte trok de HEERE door. En waar was Israël nu alleen maar veilig? Israël was alleen maar veilig achter het bloed aan de posten der deuren. En wij hebben ook bloed nodig om achter te schuilen. We moeten verstand van het ware kermen krijgen. Dat groeit niet op onze akker, maar is een werking des Geestes. Daarom lezen we: "Och, och; en zullen de akkerman roepen tot treuren, en rouwklage zal zijn bij degenen, die verstand van kermen hebben".

Ds. Schultink spreekt de wens uit dat er ook in de vergadering nog mogen zijn, die ware kermers zijn, die dat gemaakt zijn door Gods Geest. Die hun Godsgemis hebben ingeleefd, die hebben zichzelf waargenomen als liggende onder de vloek van Gods Wet, die hebben God rechtvaardig gekeurd in het voltrekken van het oordeel. Waar ontmoeten we nog ware kermers, die daaraan ontdekt zijn; die de last dragen voor zichzelf, voor hun gezin en voor de kerk. Als we waarlijk als arme kermers aan Zijn voeten komen, dan zoeken we de eenzaamheid op, dan gaan we een klacht klagen. Er moet aan het recht voldaan worden. Gods volk komt het kermen niet te boven, ook niet nadat ze de Middelaar hebben mogen leren kennen. Hiskia riep het uit: "Wees Gij mijn Borg", en Paulus getuigde: "Ik, ellendig mens". Zulke kermers krijgen te maken met de dood, de Wet, de vloekspraken en zien zich eeuwig wegzinken en dan eeuwig kermen. En dat zijn nu de vruchten des Geestes. Dat kermen is er niet bij hoogbekeerde, rechtvaardige mensen, nee, dat is te vinden bij arme, zuchtende zondaren.

Het is een bange tijd, want de HEERE trekt door; dat zien we aan oorlogen en pestilentiën. Hoeveel heeft de HEERE ons nog geschonken. Ons is nog het oordeel Gods aangewezen. Maar wie heeft dat zich aangetrokken? Wie is er een kermer geworden? Het moet door Gods Geest op het hart gelegd worden. Mocht de HEERE op deze dag nog geven als arme kermers bijeen te zijn. Mocht Hij ons samenbinden en Zijn zegen niet onthouden, ondanks onze afmakingen. Hij mocht nog een kruimeltje liefde geven, opdat Zijn roem zou klimmen uit het stof

Vervolgens noemt ds. Schultink de ambtsdragers en oud-ambtsdragers, die er sinds de vorige synode-vergadering gestorven zijn, te weten: diaken R. Beken te Barneveld, diaken H. Frens te Elspeet, diaken L.C. Stouten te Sint Maartensdijk, oud-ouderling A. Boone te Oostburg, oudouderling H. Bakker te Urk, oud-diaken L. Hoogstraten te Leiden, oud-diaken A.P. Traas te Chilliwack. De Heere gedenke de achtergebleven betrekkingen.

Verder wordt nog vermeld dat onze geliefde ds. Mallan op 29 september 1998 zijn 50-jarig ambtsjubileum mocht gedenken. Kandidaat A. Schultink werd beroepbaar gesteld; hij mocht het beroep naar Barneveld aannemen en werd daar op 7 oktober 1998 bevestigd.

De gemeente Bruinisse herdacht haar 150-jarig bestaan; die van Eist en Arnemuiden het 50-jarig bestaan. De gemeente te Uddel nam een vergroot kerkgebouw in gebruik.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen