Halloween

Wat maakt Halloween zo populair, nog wel op 31 oktober, de dag van de Reformatie? Is het wellicht de aantrekkingskracht van het mysterieuze? Hoe heeft de Reformatie ook op dit punt de lucht gezuiverd!

Wat betekent Halloween?

Het woord Halloween betekent letterlijk de avond voor ‘Allerheiligen’, een gedenkdag voor alle roomse heiligen op 1 november. Halloween is een Engelse afkorting van All Hallow’s Eve, Allerheiligenavond, en wordt dus op 31 oktober gevierd.

De oorsprong van Halloween gaat terug op oude Keltische oogstfeesten. Men meende dat in deze nacht de deur naar de wereld van de geesten openstond. Families verwelkomden de doden aan hun tafel, maar zij vermomden zich voor de kwade geesten door middel van vreemde kostuums. Zoetigheden werden rijkelijk uitgedeeld om zo aan de vervolging van kwade demonen te ontsnappen. Het heidense feest is verroomst in de zevende eeuw toen de paus de feestdag opeiste voor de roomse heiligen en voor Maria. Heidense gebruiken werden overgoten met een christelijk sausje om zo het populaire volksgeloof naar zich toe te trekken.

Wat zegt de Bijbel?

Iedereen begrijpt dat Halloween ver van de Bijbel afstaat. De Bijbel geeft geen instructies voor het uitdrijven van demonen en heeft geen feestdag voor heiligen. De enige gedenkdag die God in de nieuwtestamentische bedeling heeft ingesteld is de opstandingsdag van Christus. Deze dag roept geen gevoelens op van angst, schrik en dood, zoals Halloween, maar is gegeven opdat ‘ik van mijn boze werken ruste’ en ‘den Heere door Zijn Geest in mij werken late’, ‘en alzo den eeuwigen sabbat in dit leven aanvange’ (Heidelbergse Catechismus, Zondag 38).

Heidense praktijken zijn een gruwel voor de Heere. We lezen in Leviticus dat ‘als een man of vrouw (…) een duivelskunstenaar zal zijn, zij zullen zekerlijk gedood worden’ (Lev. 20:27).

Paulus was bekend met de duistere machten van zijn tijd en schrijft aan de Efeziërs: ‘En hebt geen gemeenschap met de onvruchtbare werken der duisternis, maar bestraft ze ook veeleer’ (Ef. 5:11). We moeten ons niet alleen verre houden van deze praktijken, maar ook anderen vermanen wanneer zij zich hiermee inlaten.

Luthers 31 oktober is voor ons van grote betekenis. God wilde de lamp van Zijn Woord weer helder laten schijnen na de donkere middeleeu wen vol on- en bijgeloof. Luther zelf was door zijn ouders en ook in de kerk grootgebracht met de angstige wereld van demonen en hekserij. Hij leerde door genade als Bijbeltheoloog een scherp onderscheid te maken tussen bijgeloof en de macht van satan.

De denkwereld van zijn jeugd was vol van bijgeloof. Zijn vader was een mijnwerker in Mansfeld en meende dat hij in de donkere schachten was blootgesteld aan geesten en demonen. Een van zijn buren zou volgens Luthers moeder een heks zijn. Toen de oogsten mislukten, kwam dit volgens de boeren doordat kwade geesten de lucht verpestten. Priesters lazen dan het Evangelie tussen de korenvelden.

Vandaag wordt door de moderne mens Luthers strijd met de satan ook als middeleeuws terzijde geschoven. Maar dat is onbijbels. Satan is een realiteit. Meer dan wij was Luther in staat om onderscheid te maken tussen het dwaze bijgeloof van zijn jeugd en de beproevingen en listige omleidingen van de duivel. Christus en de duivel waren voor hem even echt. Christus was zijn schild en wapen.

Als wij letten op het vreselijke wereldgebeuren zien wij dat de duivel een grote toorn heeft, ´wetende, dat hij een kleinen tijd heeft’ (Openb. 12:12). Halloween is dwaas bijgeloof, maar laten wij tegelijkertijd beseffen dat wij een strijd hebben te voeren ‘tegen de geestelijke boosheden in de lucht’ (Ef. 6:12). ‘Verlos ons van de boze’.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen