De Heilige Geest als de Heere des oogstes (5 - slot)

Meditatie

Toen zeide Hij tot Zijn discipelen: De oogst is wel groot, maar de arbeiders zijn weinige; bidt dan den Heere des oogstes, dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitstote.

Matthéüs 9:37 en 38

We zijn er alleen maar goed mee als er arbeiders zijn die niet uit zichzelf zijn gaan lopen, maar die zijn uitgestoten. Die er niet onder­uit gekund hebben. Die hebben er innerlijk tegen gevochten en gestreden om dat werk te doen, want ze hebben hun onbekwaamheid gevoeld. Dat werk was hen gans onmogelijk. Maar als de Heere des oogstes hen uitstoot, dan staat Hij voor Zijn eigen werk in.

We hebben een leermeester gehad die niet zo zachtzinnig handelde. Het gebeurde dat hij één van de studenten meenam naar een plaats waar hij biddag moest houden. Hij had 's morgens gepreekt en zei: ”Nu ga ik naar huis en nu moet jij het werk verder doen.” Die man wist geen raad. Hij kwam 's middags in de consistorie en toen zei een ouderling, die timmerman was, heel eenvoudig tegen hem: ”Ik heb onlangs nog een knecht op een karwei uitgestuurd en gezegd: Ga maar vast, het gereedschap komt wel achterop.” Dat gebeurde toen ook. Hij moest uitgaan en het gereedschap kwam wel achterop.

Dat wil niet zeggen dat men niet van tevoren behoeft te studeren, maar onze leermeester had weleens wat teksten met hem behandeld, dus hij zei: ”Nu moet je het er maar eens een keer op wagen.”

De arbeiders moeten ook hun voorbereidingen doen aan hetgeen ze op de kansel hebben voort te brengen. ”Door mij in 't hart opmerkzaam overdacht.” Er wordt ook gesproken over een voorbedacht lied op de harp. Dan gaan die arbeiders niet met een gemoedelijk praatje de kansel op. Daar zijn ze niet toe geroe­pen.

De ware knechten moeten weten dat ze aan 's Heeren oogst arbeiden. Ze moeten dan ook weten wat ze hebben te brengen. Dat wil de Heere ze dan ook geven. Het voornaamste is echter, dat de Heere vrucht zal doen zien op de arbeid. Die arbeiders krijgen het weleens te zien dat, wanneer ze voor de preekstoel staan te zuchten, ze soms meer voor zichzelf bidden dan voor de gemeente. U begrijpt wel dat we uit ervaring spreken. Dan kan het zijn, dat de Heere hen daarop opmerkzaam maakt: ”Wie bedoel je nu eigenlijk? ” Dan be­doelt men zichzelf, om het er maar goed af te brengen. Maar nee, het moet erom gaan dat God verheerlijkt zal worden in de toebrenging der Zijnen. Hij wil door de dwaasheid der prediking zalig maken die geloven. Dan zal dat het voornaamste moeten zijn, dat het Koninkrijk Gods uitge­breid zal mogen worden.

Geliefden, er wordt ook aan uw zielen nog gearbeid. Het is geen kleine zaak, als er van 's Heerenwege nog aan onze zielen wordt gearbeid. Straks is de oogsttijd voorbij! Dan komt de grote dag des oogstes. Dan zal het wat zijn, als we als onkruid uitgerukt zullen worden en als kaf door de wind van Gods toorn zullen worden weggeblazen. Johannes de Doper heeft het gezegd: Wiens wan in Zijn hand is, en Hij zal Zijn dorsvloer doorzuiveren. Dat zal gebeuren. Hij zal het kaf met onuitblusselijk vuur verbranden en Zijn tarwe zal Hij in Zijn schuur samenbrengen.

Dat we toch bij die tarwe mochten behoren. Dat de Heere de arbeid, die aan ons besteed wordt, tot zaligheid van onze ziel mocht gebruiken.

Bidt dan den Heere des oogstes, dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitstote. Dan hebben we ook voor onszelf te vragen of het de Heere behagen mocht om Zijn werk te doen door de arbeid van de door Hem geroepen knechten, tot heil van onze kostelijke ziel. We zullen niet kunnen zeggen dat er geen arbeid aan ons besteed is als we onder de waarheid hebben geleefd en als we verloren zullen moeten gaan. Er is veel arbeid aan ons besteed en dat van 's Heerenwege.

Bidt dan den Heere des oogstes, dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitstote. Daarom zal het ons zo zwaar vallen om onder die prediking verloren te moeten gaan. De Heere des oogstes heeft doen arbeiden aan onze ziel. En wat hebben wij gedaan met al de arbeid, die aan ons besteed en ten koste gelegd is?

O, dat dit woord van de Heere Jezus eens recht tot ons door mocht dringen. We hebben iets gezegd over de arbeid van die knechten, waarin die bestaat. Wat zouden we die zuivere waarheid lief krijgen, wanneer we zien mochten wat de arbeid is van de arbeiders in 's Heeren oogst.

Als de Heere zowel in het één als in het ander de arbeid voor ons ten goede zal willen gebruiken, dan worden we aan de waarheid steeds nauwer verbonden. Daarom komt het op ware zielsbevin­ding aan.

Dat hebben we u altijd weer te zeggen, opdat we de inhoud van de rechte prediking zullen mogen verstaan. Anders kunnen we onder die prediking leven, maar dan verstaan we de inhoud ervan toch niet. Als we echter de inhoud daarvan zullen mogen leren verstaan, dan krijgen we die waar­heid ook recht lief.

Die arbeiders hebben een omvangrijk werk te doen. Ze hebben ieder het hun bescheiden deel te geven. Dat weten ze ook. Daarbij hebben ze licht van Boven nodig. De Heere wil hen dat licht ook niet geheel onthouden en hen in de waarheid leiden. Dan zal men ook weten of er een werk des Geestes gevonden zal mogen worden in de ziel, want dan wil de Heere over Zijn werk licht geven.

Maar Hij wil de ziel ook onderwij­zen door middel van die prediking. Het is daarbij altijd zo nuttig dat we niet alleen zullen horen wat er mag zijn, maar ook wat er wordt gemist. Wanneer we door de Heere in een gemis geplaatst worden, dan worden we verbonden aan zulke arbeiders, die ons gemis verklaren. Dan voelen we het: ”Zo ligt het nu in mijn ziel. Wat er wordt voorgesteld, dat heb ik nodig. Ik kan het echt met niet minder doen.”

Daarom moet er gebouwd worden op het enige vaste Fundament. De arbeiders hebben te weten, wat hun opdracht is: Troost, troost Mijn volk, zal ulieder God zeggen.

Spreekt naar het hart van Jeruzalem, en roept haar toe dat haar strijd vervuld is, dat haar ongerechtigheid verzoend is, dat zij van de hand des HEEREN dubbel ontvangen heeft voor al haar zonden.

Dan is het toch een dierbaar werk dat men mag doen, zeker als de Heere die arbeid ook daartoe zal willen zegenen, dat er wasdom zal zijn in het geloof en de Heere des oogstes recht zal worden gekend.

Wanneer door de prediking de Persoon des Geestes gekend mag worden, Die in alle waarheid leidt en Die ons doet weten de dingen, die ons van God geschonken zijn. Hij laat ons de weg verklaren, waarin God Zijn volk leidt met alle ontvangen genade. Dat is die smalle weg, een ontledigende weg voor de ziel, een vleeskruisigende weg, een vleesdodende weg. Dat is alleen de weg tot het leven.

Dan doen de arbeiders toch een bijzonder werk. Die maait, ontvangt loon, en vergadert vrucht ten eeuwigen leven, opdat zich tezamen verblijde, beide die zaait en die maait.

Het zal wat zijn voor hen, als ze straks de vrucht op hun arbeid zullen mogen aanschouwen. Ook zij zullen dan als de vier dieren dag en nacht niet rusten om die gekochte en verloste schare aan te sporen om dat Lam te aanbidden en om een drie-enig God te verheerlijken. Amen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen