De rust in het graf

O, Rustdag, lieflijkste der dagen!
Hoe welkom was uw stilte aan ‘t hart Van Jezus vrienden, moe van klagen
En schier verslonden in hun’ smart!
Gij waart hun’ eerste troost na ‘t lijden
Van hun’ Verlosser, Heer en God!
En de eerste lichtglans van verblijden
Ging uit van ‘t Vierde Wetgebod!

Gij, volk, wien ‘t leven werd verworven!
Brengt bij dat graf uw’ Heiland lof!
De Vorst des Levens is gestorven!
De Heer der Glorie ligt in ‘t stof!
Aanbidt dat wonder der genade!
Ziet, waar uw Meester werd gelegd!
Slaat Zijn’ onfeilb’re wegen gade!
Hoort., wat het Godsorakel zegt!

Ja, ‘t heilig lichaam rust in de aarde
En, nederdalend in haar hert, Neemt weg den vloek, die haar verzwaarde,
Sinds de eerste mensch gevonnisd werd!
Komt, laat ons Jozefs hof bezoeken!
Daar werd begraven onze schuld! Daar ligt in graf- en hoofdzweetdoeken
De hoop der heerlijkheid gehuld!

Daar is uw zegepraal begonnen
O, Gods verkoren Israël!
De Leeuw uit Juda heeft verwonnen !
Hij neemt de poorten in der hel!
Hij heeft volstreên! Hij legt zich neder!
Hij rust; wie zal Hem op doen staan ?
Hij zelf, Hij neemt Zijn leven weder!
En — doet de kerkers opengaan!

Ja! nog een weinig, en de Waarheid
Zal spruiten uit des aardrijks school!
Een nooit geziene zonneklaarheid
Stijgt uit de banden van den dood!
Het Jubeljaar is thans voldragen,
Door de oude schaduwwet verkond!
Versmelt, o, Zevende der dagen!
In d’ Eersten Dag van ‘t Nieuw Verbond.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen