Meditatie

Geliefde lezer, In onze tekst treffen we Jezus bij het graf van zijn vriend Lázarus. Jezus had hem en zijn zusters Maria en Martha lief. Toen hun broer ziek werd hadden ze Jezus geroepen. Maar Hij vertoefde te komen. Toen Hij kwam was Lázarus al gestorven. Aanvankelijk was alleen Martha Hem tegemoet gegaan. Maria bleef thuis. Door haar gevoelige natuur was ze overmand van verdriet. De goede Herder kent Zijn schapen. Hij zendt Martha naar Maria met de boodschap: De Meester is daar en Hij roept u. Ook al begreep Maria Gods wegen niet en gaf ze heimelijk de Heere de schuld dat Lázarus gestorven was toch deed Zijn stem haar uitgaan naar Hem. Wat weet Jezus de juiste woorden te vinden om Zijn Kerk tot Zich te trekken. Weet dat Hij ook in 2017 Zijn kwijnend volk niet eeuwig in het verdriet laat. Ondanks hun moedeloosheid die vaak gepaard gaat met zondig zelfbeklag en opstand over Gods onbegrepen wegen, zal Hij Zijn kinderen uit de eenzaamheid lokken.

Als Maria Hem ziet valt ze neer aan Zijn voeten. Alsof ze zegt: Heere ik begrijp Uw wegen niet, maar U bent de Enige Die weet hoe het verder moet. Jezus was gekomen om Lázarus uit de dood op te wekken. Hij wist dat over enkele minuten de droefheid in vreugde zou veranderen. Was Hij hierdoor vreugdevol gestemd? Nee, het tegendeel is waar. Hij werd zeer bewogen in den geest en ontroerde Zichzelven. Door Zijn wenen maakte Hij Zijn inwendige bewogenheid en ontroering kenbaar. Waarom weende Hij? Allereerst uit medelijden (zie kanttekening). Hij weende als de medelijdende Hogepriester Die bewogen was met Maria en Martha. Zijn tranen vermengden zich met hun tranen. Gods kinderen wenen nooit alleen. Hun leed is Zijn leed. Hun smart is Zijn smart. Hun droefheid is Zijn droefheid. Door het lijden dat Hij heeft ondergaan is Hij ook de medelijdende Hogepriester van Zijn Kerk. Want in hetgeen Hij Zelf verzocht zijnde geleden heeft, kan Hij dengenen die verzocht worden, te hulp komen. Hij leed vanwege de zonden die Hij plaatsbekledend droeg. Hij leed omdat Hij verworpen werd door Zijn volk, verlaten werd door Zijn discipelen, verloochend werd door Petrus en verraden werd door Judas. Maar ook omdat Hij altijd gekweld werd door satan en in de uiterste benauwdheid door Zijn Vader verlaten werd. Hij is in alle dingen gelijk als wij verzocht. Er is geen lijdenspad van de Kerk wat hij niet bewandeld heeft. Echter hij liep het ”zonder zonde”. Hij was altijd gericht op de eer van Zijn Vader. Alleen daarom kan Hij Zijn volk te hulp komen in al hun lijden. ”Hun bloed hun tranen en hun lijden zijn dierbaar in Zijn oog”. Hoe vaak is de Kerk moedeloos, opstandig of verbitterd in het lijden omdat ze denken van alle mensen maar ook van God verlaten te zijn. O, wat een ongeloof! Zie bij het graf de tranen van Jezus Die Zijn Kerk toeroept: Ik zal u niet begeven en verlaten als de medelijdende Hogepriester. Ik zal u, die zwak van moed en klein van kracht bent, en daarom niet staande kunt blijven in de verzoeking van het lijden, te hulp komen! (Hebr. 2:18). Te hulp komen! Dus het lijden zal niet weggenomen worden. Nee, de smeltkroes van verdrukkingen is nodig om - zoals Luther het zegt - een christus met een kleine c te worden. Maar als de wenende Jezus in de verdrukkingen aanwezig is, dan is er rust te midden van de verdrukkingen.

Christus heeft alle lijden ondergaan omdat Hij de zonde van Zijn Kerk reeds in de eeuwigheid op Zich heeft genomen. Wat was Hij bedroefd toen Hem de volle beker van Gods toorn over de zonde werd aangereikt: Mijn ziel is geheel bedroefd tot de dood toe. Jezus staat hier voor het graf van Lázarus. Een plaats die nadrukkelijk bepaalt dat de bezoldiging der zonde de dood is. Zal Jezus daarom ook niet wenen vanwege de toorn van Zijn Vader over de zonde? Zal Hij hier ook niet geweend hebben omdat het lichaam van Lázarus riekte vanwege de verwoestende gevolgen van onze val? Kinderen, als je werkstuk moedwillig door een ander vernield wordt dan word je toornig, toch? Zal Christus hier dan niet de grote toorn van Zijn Vader ervaren hebben omdat Zijn pronkstuk moedwillig door de zonde vernield is? Zal Hij hier dan niet wenen omdat Hij hier de diepte van de val peilt?

Volk, beseft u dat de lijdende Knecht hier bedroefd is vanwege uw zonden, haar Godonterende oorzaak en haar verwoestende gevolgen? Bent u zelf reeds de oorzaak geworden van de vloek die op u ligt? Heeft u uzelf mogen aanklagen en God mogen vrijpleiten? Moet u naar recht ondergaan in Zijn toorn zodat alleen de noodkreet overblijft: ”och HEER’, och wierd mijn ziel door U gered”? O! we wijzen u op de wenende, lijdende Knecht aan het graf van Lázarus. Zijn tranen getuigen dat Hij de Tussentreder is. Dat Hij de vloek heeft gedragen opdat Zijn Kerk de zegen zal ontvangen. Dat Hij van Zijn Vader verlaten is opdat Zijn Kerk nimmermeer verlaten zal worden. Dat Hij de dood is ingegaan opdat de Kerk het leven zal verkrijgen. Als de Kerk daar naar de mate van het geloof iets van zien mag, dan is het: ”Gij hebt, o HEER’, in ’t dood’lijkst tijdsgewricht Mijn ziel gered, mijn tranen willen drogen”.

Zijn tranen getuigen ook van overwinning! Want dat Jezus zeer bewogen werd in de geest mag ook vertaald worden als: ”Hij vergramde Zich”. Waarom vergramde Hij Zich? Omdat Hij de duivel die het geweld des doods heeft ontmoet. Zijn tranen geven aan dat Hij is gekomen om de werken des duivels te verbreken. Straks zal op een machtwoord de koning der verschikking zijn prooi moeten loslaten en toont Jezus dat Hij de Opstanding en het Leven is. Weent u (bij aan- of voortgang) omdat de banden van de zonde, de wereld en de satan u zo knellen en dat u daarom Gods eer niet meer kunt bedoelen? Ervaart u dat hoe meer u ze probeert te ontbinden, hoe meer ze knellen? O! zie op de wenende Jezus. Hij maakt, omdat Hij Overwinnaar is, ”vrij van pijn hen die vast gebonden zijn!”

Onze tekst is de kortste tekst uit de Bijbel maar van oneindig diepe inhoud want hij bepaalt ons bij Jezus als de medelijdende Hogepriester, de lijdende Knecht en de Leeuw uit de stam van Juda Die overwonnen heeft. De uitwerking van deze geschiedenis was verschillend. Maria en Martha mochten in een weg van lijden toenemen in de kennis van Christus. Veel van de Joden die bij het graf stonden geloofden, doch anderen verhardden zich. Tot welke groept behoort u? Jij? Zullen wij dan op zo grote zaligheid geen acht geven?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen