Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De Gereformeerde Bijbelstichting

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Gereformeerde Bijbelstichting

7 minuten leestijd

Vorige week kondigden wij aan dat het hoofdbestuur de kerkeraden van advies zou dienen inzake de Gereformeerde Bijbelstichting, met name ook vanwege een verzoek om extra financiële steun voor de G.B.S. in een rondschrijven aan de gemeente. Het hoofdbestuur had enige tijd geleden al een commissie ingesteld om de werkzaamheden van de G.B.S. te bestuderen. Drs. K. Exalto heeft een ontwerp geschreven, dat dezer dagen het hoofdbestuur passeerde en bijgaand onder verantwoordelijkheid van het hoofdbestuur wordt geplaatst.

 

Herhaaldelijk komen bij het Hoofdbestuur vragen binnen betreffende de Gereformeerde Bijbelstichting (G.B.S.). Dat behoeft niemand te verwonderen. De stichting is namelijk zeer actief. Zij heeft allerwege en in verschillende kerken haar donateurs. Er zijn tal van gemeenten, waaronder ook Hervormde gemeenten die jaarlijks een collecte voor de stichting houden of een gift sturen. Er worden allerwege vergaderingen belegd waarin sprekers optreden ten behoeve van de stichting. Er wordt een driemaandelijks blad uitgegeven, met de karakteristieke naam Standvastig. De begunstigers krijgen elk jaar een kalender toegezonden. En zo zou er wellicht nog meer te noemen zijn.
Maar er komt nog iets anders bij. De stichting voert een hoge pretentie. Het gaat haar om het behoud van de Statenvertaling en zij geeft daarbij voor, dat zij de enige is in ons land die daar zorg voor draagt. Tienduizenden guldens zijn door de stichting uitgegeven om te komen tot wat heet een betrouwbare uitgave van de Statenvertaling.
Met name het Nederlands Bijbelgenootschap (N.B.G.) moet het in de publicaties van de stichting herhaaldelijk ontgelden. Ook de naam van de voorzitter van de Gereformeerde Bond is daar menigmaal mee gemoeid. Zijn deelname aan een commissie van het N.B.G. — samen met predikanten uit Herv. Geref. kring, de Chr. Geref. Kerk en de Geref. Gemeenten — die ten doel had een enigszins gereviseerde Statenvertaling in de handel te brengen, waarin dus, met volledig behoud van de tekst van de Statenvertaling, enkele oude woorden zouden zijn vervangen door meer eigentijdse, is hem van de kant van de G.B.S. zeer kwalijk genomen. Er is hierover in de pers reeds het een en ander te doen geweest. Mede daarom wenden zich herhaaldelijk leden van de Gereformeerde Bond tot het Hoofdbestuur met de vraag wat er van dit alles te denken is. Nu zullen wij als wij een antwoord op deze vraag willen geven, een paar dingen voorop moeten stellen.

In de eerste plaats, de zorg voor een betrouwbare uitgave van de Statenvertaling is legitiem. Het kerkvolk kent de grondtalen niet, is aangewezen op een vertaling, en deze vertaling kan daarom nooit goed genoeg zijn. Het is dan ook beslist niet waar als G.B.S. het laat voorkomen dat zij de enige is in ons land die daar zorg voor draagt. In de tweede plaats, er zijn tal van vertalingen van de bijbel onder ons volk in omloop waar wij als Hoofdbestuur geen verantwoording voor willen dragen. Wat Groot Nieuws voor u genoemd wordt, wordt ook door ons afgewezen. En wat betreft de zogenaamde Nieuwe Vertaling (de vert. van het N.B.G.), het Hoofdbestuur heeft duidelijk uitgesproken dat het deze vertaling niet graag de plaats van de oude Statenvertaling op de kansels en in de gezinnen ziet innemen. Al zal hier wel aan moeten worden toegevoegd, dat men van de kant van de G.B.S. de zaak overdrijft, als zou iemand die bij een bepaalde tekst kiest voor de Nieuwe Vertaling zich schuldig maken aan vervalsing van het Woord Gods.

In de derde plaats, het Hoofdbestuur stelt zich niet achter alle uitgaven van het N.B.G. Het meent dat het N.B.G. een verkeerde weg is opgegaan met niet enkel bijbels onder het volk te brengen maar ook andere geschriften die een bepaalde uitleg aan de bijbel geven.
Toch gaat het te ver om om deze reden héél het N.B.G. af te schrijven. Een onweerspreekbaar feit is n.1. dat dit Genootschap toch ook nog altijd betrouwbare uitgaven van de Statenvertaling laat drukken en uitgeeft.
Maar met deze drie opmerkingen vooraf is nog niet heel de zaak voor ons afgedaan. Uit verantwoordelijkheid voor onze gemeenten en ook voor het geld dat uit onze gemeenten komt en de besteding daarvan menen wij het volgende er aan te moeten toevoegen.

Wie het blad Standvastig inziet bemerkt dat de G.B.S. ook organisatorisch waarlijk niet niets is. Een Bestuur van maar liefst 24 leden. En dan nog 9 districtcommissarissen. Wat moet zo’n apparaat niet allemaal kosten? En dan de driemaandelijkse uitgave van een blad Standvastig, royaal uitgevoerd. En de jaarlijkse uitgave van een kalender. Uiteraard kan dat allemaal alleen maar omdat er ontzaggelijk veel geld binnenkomt. Een verantwoording van de binnengekomen gelden in het laatste nummer van Standvastig (dec. 1975) bedraagt bij elkaar opgeteld — over een periode van niet minder dan drie maanden — niet minder dan een slordige ƒ 30.000,—. Het betreft niet alleen giften van kerken en diaconieën maar ook van particulieren.

Er zal toch wel een zeer hoog belang mee gediend moeten zijn wil een stichting die zoveel geld int een zedelijk recht van bestaan hebben. En is dat nu werkelijk met betrekking tot de G.B.S. het geval?
Dat recht kan niet liggen in de meditaties die man aantreft in het blad Standvastig; zulke meditaties zijn ook elders wel te vinden. Ep ook niet in de artikelen die in Standvastig opgenomen zijn. Men steekt toch immers geen tienduizenden guldens in een paar artikelen.
Dat recht zou alleen hier in kunnen liggen dat de G.B.S. iets zou leveren dat men nergens elders meer in ons vaderland op andere wijze zou kunnen bemachtigen; iets wat voor het geestelijk leven van ons volk onmisbaar moet worden geacht. En is dat nu het geval?

Bekijkt men de bijbeluitgave van de G.B.S. met deze ogen dan zal men een gevoel van teleurstelling niet kunnen onderdrukken. Er is hoegenaamd niets waarin deze bijbel zich onderscheidt van andere uitgaven van de de Statenvertaling. Men kan het ook omkeren en zich er over verblijden dat gelukkig in ons land niet alleen in het verleden vele goede uitgaven van de Statenvertaling zijn verschenen maar dat dit gelukkig heden nog het geval is. Maar dat houdt dan tevens in dat het bestaan van de G.B.S. onnodig is en dat het hele apparaat dat zij heeft opgebouwd onverantwoord is.

Er is bovendien nog iets. De G.B.S. heeft het in de commissie-Tukker gelaakt dat zij ten doel had enkele woorden die verouderd zijn te wijzigen in meer eigentijdse woorden. Zonder daar ooit het resultaat van te hebben gezien heeft men van de kant van de G.B.S. zich hiervan gedistantieerd. Maar wat heeft de G.B.S. zélf gedaan? Niets gewijzigd? Het antwoord moet zijn: wel degelijk! En nog wel op tal van plaatsen. Ook in de G.B.S.- bijbel leest men niet meer ’ende’ maar ’en’, leest men niet meer van 'wijf' maar van vrouw’, leest men niet meer 'gevrijd (Ps. 107 : 2) maar van 'bevrijd' en leest men niet meer van ’vereerlijkt’ (Ps. 45:14) maar 'verheerlijkt', het woordje 'zijt' is herhaaldelijk veranderd in 'wees' en het woordje 'doe' in 'toen'. Op tal van plaatsen heeft de G.B.S.-bijbel 'al wat mannelijk is' terwijl er in de oorspronkelijke Statenvertaling heel iets anders staat. Wij zouden, als wij nog meer van dit alles hadden willen vinden, stellig ook nog wel meer hebben kunnen vinden.

Nu kan men zeggen: Maar dit mag toch wel? Men mag toch wel oude woorden vervangen door nieuwe? Ons antwoord is: zeker! Maar dan heeft de G.B.S. natuurlijk niet meer reden om anderen die ook hetzelfde doen daarover de les te lezen. Het is niet eerlijk zélf te doen wat men anderen verwijt. De G.B.S. heeft echt geen reden zo hoog van de toren te blazen.

Er is nog iets. De G.B.S. organiseert overal spreekbeurten. Deze hebben meer dan eens een semi-kerkelijk karakter. Waar gaat het dan om? Alleen maar om de zuivere bijbelvertaling? Of om een verkapte vorm van 'evangelisatie'? Dat zou dan een lelijke bijbedoeling zijn.

Wij vatten samen! Het kenmerkende voor de arbeid van de G.B.S. lijkt te zijn de schijn van een letterlijke betrouwbare uitgave van de Oude Statenvertaling, en het gevaar van het voeden van kerkelijke verdeeldheid.

Als wij zien op heel het apparaat dat de G.B.S. heeft opgebouwd en wij letten op de honderdduizenden guldens die door haar besteed worden, met als resultaat dat ons volk een bijbel wordt gepresenteerd die ook zélf gemoderniseerd is en slechts ineen paar woorden verschilt van de Statenbijbels die door anderen uitgegeven zijn en die nog bij duizenden te koop zijn, dan moeten we zeggen: De berg heeft een muis gebaard! De krachten en de gelden kunnen beter besteed worden.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 22 januari 1976

De Waarheidsvriend | 12 Pagina's

De Gereformeerde Bijbelstichting

Bekijk de hele uitgave van donderdag 22 januari 1976

De Waarheidsvriend | 12 Pagina's