Brieven over belangen van Kerk en Staat

Waarde Vriend !

Lang geleden (13 Dec. ’89) schreef Ds. Gispen,
«dat aan de afgescheidene kerk een ander kerkbegrip ten grondslag ligt, dan aan de Doleantie. — Wij zijn gekomen tot een resultaat, en dat resultaat is de Vrije Kerk, terwijl de Doleerenden op de lijn blijven, door Groen van Prinsterer getrokken: herstel van de historische Hervormde Kerk, ook in Staatsrechterlijken zin.
De Doleantie is van huis uit anti-afgescheiden.» En verder: «steeds heb ik u op mijne wijze diezelfde gedachte geschreven; zij vind echter geene instemming bij onze Synode. Men meent, dat ons verschil maar in bijzaken en terminologie zit, doch die bijzaken zijn voor de Doleerende broeders toch zulke groote gewetenszaken, dat ze geen «sikkepitje» op deze punten toegeven.»
En nu zijn er maanden verloopen, en wat is er sedert veranderd ? Eenvoudig niets. Wat Ds. Gispen kort en duidelijk uitsprak, is verder door Ds. Ten Hoor, van Franeker, in zijne bekende stukken in «de Vrije Kerk» grondig en breedvoerig uitgewerkt, .Aan critiek heeft het niet ontbroken, althans van de zijde der Doleerenden niet.
De heer Wielinga laat, zoo het heet, in eene reeks Bazuin-artikelen, het licht op de historie der afscheiding vallen. Diezelfde schrijver heeft in een vroeger door hem uitgegeven brochure betoogd en geconcludeerd, dat doleeren, in den historischen zin van het woord, in den tegenwoordigen tijd onmogelijk is. Ons komt het voor, dat men door dit een en ander weinig wijzer wordt. Dit is dan ook de algemeene klacht onder ons volk. Men vraagt naar duidelijkheid en eenvoudigheid Gemis daaraan is oorzaak, dat ons volk hoe langer hoe meer met weêrzin vervuld wordt van al dat kerkelijk gehaspel.
Tot haar hoogste eenvoud herleid, is, naar onze bescheiden meening, de stand van zaken deze:
Willen de christelijke Gereformeerden de Ned. Herv. Kerk, niet als de zuivere, maar als ware kerk in deze landen erkennen, —
willen zij hunne Theol. School, de kweekschool onzer predikanten, inruilen voor de niet-kerkelijke Vrije Universiteit te Amsterdam, —
willen zij erkennen, dat Christus lichaam gedeeld kan zijn, en mitsdien naast eene Gereformeerde Kerk nog weer een andere mag worden gesticht (zij het dan ook onder ’t voorgeven van eene zoogenaamde tweeërlei reformatie), —
willen zij erkennen, dat de «Afscheiding», hoeveel zegen zij ook afwierp, in beginsel foutief is, en eindelijk…..
willen zij de theoriën en praktijken van do Doleerenden erkennen waar en goed te zijn, —dan zijn bij de Doleerenden de hoofdbezwaren weggeruimd. Al het andere noemen wij bijzaak. Dit zijn, als men zich rond uitspreekt, de punten waar het eigenlijk om gaat. —
NEDERLAND on LUXEMBURG.
Aan de buitenlandsche Hoven in Europa is kennis gegeven van de troonsbeklimming van koningin Wilhelmina, onder het regentschap onzer koningin Emma. Op dezelfde wijze deed men in Luxemburg, waar Hertog Adolf van Nassau, als Groot-Hertog onzen overleden Koning is opgevolgd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen