De openbaring van de mens der zonde

door ds. P. Mulder predikant van de gereformeerde gemeente te Dordrecht

Enkele gedachten rondom het einde der tijden (Thessalonicensen 2)

In Thessalonica waren er gemeenteleden die dachten dat "de dag van Christus aanstaande ware". Paulus wijst die gedachte af. Er moet nog heel veel gebeuren eer het zover is. Daarom moesten ze niet "haastelijl< bewogen worden" en zich door "niemand op enigerlei wijze laten verleiden". Met name in 2 Thessalonicensen 2 schrijft hij daarover. Een hoofdstuk waarin we dingen lezen, die voor ons vandaag heel herkenbaar zijn. De gebeurtenissen van 11 september gaven ons te denken. Maar niet alleen schokkende gebeurtenissen hebben apocalyptische trekken. Vooral ook geestelijke ontwikkelingen zijn kenmerken van de tijd en de strijd voorafgaand aan de wederkomst.

Eer dat de dag der wederkomst daar is, zal de grote afval komen. De mens der zonde, de zoon des verderfs (vers 3) zal geopenbaard worden.

De mens der zonde

Grote afval wijst erop dat op grote schaal mensen, die bij het Woord leefden, daarmee zullen breken. Het proces van ontkerstening is onder ons sinds enkele decennia in volle gang. Velen hebben gebroken met het Woord. Deze afval is in heel de westerse wereld waar te nemen. Volgens Paulus is dit een teken van de tijd die voorafgaat aan de wederkomst.

Een ander teken is de openbaring van de mens der zonde, de zoon des verderfs. Reeds sinds de zondeval is de mens mens der zonde en zoon des verderfs. Maar hier wordt toch een bijzondere trap in het zonde bedrijven en verderf teweeg brengen bedoeld. Want in vers 4 wordt eraan toegevoegd "die zich tegenstelt en verheft boven al wat God genaamd of als God geëerd wordt”.

Deze mens doet de zonde, wil de zonde, bevordert de zonde. En dat op zulk een wijze dat de godsdienst weg moet. Deze mens der zonde stelt tegen zich elke vorm van godsdienst. Men duldt zelfs geen gedachte aan een hogere macht. Men verheft zich er boven.

Is dat niet kenmerkend voor het ver doorgeschoten humanisme van vandaagi De mens moet de maat en de norm van alle dingen zijn. Men duldt geen hogere norm of waarde. Eigenlijk mag niemand zeggen dat er een hogere Macht is die normen en waarden aanreikt. De mens stelt de wet en stelt zich tegen alles wat God genoemd of als God geëerd wordt. De SGP mag zich niet op hogere normen beroepen; daar stelt men zich tegen. De mens moet de dienst uitmaken. Dit denken vanuit de mens stelt zich niet alleen tegen de Bijbel en de God van de Bijbel, maar tegen elke godsdienst. De Islam mag evenmin beweren dat er hogere normen zijn aangaande homosexuele praxis. Men stelt zich tegen iedereen die niet vanuit de mens der zonde denkt. Men verheft zich boven alles wat godsdienstig is. Men staat daar niet alleen ver boven, maar men neemt zelf de plaats van God in en gaat "in de tempel zitten". De mens wordt vergoddelijkt en de mens moet geëerd en genoemd worden. In feite wordt zo dit ver doorgeschoten humanisme of democratisme de nieuwe religie. Vanuit de mens worden de normen gesteld, de wetten gemaakt en de praktijk beoordeeld. De uitleving van de paradijszonde bereikt de top: de mens wil als God zijn en zelf bepalen wat goed en kwaad is.

De ongerechtige komt openbaar

Deze mens der zonde is dezelfde als de zoon des verderfs. In vers 8 krijgt hij de naam van 'ongerechtige'. Dat kan ook weergegeven worden met: de (mens) zonder wet. Niets boven zich; de ongerechtige richt zich niet naar iets of iemand buiten of boven zich, alleen naar zichzelf, dat wil zeggen naar de mensheid en het menselijke. De ongerechtige breekt met de wet van God; ook met de ingeschapen en natuurlijke godskennis en met het algemene besef van goed en kwaad.

Deze ongerechtige wordt geopenbaard, vertoont zich publiek. Laat aan iedereen zien dat hij er is en hoe hij is. Zo is de mensheid. Dat mag en moet ieder weten. Een helder kenmerk van onze tijd wordt ons hier getekend. De

mens stelt zelf de wet en breekt met elke herinnering aan God en Zijn gebod. We kunnen denken aan wetgeving en praktijk inzake abortus, euthanasie, zondag, en vooral ook aangaande het homohuwelijk. En ook het openbare karakter van de mens der zonde. Men is de schaamte voorbij.

De weerhouder wordt weggedaan

In dit hoofdstuk vinden we nog een derde kenmerk van de tijd voorafgaand aan de wederkomst. Er is namelijk iets dat de mens der zonde 'wederhoudt'. Er is iets dat de volle openbaring van deze zoon des verderfs tegenhoudt, indamt. Dat wederhouden is er geweest vanaf de zondeval. En in de eindtijd zal die wederhouding weggedaan worden. Dan zal de mens der zonde alle ruimte krijgen. Wat is nu hetgeen dat wederhoudti Uitleggers wijzen op de overheid die het gezag handhaaft. Er wordt ook gewezen op de algemene werking van het Woord en gebod Gods, en op de algemene werking van de Heilige Geest. Het zijn dus weerhoudende krachten die de zonde indammen en de algehele doorwerking der zonde tegenhouden.

In de eindtijd zullen deze wederhoudende krachten weggedaan worden. Het Woord en gebod Gods wordt door de mens weggedaan uit de samenleving. Invloeden vanuit Gods gezag in het overheidsgezag worden ook opgeruimd. Zo krijgt het overheidsgezag een andere vulling en andere trekken. Misschien wel antichristelijke, antigoddelijke, demonische trekken. En door dit alles, wat de mens doet, komt het zover dat de Heere ook Zijn Geest in de algemene, weerhoudende werking wegdoet. Hij trekt Deze terug. De Heere zal niet altoos twisten met de geest van de mens. Als de mens dan verharden wil in het k^A? ade, dan zal de Heere ten uiterste de mens daartoe de ruimte geven. Dan zal Hij Zijn weerhoudende krachten (Woord, gebod, genormeerd gezag. Geest) wegnemen.

Troost voor Gods Kerk

En zo zal er zijn "een kracht der dwaling" zodat "de leugen geloofd wordt" (11). Naar "de werking van satan zullen er zijn kracht en tekenen en wonderen der leugen en alle verleiding der onrechtvaardigheid" (9, 10). Opmerkelijk is dat er ook over tekenen en wonderen gesproken wordt. Dat zal de aantrekkingskracht nog groter maken.

Deze geestelijke ontwikkelingen komen daar waar het christendom krachtig is geweest. Het is de grote afval. In verschillende landen van de wereld is het zover nog niet. Maar wij beleven deze periode van de wereldgeschiedenis nu reeds.

Daarbij horen we van oorlogen en geruchten van oorlogen. Van ongelofelijke, apocalyptische gebeurtenissen die onze gedachten verbinden met delen uit het boek Openbaring. Ook is het evangelie aan alle volken gepredikt en worden bemoeienissen van de Heere met ~de beminden om der vaderen' wil zichtbaar. Zal het dan een bange tijd zijn4-Gods kinderen horen Zijn voetstap.

Paulus besluit ons hoofdstuk met troostrijke woorden. Gods kinderen zijn van de Heere bemind. Dat is de rijkste wetenschap. Als we dat door genade mogen weten, hebben - we ten diepste niets te vrezen. En als we die geloofswetenschap niet zo kennen^ De roeping van het evangelie klinkt nog. Maar het is wel de laatste ure. Laat er dan een heilig haasten zijn.

Verder worden we gewezen op de heilige roeping om vast te staan. In moeilijke tijden. Want de Heere geeft de Zijnen een goede hoop in genade. "De Heere vertrooste uw harten en versterke u in alle goed word en werk”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen