Herdenkingsdienst naar aanleiding van het 75-jarig bestaan van de Gereformeerde Gemeente in Nederland te Alblasserdam

Op 26 december 2003, tweede Kerstdag, herdacht de gemeente van Alblasserdam precies 75 jaar geleden te zijn geïnstitueerd, op 26 december 1926.

Na het zingen van Psalm 48:1 en het lezen van Psalm 48 wordt de Heilige Doop bediend aan drie kinderen, door oud-herder en leraar ds. Mallan. In de toespraak wordt stilgestaan hoe de geboren Christus als Zoon van God mens is geworden, maar zonder zonde. Als Borg heeft Hij de erf-en dadelijke schuld voor Zijn volk op Zich genomen. Als dit niet waar zou zijn, kon er geen kind gedoopt worden. Het zegt ons ook dat de Heere doorgaat met Zijn werk, ook in deze donkere tijd. Slechts weinigen weten noch wat het Kerstwonder op de rechte wijze betekent. Daardoor leven we nog in de mogelijkheid van zalig worden. Het is nodig dat we ware schuldontdekking krijgen, omdat we liggen in een geestelijke doodstaat. De dominee wenst dan ook ouders, kinderen en gemeente toe gedoopt te mogen worden met de Heilige Geest.

Na de bediening van de Heilige Doop, het gebed en het zingen van Psalm 48:4 en 5 wordt door ouderling L. Bakker een herdenkingspredikatie gelezen van ds. Kersten n.a.v. Psalm 48:10 "O God, wij gedenken Uwer weldadigheid in het midden Uws tempels." In deze psalm wordt de weldadigheid Gods herdacht, waarin twee dingen worden gezegd:

1. Wat zij deden: "Wij gedenken Uwer weldadigheid".

2. Waar zij het deden: "In het midden Uws tempels".

De aanspraak "O God" drukt de ernst en de aandrang uit waarmee de psalmist Gods weldadigheid wenst te gedenken. Weldadigheid is een deugd, waardoor men iemand wel doet, die het niet verdiend heeft. Een ander te geven, hetgeen men hem schuldig is, is geen weldadigheid, maar rechtvaardigheid. In de grondtaal is goedertierenheid hetzelfde woord als weldadigheid, hetwelk een onafscheidelijke volmaaktheid in God is, ja de weldadige God Zelve, doch de oefening en het bewijs daarvan, heeft dan plaats wanneer het voorwerp daar is. Al het goede, hetwelk de Heere aan de mensen doet, is enkel weldadigheid, de mens heeft daarom niets te eisen, en de Heere is niets aan hem verschuldigd.

Het woord gedenken heeft oorspronkelijk die kracht dat men het een bij het andere vergelijkt, afmeet of overweegt, schat en waardeert, hetwelk alles in het woord gedenken is opgesloten. Degenen die deze psalm zongen, wisten wat voor weldaden hen geschied waren, zij erkenden dat ze van de Heere waren, waardeerden deze met een grote achting, hadden ze onthouden en spraken daarvan onder elkander. Dit deden zij in het midden Uws tempels, de plaats waar de Heere van gezegd had, dat Hij daar Zijn Naam zou doen wonen, Deut. 12:11. Het was de geheiligde plaats waar de Arke des Verbonds was, de Heere met Zijn bijzondere genadige tegenwoordigheid; daar had Hij Zijn vuur-en haardstede; daar werden de offers toegebracht en den Naam des Heeren met gebeden en dankzeggingen aangeroepen, daarom noemde het de Heere Zijn bedehuis.

De oude gelovigen leren ons in deze psalm twee lessen, dat het der vromen werk is de weldadigheid des Heeren in gedachtenis te houden en dat het een oud gebruik is, dit openbaar in Zijn huis te doen, in het midden der gemeente tot de ere Gods. (Deze predikatie heeft ds. Kersten in Alblasserdam gehouden op zondag 13 mei 1945 n.a.v. de bevrijding).

Hierna wordt gezongen Psalm 46:1. Ds. Mallan staat vervolgens stil bij het feit dat het precies 75 jaar is geleden dat de gemeente is geïnstitueerd door ds. A. van Dijke. Toen werden ook de ambten bevestigd. Ds. Mallan heeft de zuster van ds. Van Dijke nog gekend en van haar vernomen dat ds. Van Dijke een halfjaar voor zijn dood mocht wandelen aan de hand van zijn hemelse Bruidegom.

De eerste leden van de gemeente waren afkomstig uit de Geref Samenkomst, die gediend is geweest door ds. B. Sterkenburg en waar ook ds. H. Stam veel werk heeft verricht. De vader van ds. Mallan is onder het gebed van deze ds. Stam in het hart gegrepen. Nadat ds. Stam is overleden kwamen er na enige tijd moeilijkheden, waardoor een gedeelte op zichzelf kwam te staan. Door het beluisteren van de prediking, met name in Ridderkerk, van onder meer ds. Kersten en ds. Fraanje kwam men in contact met de Gereformeerde Gemeente en wenste men daarbij aan te sluiten. Verschillende van Gods volk hadden werkzaamheden met deze zaak gekregen, waaronder Geertje den Besten.

Toen de Heere ze in de volle ruimte had geplaatst, kreeg ze de nood van de Kerk opgehouden en een geopende toegang tot de Troon der genade.

Men kreeg toen een kerkgebouw aan de Kerkstraat, dat in de Tweede Wereldoorlog echter is afgebrand. Binnen een jaar kon het nieuwe kerkgebouw in gebruik worden genomen, wat nog steeds in gebruik is, en diverse malen uitgebreid. Droevige omstandigheden hebben zich in de gemeente afgespeeld, maar de Heere heeft de gemeente toch in stand gehouden en een leraar willen geven in ds. M. van Beek. Ds. Mallan heeft ruim 19 jaar geleden het beroep naar Alblasserdam aan mogen nemen, tijdens een dienst op de dag dat hij moest beslissen. Vanwege al de wonderlijke leidingen des Heeren en de vele herinneringen is het ook de begeerte van de dominee om Zijn weldaden te gedenken in het midden Zijns tempels. Al op 12-jarige leeftijd kwam hij in de gemeente onder de prediking van ds. Fraanje. In 1938 had het in augustus veel geregend en geonweerd. Toen hadden de scholen drie weken vakantie. Ds. Fraanje zei toen: "God heeft in augustus gedonderd over de vakantie". Hij zei dit vanwege het gevaar en de ijdelheid die hij erin zag, en nu is het daarmee nog veel erger geworden. Mocht de gemeente nog zoeken wat tot haar eeuwige vrede dient.

”Het is het grootste wonder als ik er nog mag komen." De pijlen van satan worden bij het ouder worden steeds scherper. Daardoor wordt het wonder steeds groter. We kunnen het ook niet genoeg waarderen dat we nog in alle rust mogen samenkomen om de waarheid te horen en in vrede met elkaar mogen omgaan, in het gehele kerkelijke leven. Ook de jeugd wordt ernstig en in liefde gewaarschuwd om de waarheid, die nog steeds beluisterd mag worden, niet te verachten. Ook voor hen geldt het: Het is een getrouw Woord en aller aanneming waardig dat Jezus Christus in de wereld gekomen is om zondaren zalig te maken". Wat zal het vreselijk zijn om onder deze waarheid verloren te moeten gaan. De zorg van de gemeente(n) overvalt dagelijks. Toch mag geloofd en opgemerkt worden dat de zorg van de Heere ook over de Kerk gaat. Mocht Zijn Naam er in verheerlijkt worden. Hierna sluit ds. Mallan deze bijzondere dienst met dankgebed, het laten zingen van Ps. 150:1 en de zegenbede.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen