Strijd de goede strijd!

De vraag uit de tekst klinkt uit de mond van Job, die inmiddels in gesprek is met de vrienden die hem in zijn ellende zijn komen opzoeken. Het is een retorische vraag, waarop dus slechts een bevestigend antwoord verwacht wordt. Dat kan overigens op meerdere manieren gedaan worden. Allereerst als we het woord ‘strijd’ opvatten zoals het in de Schrift meestal gebruikt wordt: in de zin van ‘oorlog voeren’. Men zegt dat wereldwijd ruim 50 brandhaarden van oorlog en geweld woeden. De strijd van Israël tegen het terrorisme heeft dagelijks ieders aandacht. De Russische inval in Oekraïne heeft Europa, dat door langdurige vrede en betrekkelijke veiligheid leek te zijn ingedut, wakker geschud. Hoe het precies moet met onze defensie en het daarvoor benodigde budget? In elk geval: de mens heeft op aarde, en zeker bij het vorderen van de tijd, altijd weer te rekenen met strijd (Mat. 24:6).

Zwoegen en slaven

Het tekstverband wijst erop dat Job nog iets anders voor ogen heeft als hij zijn vraag stelt. Het vervolg spreekt van dagloners en dienstknechten: mensen die altijd maar bezig zijn met zwoegen en slaven en daarin één van de gevolgen van de zondeval ondervinden. Denk aan het ‘zweet uws aanschijns’ waarvan direct na de val gesproken is, maar ook aan Mozes’ conclusie als hij het menselijk bestaan overziet: ‘het uitnemendste van die is moeite en verdriet’ (Ps. 90:10). En als je Job hier op de mesthoop ziet zitten, is het niet moeilijk voor te stellen dat ook hij het leven zo taxeert. Ook Salomo zou dat later trouwens doen (Pred. 1:2-3).

In onze tijd lijken steeds meer (jonge) mensen ook in die zin wakker geschud te worden. Als de welvaart afneemt en ook het dagelijks leven steeds meer voor vragen stelt, blijken de afgoden van materialisme en hedonisme geen antwoorden te bieden. Het kan een zegen zijn als een mens ook ten aanzien van zijn persoonlijk leven zich Jobs vraag gaat stellen. Het kan een zegen zijn als God daartoe de grote vragen van onze tijd wil gebruiken. Opdat zondaren de toevlucht zouden nemen tot Christus. Overigens: maakte u door genade die gang al?

Geestelijke strijd

En dan? Dan wordt de tekst op nog een derde manier waar. Wonderlijk: wie op Christus’ genade leert hopen en in Zijn volbrachte werk mag rusten, kent weliswaar een ‘vrede die alle verstand te boven gaat’, maar die gaat ook een strijd kennen die hij voorheen niet kende. Hij gaat inzien wat die oude dichter bedoelde, die schreef: ‘Daar moet veel strijds gestreden zijn, veel kruis en leeds geleden zijn, daar moeten heil’ge zeden zijn, een nauwe weg betreden zijn, en veel gebeds gebeden zijn, zolang wij hier beneden zijn, zo zal ’t hierna in vrede zijn.’ Dat is dé strijd die de mens Gods te strijden heeft. Een strijd die niet met vleselijke wapens gevoerd kan worden, maar die ‘veel gebeds’ vraagt, om uit de overste Leidsman en Voleinder des geloofs bediend te worden. ‘De goede strijd’, zou Paulus later schrijven. Te voeren in een geestelijke wapenrusting, verdiend en aangereikt door Christus Zelf (Ef. 6:10-20). Hebt u ook in die zin uw defensie op orde?

Hebt u uw defensie op orde?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen