Verslag van de intrede van ds. T.R. Treur te Chilliwack (1)

Na in de morgendienst van 28 november bevestigd te zijn door ds. J. Roos, deed ds. T.R. Treur intrede in de avonddienst.

Deze dienst werd aangevangen met het zingen van Ps. 78 : 36, waarna door ouderling Van de Brink Richteren 3 : 12-31 werd voorgelezen. Na votum, groet en gebed werd gezongen Ps. 119 : 45, 63 en 70. In zijn inleidend woord sprak ds. Treur als volgt:

"Het is heden een verblijdende dag, dat we bevestigd zijn geworden als herder en leraar, een dag waarnaar u en ik hebben uitgezien. We hebben niet geweten door welke weg we hier zouden komen. In plaats van de verwachtte zuidenwind zijn er echter zware stormen opgestoken, door welke we dachten schipbreuk te lijden. Met de apostel moesten we met de beloften in de dood terechtkomen. Maar door alles heen komt de Heere Zijn beloften te vervullen.”

De dominee had met alles ondersteboven moeten gaan, maar de Heere heeft de weg krachtdadig aangewezen: "Dit is de weg, wandelt in dezelve". De Heere geeft beloften aan Zijn volk, dat er altijd vragen overblijven. "Ik zal hem tonen hoeveel hij moet lijden om Mijns Naams wil”.

De Heere heeft ons geroepen om Zijn Woord uit te dragen, de rechtvaardigen het wel, de goddelozen het wee aan te zeggen. Nu weten we niet of we hier zijn gekomen om u de oordelen aan te zeggen, of dat het nog zou mogen zijn voor menigeen tot een eeuwig voordeel. De Heere heeft daar altijd mensen voor geroepen, zoals een Amos in zijn eenvoudigheid, aan wie de dominee zich altijd zeer verbonden voelde. De Heere is er vrij in met welke gaven Hij Zijn knechten bedeelt. De dominee spreekt de wens uit, dat 's Heeren Woord Zijn kracht zou mogen doen tot verheerlijking van Zijn Naam en tot uitbreiding van Zijn Koninkrijk.

De tekst voor deze gelegenheid was Richteren 3 : 20b: "Ik heb Gods Woord aan u. Toen stond hij op van den stoel”.

Het thema van de predikatie was: De verwekking van Ehud door 's hemels Koning:

1. Het Woord des Konings;

2. De uitwerking van het Woord des Konings.

1. Het Woord des Konings

De Heere komt in de tijd Zijn dienaren uit te zenden, gezanten van Christus' wege, uitgestoten door de Heere Zelf en die de bazuin aan de mond moeten zetten, de bazuin des Evangelies, om de rechtvaardigen het wel en de goddelozen het wee aan te zeggen. De Heere maakt Zijn knechten gewillig, gelijk een Mozes en een Jeremia en stoot ze uit. Ze hebben te spreken: "Ontwaakt, gij die slaapt, staat op uit de dood en Christus zal over u lichten". De doodstaat van de mens moet gepredikt worden, maar ook wat Hij nu wil zijn voor zulk een verdoemelijk zondaar, voor wie alles afgesneden is. Aan zulke zondaren wordt uit vrije gunst genade bewezen door die ene Naam, die gegeven is onder de hemel, Jezus Christus en Dien gekruisigd.

Het tekstwoord vermeldt ons iets over de richter Ehud. Het volk, door Jozua het land Kanaan binnengeleid en aan wie de Heere zoveel gunsten had bewezen, was de afgoden nagehoereerd. De zonden die bedreven worden, worden in de tijd of in de komende eeuwigheid gestraft. De Heere straft Zijn volk Israël door de hand van de Moabitische koning Eglon, zodat ze hem 18 jaar moeten dienen. Toen riepen de kinderen Israels tot de Heere, en Hij verwekte Ehud uit de stam van Benjamin, een man die links was, tot een richter.

Wat kunnen we in de toestand van het volk Israël het beeld van de gevallen mens zien, maar ook de lankmoedigheid des Heeren over Zijn volk. Ehud moest de bazuin aan de mond zetten: Ik heb Gods Woord aan u.

Ehud betekent "samenvoeger", hij voegde het volk samen om het te verlossen uit de hand der Moabieten. Christus heeft Zich als Verlosser geopenbaard aan Zijn volk. Zulk een Verlosser heeft een doodschuldige zondaar nodig. Die verlost van het grootste kwaad en brengt tot het hoogste goed. Gelijk de Heere Ehud verwekte.

heeft God de Vader Zijn Zoon gegenereerd \ om Zijn volk te verlossen.

Dat de Heere Zijn knecht zou willen gebruiken om mensen op te doen staan van de stoel van zorgeloosheid, die ellendige staat waarin we allen van nature verkeren.

Ehud was links; de kanttekening zegt dat Ehud zijn rechterhand niet goed kon gebruiken. De Heere gebruikte een man die naar menselijke maatstaven ongeschikt was om het volk te verlossen. En zo'n mens staat er nu voor u, gemeente van Chilliwack, een mens die onbekwaam is dit grote werk te verrichten. Maar de Heere heeft nu zo'n linkse Ehud willen gebruiken om Eglon de doodsteek te geven, en we hopen dat de Heere ons zou willen gebruiken om mensen de doodsteek te geven, om verlost te worden van onder de macht der Moabieten, de macht des satans.

We mogen nog onder de uitwendige roeping verkeren, om te horen wat de Heere tot ons te zeggen heeft, maar het komt zo op de inwendige roeping aan.

Ehud is na de overhandiging van het verplichte geschenk teruggekeerd naar Eglon om tot hem te spreken.

2. De uitw^erking van het Woord des Konings

Hoewel Eglon een afgodendienaar was, stond hij op van zijn stoel vanwege de woorden door Ehud gesproken. Door Eglon de doodsteek te geven, heeft Ehud het volk Israël verlost uit de hand der Moabieten. Nu gebruikt de Heere het zwaard des Geestes om de zondaar de doodsteek te geven, het hart bloot te leggen. Dan kan hij het in de wereld noch in de godsdienst meer houden.

De dominee memoreert hoe de Heere hem te sterk werd op 28-jarige leeftijd en dat hij toen al werkzaamheden had met het leraarsambt. Maar dit werd onmogelijk na het lezen van Boston's "Kunst om mensen te vangen", en deze werkzaamheden weer wegebden. Ook pogingen om te emigreren liepen op niets uit. Maar de Heere regeert en daarom stond hij hier De Koning Zelf ging spreken en daarvoor had hij moeten bukken.

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen