Bruidskleding (1)

Inmiddels heb ik vier vragen gekregen over trouwen in het wit. Dit onderwerp leeft sterk. Vooral onder meisjes. Dat is goed te begrijpen. Daarom wil ik er eens open over te schrijven. Dat neemt hopelijk misverstanden weg.
Hoe je als bruid en bruidegom(!) gekleed wilt gaan, heeft alles te maken met de volgende vragen.

Waarom wil je naar de kerk op je trouwdag?
Om de Heere te vragen of Hij ons huwelijk wil zegenen. Of Hij met ons mee wil gaan op onze huwelijksweg. Of Hij wijsheid en kracht wil geven bij moeilijkheden. Of Hij wil helpen om waar te maken wat we elkaar met een eed beloven: liefde en trouw.
Liefde. Die sterke genegenheid tot elkaar.
Trouw. Trouwen. Wát een woord! Elkaar niet verlaten. In voor- én tegenspoed elkaar tot steun zijn. Een verbond sluiten voor het leven. Getrouw tot de dood.
Uiterst belangrijke zaken, zéker in de tijd van nu. Dit vraagt een gedegen voorbereiding.
Niet in eigen kracht het allemaal te kunnen en te doen, maar de Heere daarbij nodig te hebben. Hij de Eerste in ons huwelijk. Wat zou dat gelukkig zijn! Hem daarom te vragen. Op onze huwelijksdag en altijd. Aan Gods zegen is alles gelegen.
De kerkdienst op onze trouwdag. Vól van inhoud dus.
Als het goed is ook vol van dankbaarheid en bescheidenheid. Zijn wij beter dan anderen die (nog) niet tot een trouwdag kwamen?

Waar ben je als Gods zegen wordt gevraagd?
In Gods huis. Voor de preekstoel. Als het ware rechtstreeks voor Gods Aangezicht.
Het gaat om iets wat heilig genoemd mag worden. Gods huis. De ontmoetingsplaats van de Heere met ons. Toen Mozes de brandende braambos naderde, zei de Engel des HEEREN tot hem: Nader hier niet toe; trek uw schoenen uit van uw voeten, want de plaats waarop gij staat is heilig land.
Iets uiterlijks (schoenen uit) was ook hier een teken en bewijs van iets innerlijks (eerbied).
Ook bij een huwelijksdienst is eerbied nodig.
Omdat God juist hier in Zijn huis tegenwoordig is, mag dit heilig land genoemd worden.
Heilig betekent ook: afgezonderd van de wereld. Als je daarvan iets voelt, dan wil je de wereld niet in de kerk brengen. Dat het wereldse in ons hart is, is al erg genoeg.
Zet ik dit te sterk aan? Absoluut niet. De Heere Jezus werd zelfs met toorn vervuld, toen Hij zag dat de tempel - Gods huis - ontheiligd werd door geldwisselaars. Hij dreef ze uit en zei: Er is geschreven: Mijn huis zal een huis des gebeds genaamd worden.
Zouden we ons dan niet moeten afvragen: Besef ik dat ik in Gods huis ben? Hóe ben ik daar? Ik weet het: dan gaat het éérst over ons hart, maar ons gedrag, onze kleding en ons uiterlijk staan daar beslist niet los van.
En dat geldt - zoals je weet - niet alleen bij een huwelijksdienst….

Wie vraagt Gods zegen over jullie huwelijk?
De dominee. Gods knecht. De dienaar van het Goddelijke Woord. Hij heeft jullie trouwtekst voorbereid. Hij hoopt Gods zegen over jullie huwelijk te vragen en uit te spreken.
Maar hij is ook een méns. Voor hem én voor het bruidspaar is het zo belangrijk of Gods Geest erin mee wil komen tijdens het gebed en onder de bediening van Zijn Woord.
Ik hoorde een dominee zeggen: ”Eens maakte ik een huwelijksbevestiging mee, waarbij ik van binnen voelde dat het ergens op afstuitte. Het ging niet. Er lag iets tussen. Ik wist niet hoe het kwam. De bruid zag er netjes uit. Maar wat bleek? Bij het weggaan, trok ze in de hal het jasje uit en een puur wereldse bruid verliet het kerkgebouw.”
Daarom is de vraag ook belangrijk: Hoe zorg ik er zo veel mogelijk voor dat de dominee niet belemmerd wordt in zijn preek? Ik wil niet dat hij door onze kleding, haardracht of make-up afgeleid en gehinderd wordt.
Zie je, dat jouw innerlijke houding (mentaliteit) tot ’uiting’ komt in jouw uiterlijk?

Mag de bruid zich dan niet voor haar man versieren?
Er is Bijbels gezien niets mis met een speciale en mooie jurk op je trouwdag. En natuurlijk mag er blijdschap zijn. Ik weet nog goed wat ik voelde, toen mijn bruid ’s morgens op onze trouwdag voor mij stond. Wat mooi!
Wat een intense verheuging. Natuurlijk gaat het dan eerst om de persoon en om de dag.
Maar de stijlvolle kleding hielp mee aan het blijde en verwonderde gevoel dat ik had.
In Openbaring 21:2 neemt Johannes een bruid als voorbeeld van Gods volk. En ik, Johannes, zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, nederdalende van God uit de hemel, toebereid als een bruid die voor haar man versierd is.
Dominee Mallan heeft in het verleden het Bijbelboek Openbaring uitgelegd in De Wachter Sions. Toen hij daarmee klaar was, is dat uitgegeven in boekvorm. Over het vers hierboven schreef hij twee hoofdstukken. Je zou ze eens moeten lezen. Ik schrijf hier het stukje op dat over ons onderwerp gaat.
”We dienen er echter wel rekening mee te houden, dat we vanwege de zonde er geen reden meer toe hebben om ons op zulk een lichtvaardige wijze op te pronken. Maar daar wordt weinig meer van beseft. Daarom is het zo droevig, dat er zo dikwijls met kracht moet worden opgetreden tegen die wereldgelijkvormige kleding en haartooi.
In het huwelijksformulier wordt het in het bijzonder de bruid voorgehouden, dat zij in alle ingetogenheid en eerbaarheid, zonder wereldlijke pracht moet wandelen, opdat zij anderen een goed voorbeeld der zedigheid zal geven. Hoe kan men dit nu eigenlijk voorlezen, als de bruid tegelijk met wereldlijke pracht en in een oneerbaar gewaad voor de kansel staat?
Ik weet wel dat er uitersten aan alle zijden zijn. Maar waar het op aankomt is dit, dat men niet in wereldlijke pracht en een oneerbaar gewaad voor Gods aangezicht verschijnt.
En dan kan ieder weten, hoe men zich op de dag der bruiloft moet versieren. Dat moet niet gedurig gezegd behoeven te worden.
Ik heb het wel meegemaakt, dat toen een bruidspaar voor het aangezicht des Heeren geknield lag, ik genoodzaakt was om een andere kant op te kijken. Ik behoef daar niet meer van te zeggen. Durft men zo te verschijnen voor Gods heilig aangezicht?
Dient er dan, al is het uitwendig, niet enig besef te zijn, dat we als schuldige mensen verschijnen voor Gods aangezicht, die de kleding vanwege de zonde dragen?” Tot zover ds. Mallan.

De volgende keer D.V. hoop ik iets over de kleur te schrijven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen