Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

God vertroost in verdrukking (5)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

God vertroost in verdrukking (5)

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Meditatie

Die ons vertroost in al onze verdrukking.

2 KOK 1:4a

Geliefde lezer,

Het pad van verdrukking is door God de Vader van eeuwigheid uitgedacht, en door Christus gebaand, en daarom is dit ook het betreden pad waarop al Gods kinderen gaan. Dit is de reden waarom de Heere deze weg ook Mijn weg noemt, en die tegenover onze wegen staat (Jes. 55 : 8). Onze wegen lopen altijd dood, maar Zijn weg, ook die van kruis en verdrukking lopen voor Gods volk uit op de verheerlijking Gods, de volkomen gelijkvormigheid aan Christus en het eeuwige leven. Christus Zelf heeft dit pad gebaand door Zijn zwaar lijden en sterven, en zullen dan Zijn volgelingen Hem daarin niet volgen? Doch gelijk Christus dit pad gewillig en met lijdzaamheid gebaand heeft, zo wil Hij ook dat Zijn volgelingen dit pad zo betreden. Omdat zij dit van zichzelf niet kunnen, daarom schenkt Hij hen gewilligheid en lijdzaamheid om Hem te kunnen volgen. Bedenkt dat al Gods gunstgenoten die reeds voor ons geleefd hebben op deze weg geweest zijn, en denkt dan niet dat de Heere u daarvan zal verschonen. Denkt u, dat wanneer de Heere de bijbelheiligen als door een weg van doornen ten hemel leidde. Hij u anders zal leiden? Echter heeft Hij hen ook allen in hun verdrukking vertroost, en zo zal Hij dat ook u doen: Die ons vertroost in al onze verdrukking. Vrienden, de tijd op aarde is de tijd van verdrukking, hetwelk wordt afgewisseld met Christus' vertroostingen. Straks zal de tijd van verdrukking en tranen er niet meer zijn. Het kruis van verdrukking moge u hier doen wenen, doch Christus zal eens alle tranen afwissen (Openb. 7 : 17). De oprechte tranen van verdrukking over zonde en ongelijkvormigheid aan Christus worden door de Heere aangemerkt als gestrooid zaad, doch eenmaal zal u met gejuich maaien: Die met tranen zaaien, zullen met gejuich maaien (Ps. 126 : 5).

Gewoonlijk vallen tranen naar beneden, echter de tranen uit de rechte bron gaan naar boven en worden aangemerkt als stille gebeden, gezuiverd door Christus' bloed (2 Kon. 20 : 5). Gods volk begeert dikwijls weg te vluchten van droefenis en zuchting in plaats van de toevlucht tot Christus te nemen, doch weet dat zij pas als met vleugels weg zullen vlieden wanneer zij in het hemelse Sion zijn aangekomen (Jes. 35 : 10). Echter wil Christus Zijn volk vertroosten door hen op Hem te wijzen, Die naar Golgotha is gegaan met het kruis op Zijn schouders, met een doornenkroon op Zijn hoofd en omringd door vijanden. Simon van Cyrene werd door de ruwe soldaten uit vijandschap en onverschilligheid gedwongen om de Man van smarten in het kruisdragen te 'steunen', opdat Hij niet eerder zou bezwijken, maar Christus zal uit liefde en genegenheid u in uw kruisdragen versterken opdat u op de weg niet zal bezwijken. O, die dierbare Borg krijgt in zulk een weg waarde voor een verdrukte ziel, waardoor zij Hem zelfs in de grootste nood mag eren, door Hem blindelings te volgen met open ogen des geloofs! Vergun ons deze uitdrukking, maar christelijke verdrukkingen zijn dan noodzakelijke en nuttige onderwijzingen voor onze ziel. Vrienden, hebben we zo wel eens de verdrukkingen aan mogen merken als door de Heere opgelegd? Heeft het ons tot Christus uitgedreven of juist van Hem afgedreven? Hebben we het heilig nut ontdekt gekregen, of zijn we gelijk een wilde woudezel, die alleen eigen voordeel zoekt? (Hos. 8 : 9). De ene mens heeft in zijn leven meer verdrukkingen nodig dan de ander, de ene mens is meer hardleers dan de ander.

Indien verdrukkingen niet tot ons zielennut strekken, dan doen de zwaarste slagen geen pijn (Jer. 5 : 3). Indien de slagen ons niet brengen aan de voeten van Hem Die de roede gebruikt, dan zal Hij zwaarder slagen ons zenden (Jes. 9 : 12, 13). Vreselijk, wanneer de Heere van ons moet zeggen dat de slagen tevergeefs zijn! (Jes. 1 : 5). Gelijk een op holgeslagen paard zich doodloopt tegen de muur, of door een sterke hand tot stilstaan gebracht wordt, zo is het ook wanneer er geen Goddelijke en almachtige kracht aan te pas komt. Verdrukkingen die tot nut van de ziel zijn, zijn gezegende middelen om te leren afzien van zichzelf en alle schepselen en alleen op Christus te zien. Tijdens de verdrukking wordt het nut ervan niet altijd gezien, maar achteraf mag men spreken van nuttige en geheiligde verdrukkingen. Gelijk iemand die weet wat schrikdraad is, en er voor op zal passen dit niet zonder meer aan te grijpen, zo is de roede der verdrukking nodig om te weten dat men niet goedkoop zondigt. In de omgang met mensen kan men snel bemerken wanneer iemand door schade en schande levenservaring heeft opgedaan, zo geldt dat ook van degene die door verdrukkingen alles schade en drek heeft leren achten om de uitnemendheid der kennis van Christus Jezus hun Heere (Filip. 3 : 8).

a) Verdrukkingen brengen bedreven zonden in gedachten terug! Toen de broers van Jozef in Egypte kwamen om koren te kopen, en daar beproefd werden, kwam de bedreven zonde tegen Jozef en de Heere weer in de zin van hun gedachten terug: "Toen zeiden zij de een tot den ander: Voorwaar, wij zijn schuldig aan onzen broeder" (Gen. 42 : 21). Nadat Job zwaar beproefd werd, en hem alles ontnomen was, riep hij uit: Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid (Job 13 : 26). Hoe heeft David niet geklaagd: Gedenk niet der zonden mijner jonkheid noch mijner overtredingen (Ps. 25:7). Wat heeft Petrus de zonde smartelijk ervaren, nadat Christus hem aanzag: En naar buiten gaande, weende hij bitterlijk (Matth. 26 : 75). De verdrukkingen wijzen niet alleen op de weg die achter ons ligt, maar ook op hetgeen wat voor ons ligt. Niet alleen op onze zonden en afmakingen, maar ook op Christus' bloed en Geest. Verdrukkingen kunnen we vergelijken bij een paal met twee wegwijzers op het kruispunt: de ene wijst ons waar we vandaan komen, en de ander naar de richting die wij gaan moeten.

b) Verdrukkingen geven ons een blik in ons hart te zien! Wanneer we water koken, zien we op een gegeven moment het water met daarboven schuim borrelen.

Welnu, het vuur van verdrukking veroorzaakt dat de verdorvenheid naar boven borrelt, die we niet eerder hadden opgemerkt. We hebben mensen gesproken die toen zij geëmigreerd waren het niet breed hadden, en in kleine bouwvallige huisjes woonden. Zij wisten niet dat er openingen in het dak waren, totdat de regenbuien

Meditatie vervolg

kwamen, waardoor het hier en daar naar beneden drupte. Welnu, zo is het ook wanneer de storm van verdrukking over ons komt, dan worden we gewaar wat uit dat boze hart lekt en op verschillende plaatsen neerdrupt, zoals ongeloof, onwilligheid, onverenigdheid, opstand en moedeloosheid.

c) Verdrukkingen zijn middelen om ons vertrouwen meer op Christus te stellen! Het water van verdrukking is er niet opdat wij op de wateren zien gelijk Petrus deed en wegzonk, maar opdat onze ogen op Christus zullen gevestigd zijn (Ps. 25 : 15). Het water van verdrukking is er niet om ons te laten verdrinken, maar om hulp en redding van Christus af te smeken. Wanneer het scheepje van Gods Kerk over de woeste baren van verdrukking is, stuurloos en zonder de haven in zicht te hebben, dan versmelt hun ziel van angst. Toch lezen we in het scheepsjournaal van de schipper in Psalm 107, dat zij op deze wijze handel doen: Die met schepen ter zee afvaren, handel doende op grote wateren (23). Hoe dan? Wel, tijdens de stormwind gebeurt het volgende: Al hun wijsheid wordt verslonden (27). Dan zien die geestelijke scheepslieden van alles af, en stel­ len hun vertrouwen alleen op de HEERE: Doch roepende tot de HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, zo voerde Hij hen uit al hun angsten (28). Zie, zo leidt Hij, de hemelse Stuurman hen tot de haven hunner begeerte (30). Zo mogen zij elkaar in de nood troostwoorden toespreken, en zeggen: Die ons vertroost in al onze verdrukking.

Vrienden, hoe noodzakelijk is het om te onderzoeken, of bovengenoemd nut ons niet vreemd is gebleven. Mocht u dan werkelijk ongetroost worden, opdat u de vertroostingen in Christus mag benodigen, en met Paulus instemmen: Die ons vertroost in al onze verdrukking.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.gergeminned.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 7 september 2000

De Wachter Sions | 10 Pagina's

God vertroost in verdrukking (5)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 7 september 2000

De Wachter Sions | 10 Pagina's